Από τον Θρασύβουλο Καβασίδη
Κατά το από τη Μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα χρονικό διάστημα έχουν διεξαχθεί στη xώρα μας 15 εθνικές εκλογές, η πρώτη στις 17.11.1974 και η τελευταία στις 17.6.2012.
Οι ασκηθείσες εσφαλμένες πολιτικές κατά το πιο πάνω χρονικό διάστημα έφεραν τη xώρα στο χείλος της αβύσσου, στα πρόθυρα άτακτης χρεοκοπίας, με συνέπεια να ληφθούν επώδυνα και, εν πολλοίς, άδικα μέτρα σε βάρος της μεσαίας τάξης – η οποία φτωχοποιήθηκε – αλλά και της κατώτερης – η οποία εξαθλιώθηκε!
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι πολίτες, «μένεα πνέοντες», ανέδειξαν κατά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 τους εκπροσώπους τους στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Το αποτέλεσμα λίγο – πολύ ήταν αναμενόμενο. Όταν ένας λαός διακατέχεται από οργή, αηδία και αγανάκτηση και καλείται να επιλέξει τους εκπροσώπους του, όχι με το λογικό αλλά με το θυμικό του, τότε προκύπτει τερατογένεση! Γι’ αυτό, λοιπόν, έχομε σήμερα μια Βουλή: Miserabile visum
(= οικτρόν ειδέναι)!
Κατέλαβαν τα έδρανα του Ναού της Δημοκρατίας πρόσωπα και των δύο φύλων, που, υπό ομαλές οικονομικοκοινωνικές συνθήκες, δεν θα είχαν έστω και ίχνος ελπίδας προς τούτο!
Κύρια χαρακτηριστικά αυτών των προσώπων είναι η αμετροέπειά τους, που φθάνει μέχρι τη βωμολοχία και η γραφικότητά τους. Και όλα αυτά γιατί είναι και «προϊόντα – υβρίδια» των τηλεπαραθύρων, στα οποία εμφανιζόμενα «ξεκατινιάζονται»! Κάτι τέτοια πρόσωπα επιλέγει ο «σοφός» λαός! Και κάτι ακόμη: Η Βουλή αυτή διαθέτει πάρα πολλούς αναγνώστες λόγων, όχι ρήτορες, αγορητές. Λόγους, τους οποίους συνέταξαν είτε αυτοί οι ίδιοι, είτε κάποιοι σύγχρονοι Λυσίες - λογογράφοι!
Αυτό, δυστυχώς, είναι το επίπεδο πολλών εκ των εκπροσώπων της σημερινής Βουλής, όπως εμφανίζονται στους δέκτες της τηλεόρασης. Θέαμα οικτρό!
Το έναυσμα για τη χάραξη των γραμμών αυτών μου έδωσε, συν τοις άλλοις, και πρόσφατο άρθρο του δημοσιογράφου Γ. Καρτάλη με τίτλο «Ο νέος διεθνής διασυρμός» (εφημ. «Το Βήμα» της 6ης Ιουλίου 2014). Αδυνατώ να μην υποκύψω στον πειρασμό, γι’ αυτό και μεταφέρω ένα μικρό απόσπασμα απ’ αυτό. Απολαύστε το και τα σχόλια δικά σας:
«Η xώρα μας για μία ακόμη φορά διασύρθηκε διεθνώς με την παρουσία των νέων Ελλήνων ευρωβουλευτών της αντιπολίτευσης στην πρώτη συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο. Υπό τα έκπληκτα βλέμματα των ευρωπαίων συναδέλφων τους, κατάφεραν να μεταφέρουν και εκεί το υψηλό επίπεδο που διακρίνει την περίοδο αυτή το Ελληνικό Κοινοβούλιο με αφορμή την παρουσίαση του απολογισμού της ελληνικής προεδρίας από τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Οι εκλεγέντες, για πρώτη φορά με σταυρό ευρωβουλευτές μας πέτυχαν, με τις αμετροεπείς ερωτήσεις τους για τα εσωτερικά και μόνον προβλήματα όχι μόνο να μονοπωλήσουν τη διαδικασία των ερωταποκρίσεων αλλά και να αναδείξουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα γνωστά κοινοβουλευτικά ήθη του τόπου μας. Αποδεικνύεται έτσι πόσο ατυχής υπήρξε η επιλογή του σταυρού, που έδωσε την ευκαιρία να εκλεγούν κυρίως οι γνωστοί από τα τηλεπαράθυρα λαϊκιστές».
Τα σχόλια του αντιγράφοντος: η εγχώρια αθλιότητα – σε όλο της το μεγαλείο – αποδήμησε και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο! Φυσικά παρέλκει η αναγραφή των ονομάτων αυτών των «κυρίων» γιατί με λίγη φαντασία μπορεί ο αναγνώστης να τους περιγράψει. Ο γράφων, ενθυμούμενος το σοφό δάσκαλό του, τον αείμνηστο Απόστολο Κρανιά, απευθύνει σ’ αυτούς το ερώτημά του: «Δεν αισχύνεσθε;»
Σήμερα, λοιπόν, το Ευρωκοινοβούλιο απειλείται σοβαρά από τρεις εχθρούς: τους ευρωσκεπτικιστές, με επικεφαλής τον γραφικό Άγγλο Νάιτζελ Φάραντζ, τους ακροδεξιούς, με επικεφαλής τη Γαλλίδα Μαρίν Λεπέν και τους... λαϊκιστές, με επικεφαλής εκείνους τους Έλληνες που μετέφεραν τον «ιό» στην Ευρωβουλή!
