* Από τον Αλέξανδρο Λαζαρίδη
Πριν από οκτώ περίπου μήνες νομίζω πως άκουγα διαδόσεις από το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού και σχεδόν πρόσφατα ατό το αντίστοιχο περιβάλλον του σημερινού να λέγεται ότι "μόλις πλησιάζαμε σε μια συμφωνία, οι απαιτήσεις της (τότε) τρόικας (σήμερα των "θεσμών") πρόσθεταν νέες απαιτήσεις.
Δέχομαι ότι οι διαδόσεις αυτές είχαν και συνεχίζουν να έχουν δόση αλήθειας (γιατί όχι και ότι απεικόνιζαν την αλήθεια;). Εξέλιξη που έφερε στη μνήμη μου ένα "γεγονός".
Ο κύριος Αγέρων Χ νέος λαμπρής οικογένειας, πολύ ευπαρουσίαστος, πολλά υποσχόμενος, συνάντησε μια νεαρή, την Αφροδίτη Β, εξαιρετικής ομορφιάς, συγκρίσιμης με αυτή της αναδυόμενης συνονόματου. Ο Αγέρων, ακολουθώντας τα της εποχής έθιμα έβαλε σε δρόμο τη διαδικασία της σύναψης γάμου με την Αφροδίτη.
Όμως ο Αγέρων, ορφανός από πατέρα, ήταν όπως θα μπορούσε να πει κάποιος "θύμα" της μητέρας του (που δεν θα ήθελε να αποχωρισθεί από τον.... μονάκριβό υιό της).
Στην πρώτη συνάντηση η κυρία Χ απαίτησε από τους γονείς της Αφροδίτης ένα ποσό προίκας 1.000 χρυσών λιρών. Οι γονείς της Αφροδίτης συμφώνησαν σχεδόν πριν διατυπωθεί η πρόταση. Όταν η κ. Χ διαπίστωσε τη θετική διάθεση των γονέων της Αφροδίτης, πρόβαλε μια δεύτερη απαίτηση: Να δοθεί στον γιό της ένα ευπαρουσίαστο σπίτι.
Στην πρόταση αυτή της κ. Χ οι γονείς της Αφροδίτης την καθησύχασαν λέγοντας πως στην κόρη τους δίνουν ένα πολύ ευρύχωρο σπίτι, πολύ ευπαρουσίαστο, σε περίοπτη συνοικία, με ονομαστούς γείτονες. Όταν φάνηκε ότι η κ. Χ θα εμφάνιζε την επιθυμία της να έχει η νύφη και όχημα, οι γονείς της Αφροδίτης με μια φυσικότητα είπαν στη μάνα του γαμπρού "Μα φυσικά η Mercedes 320 είναι της κόρης μας".
Ακούσθηκε τότε να μουρμουρίζει η κ. Χ "μα εμείς θέλαμε μια Porche". Τη φράση αυτή, που σιγομουρμούρισε η κ. Χ, την αντιλήφθηκε η μητέρα της Αφροδίτης, που κοντοστάθηκε μια στιγμή και στη συνέχεια με μια αρκετά θυμωμένη φωνή της είπε: "Μήπως θέλετε να μη γίνει το συνοικέσιο ή μήπως με τις συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις σας δεν θέλετε να προχωρήσουμε στο συνοικέσιο και να μείνετε με το γιό σας αμανάτι;" Φυσικά και το συνοικέσιο χάλασε.
* Ο Αλέξ. Ν. Λαζαρίδης, είναι τ. Καθηγητής Στατ. Ποιοτικού Ελέγχου στο ΤΕΙ Θεσσαλίας.
