Με βάση αυτά έχει διαμορφωθεί και ο σύγχρονος τρόπος ζωής, που θεοποιεί το κέρδος και επιβάλλει την εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Η αντανάκλαση αυτού του κόσμου εκτός από τον αρνητικό αντίκτυπο που έχει επιφέρει στην κοινωνία, έχει προκαλέσει επιπτώσεις και στο ίδιο το φυσικό περιβάλλον.

Μπροστά στη δύναμη του κεφαλαίου και της ισχύος των μέσων παραγωγής, έχει αποσιωπηθεί το βαθύ κακό που προκαλούμε στην φύση. Βιομηχανίες και εταιρείες επενδύουν υπέρογκα ποσά, με αποκλειστικό στόχο την αύξηση των κερδών και των επιρροών τους στον κόσμο, αγνοώντας τη μεγάλη καταστροφή που προκαλούν.

Καταστρέφουν και απομυζούν ένα μεγάλο μέρος της χλωρίδας και της πανίδας προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους. Στον βωμό της κατανάλωσης και της αύξησης της παραγωγής λεηλατούμε ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε, δηλαδή τον ίδιο μας τον πλανήτη και τους πόρους του.

Με τον καιρό, τα παραδείγματα που μας υπενθυμίζουν, ότι ο πλανήτης πάσχει, πληθαίνουν. Η αύξηση της θερμοκρασίας, που παρατηρείται συνεχώς, τα νέφη του διοξειδίου του άνθρακα γύρω από τις πόλεις, το λιώσιμο των πάγων της Ανταρκτικής, είναι μερικά από τα πολλά δεινά που έχει προκαλέσει η ανθρώπινη δραστηριότητα στη φύση.

Αναλογιζόμενοι και το γεγονός της αποχώρησης πολλών κρατών - μελών από διεθνείς συμφωνίες για το κλίμα (επίκαιρο παράδειγμα οι Η.Π.Α.), προβληματιζόμαστε έντονα και μπαίνουμε σε σκέψεις εξαιτίας της ασυναισθησίας των κυβερνόντων. Η άγνοια και η αδιαφορία ηγετών και δυνάμεων σχετικά με το μεταβαλλόμενο κλίμα και τον καιρό, μας δημιουργεί συναισθήματα πίκρας και απογοήτευσης, σκεπτόμενοι τι μπορεί να ακολουθήσει στο μέλλον.

Βιομηχανικοί κολοσσοί αρνούνται να πάρουν κατάλληλα μέτρα, να τοποθετήσουν φίλτρα στις μηχανές τους, ώστε να μειώσουν τους ρύπους που εκπέμπουν προς την ατμόσφαιρα. Άμεση συνέπεια να επιβαρύνεται και να καταστρέφεται το περιβάλλον, κάτι που δείχνει να χειροτερεύει ανά τα χρόνια.

Το συμπέρασμα που συνάγεται είναι ένα. Οφείλουμε να σεβαστούμε και να εκτιμήσουμε περισσότερο τα αγαθά που μας προσφέρει η μητέρα γη. Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δώσουμε στη δίκαιη κατανομή των αγαθών και όχι στην υπερκατανάλωση.

Είναι επιτακτική ανάγκη να φανούμε πιο υπεύθυνοι και να προσπαθούμε να βρούμε εναλλακτικές μορφές ενέργειας, που να είναι φιλικές απέναντι στο περιβάλλον. Αν επιτευχθούν τα παραπάνω θα εξασφαλίσουμε ένα πιο ευοίωνο μέλλον για τις επόμενες γενιές κι ένα πρότυπο ζωής πιο οικολογικό και φιλικό προς τον πλανήτη!

Του Βαγγέλη Ρεμπάπη

 * Ο κ. Βαγγέλης Ρεμπάπης είναι ιστορικός, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας