Του Λάζ. Μακρή
Άναυδοι πορευόμαστε ολοταχώς προς τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος την επόμενη Κυριακή.
Με όρους αντιφάσεων, κυνισμού, μέσα σε ένα κλίμα ψευδαισθήσεων, οι εμπνευστές της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος μεταφέρουν στον ελληνικό λαό το βάρος μιας επιλογής που ήταν προϊόν της δικής τους ατυχούς «διαπραγμάτευσης».
Πέρα από τα ποικίλα νομικά, πολιτικά και ηθικά ζητήματα που εγείρονται, η κυβέρνηση ζητάει από τους έλληνες πολίτες να πουν ναι ή όχι σε προτάσεις των εταίρων και πιστωτών που δεν ισχύουν πλέον. Ζητάει η κυβέρνηση από τους πολίτες να απορρίψουν προτάσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ που η ίδια υιοθετεί σε ποσοστό μεγαλύτερο του 90%, αποκρύπτοντας τη δική της ενυπόγραφη πρόταση που περιέχει νέους φόρους ύψους 8 δισεκατ. ευρώ!
Πέρα από τα παραπάνω όμως, το δήθεν πατριωτικό, αλλά ταυτόχρονα αδιέξοδο και προσχηματικό όχι, με την αδυναμία χρηματοδότησης του τραπεζικού συστήματος, δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά και σηματοδοτεί τις παρακάτω εξελίξεις:
* Ποιος και πότε εγγυάται το άνοιγμα των τραπεζών;
* Σε τι νόμισμα και με ποια άμεση υποτίμησή του;
Προφανώς κανείς. Συνεπώς το όχι ανοίγει την πόρτα σε αχαρτογράφητα νερά με φόντο την απόλυτη καταστροφή. Οι αρνητικές συνέπειες διαπερνούν τους πάντες και τα πάντα. Ας πάμε στο ακόμη πιο κρίσιμο όμως:
* Ποιος εγγυάται τον ομαλό εφοδιασμό σε φάρμακα; Τι έχει να πει στους ασθενείς καθώς και στους συνταξιούχους που τα έχουν ανάγκη; Ότι δεν υπολόγισε καλά;
* Τέλος πέρα από τα δανεικά που ζητάει η χώρα μας για να σταθεί όρθια, έχει αναλογιστεί κανείς ότι χάνονται και οι δωρεάν ενισχύσεις της ΕΕ του ΕΣΠΑ και των αγροτικών επιδοτήσεων, ύψους 35 δισεκατ. Ευρώ; Θα πρέπει να διευκρινισθεί με τρόπο καθαρό ότι σχεδόν το σύνολο των δημοσίων έργων που υλοποιούνται στη χώρα μας, είναι από συγχρηματοδοτούμενους πόρους του ΕΣΠΑ και ότι οι επιδοτήσεις για τους αγρότες μας για την επόμενη προγραμματική περίοδο ανέρχονται στα 15δισεκατ. Ευρώ.
Το όχι –που υποστηρίζεται ομόθυμα και από τη Χρυσή Αυγή- είναι συνεπώς όχι στην υπευθυνότητα, όχι στην κοινή λογική, όχι στην Ευρώπη, όχι στο ευρώ, όχι στην ασφάλεια και τη σταθερότητα, όχι στο ιστορικό κεκτημένο της χώρας. Είναι όχι χωρίς προοπτική, όχι χωρίς πρόταση για την επόμενη ημέρα. Είναι ένα όχι που υποδύεται το υπερήφανο και πατριωτικό, ενώ είναι ανεύθυνο και τυφλό. Ένα όχι που κρύβει δημοσιονομικά μέτρα, φόρους, εισφορές, συνταξιοδοτικές προσαρμογές, πολύ πιο σκληρά από τις κυβερνητικές προτάσεις των 8 δισ.
Αντιθέτως το ΝΑΙ είναι ΝΑΙ στην αλήθεια, ΝΑΙ στην κοινή λογική, ΝΑΙ στο ιστορικό κεκτημένο της χώρας. ΝΑΙ στην Ευρώπη και το ευρώ, ΝΑΙ στην προστασία των εθνικών συμφερόντων, ΝΑΙ στην επείγουσα ανάγκη να υπάρξει μια κυβέρνηση ικανή να διαπραγματευθεί ως εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης και να διασφαλίσει την έξοδο από το Μνημόνιο και την κρίση.
