Εξαρχής θα πρέπει να επισημάνουμε ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου ρόδινα... Η Λάρισα έχει να παλέψει με τον κακό της εαυτό και πολλούς κακομαθημένους και εν πολλοίς απαίδευτους πολίτες / δημότες της. Χρειάζεται, πράγματι, να φυσήξει ένας αέρας αισιοδοξίας και κοινού αγώνα με τους πολίτες, όπως το επισημάνατε κ. Δήμαρχε, κατά την τελετή ορκωμοσίας σας, ζητώντας την ενεργοποίηση και έμπρακτη συμβολή τους, την καθημερινή τους συμμετοχή στον αγώνα που ξεκινάτε. Αλλά τα δείγματα καλής γραφής θα πρέπει να τα δώσει πρώτα ο Δήμος -η Δημαρχιακή Αρχή-, εστιάζοντας στη μεγάλη πληγή της πόλης, το μείζον και απολύτως πρωταρχικό πρόβλημα της Λάρισας που λέγεται καθημερινότητα. Αυτό που ζει ο πολίτης στον δρόμο.
Έχουμε κατά καιρούς ασχοληθεί και περιγράψει το πρόβλημα που ταλανίζει τη Λάρισα εδώ και πολλά χρόνια, αποτελώντας μόνιμο, πλέον, βραχνά της και λέγεται «κυκλοφοριακό - στάθμευση». Έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι το πρόβλημα έχει αφεθεί στη μοίρα του, ότι το κυκλοφοριακό και η στάθμευση έχουν εισέλθει σε μια τροχιά κοινωνικής... αυτοδιαχείρισης, ότι σ’ ορισμένες περιπτώσεις έχει χαθεί εντελώς το μέτρο. Τι να πούμε για το πολύ κέντρο και τις οδούς Κύπρου και Παπαναστασίου; Ακόμη και τις πρωινές ώρες τα οδοστρώματά τους μετατρέπονται σε χώρους parking! Ακόμη και μπροστά στο Δημαρχείο, επί της Παπαναστασίου, το ρεύμα κυκλοφορίας είναι μονίμως κατειλημμένο! Να μη μιλήσουμε για τις απογευματινές ώρες -και δη τις ημέρες που η αγορά είναι κλειστή-, γιατί η κάλυψη της στάθμευσης των αυτοκινήτων στα πεζoδρόμια των εν λόγω οδών είναι τέτοιας εκτάσεως που, ενίοτε, παρεμποδίζεται η διέλευση των πεζών (...για τους οποίους φτιάχτηκαν τα πεζοδρόμια, ε; Mην ξεχνιόμαστε...).Τα ίδια και χειρότερα παρατηρούνται σε συνοικίες της πόλης, όπου λόγω παράνομων σταθμεύσεων σε δρόμους διπλής κατεύθυνσης, όχι μόνο η μόνο η διπλή κυκλοφορία έχει καταστεί αδύνατη, αλλά η κατά μονάς διέλευση προβληματική! Ο χαρακτηρισμός «διπλής κατεύθυνσης» σε δρόμους των συνοικιών έχει γίνει σύντομο ανέκδοτο!
Σας υπενθυμίζω τα αποτελέσματα της έρευνας - δημοσκόπησης που δημοσίευσε προεκλογικά η «Ελευθερία», βάσει της οποίων στα σημαντικότερα προβλήματα της πόλης καταλέγονται το πρόβλημα της έλλειψης χώρων στάθμευσης (19%) και το κυκλοφοριακό (18,5%), συγκεντρώνοντας μαζί και συνδυαστικά (ως συναπτόμενα ζητήματα / συνδεόμενα προβλήματα) το υψηλότερο ποσοστό προβληματισμού και ανησυχίας των δημοτών στην ερώτηση για τα «Προβλήματα του Δήμου»: 37,5% (βλ. «Ε», 11.08.2023, σελ. 1η και σελ. 6-7).
Προς Θεού, δεν αμφισβητώ ούτε τις προσπάθειες που έγιναν από τις προηγούμενες Δημοτικές Αρχές και την Τροχαία ούτε την επιστημονοσύνη των μελετητών μηχανικών που πρότειναν διάφορες λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος (που αποδείχθηκαν ατελέσφορες). Απλώς ως δημότης αυτής της πόλης το παράπονό μου εκφράζω, επιθυμώντας, όπως όλοι μας, το όραμα να καταστεί η Λάρισα μια αξιοβίωτη πόλη να λάβει σάρκα και οστά. Οι ευχές και οι υποσχέσεις για επίλυση των προβλημάτων του κυκλοφοριακού και της στάθμευσης και να μη μένουν εσαεί αέρας κοπανιστός, αλλά να μετουσιώνονται σε δράσεις και πράξεις που θα κάνουν τη ζωή μας ομορφότερη και θα δώσουν επιτέλους πραγματικό νόημα και υπόσταση στη λέξη «αξιοβίωτη» (πόλη), που μέχρι τώρα έχει, κατά το μάλλον ή ήττον, χρησιμοποιηθεί (η τόσο όμορφη αυτή λέξη) ως έκφραση (πολιτικής) «καραμέλας» προς τέρψιν της (εκλογικής) πελατείας.
Από λόγια είμαστε χορτασμένοι οι Λαρισαίοι... Πράξεις που θα δίνουν λύσεις αποτελεσματικές για μια ποιότητα ζωής καλύτερης και ομορφότερης - αυτό αναμένουμε, θεωρώντας ότι πρόκειται για υπόθεση πολιτισμού. Ναι, πολιτισμού, επειδή πιστεύουμε (χωρίς να είναι υποχρεωτικό αυτό να το πιστεύουν όλοι...) ότι ο πολιτισμός με μια μεγάλη πόλη όπως η Λάρισα δεν δείχνει το επίπεδό του μόνο με τα (όμορφα) βραδινά κοντσέρτα, τις (εξαιρετικές) βραδινές θεατρικές παραστάσεις και τις (υπέροχες) βραδιές ποίησης που διοργανώνουν οι αρμόδιοι δημοτικοί φορείς, αλλά δείχνει, επίσης, το επίπεδό του από τις πρωινές ώρες, απ’ αυτό που ζει και βιώνει ο πολίτης και δημότης στον δρόμο, στην πλατεία, στην αγορά. Από την «ατμόσφαιρα» που υπάρχει στην καθημερινότητά του.
Όπως είχαμε γράψει και παλαιότερα, πιστεύουμε ότι είναι καιρός να δρομολογήσει ο Δήμος Λαρισαίων ευέλικτες λύσεις ιδρύοντας, π.χ. μια δική Δημοτική Εταιρεία - Επιχείρηση (ιδιωτικού δικαίου, τύπου ΔΕΥΑΛ) ελεγχόμενης στάθμευσης (κατά το παράδειγμα της Αθήνας) ή να υπογράψει σύμβαση με μια ανεξάρτητη ιδιωτική εταιρεία (κατά το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης), έτσι ώστε ν’ αρχίσει σιγά-σιγά να μπαίνει μια τάξη σε κυκλοφοριακό και στάθμευση. Στο κάτω-κάτω, ελπίζουμε να συμφωνείτε κι εσείς κ. Δήμαρχε ότι η υπόθεση της ρύθμισης ενός προβλήματος που αφορά στη ζωή της πόλης, στην καθημερινότητα των δημοτών της -όπως το κυκλοφοριακό, όπως ο έλεγχος της στάθμευσης- είναι υπόθεση πολιτισμού.
*Mε τον νέο Δήμαρχο Λάρισας, κ. Αθαν. Μαμάκο, γνωρίστηκα έναν χρόνο, περίπου πριν τις εκλογές, μ’ αφορμή την αρθρογραφία μου σ’ ετούτη τη στήλη. Αντάλλαξα απόψεις μ’ έναν άνθρωπο συγκροτημένο και πολιτισμένο, μορφωμένο και καλλιεργημένο, και με όρεξη για δουλειά, για προσφορά στην πόλη μας. Θέλω να πιστεύω ότι θα ευεργετήσει τη Λάρισα.
* Ο Χάρης Ανδρεόπουλος είναι καθηγητής Β’/θμιας (ΠΕ01), δρ Εκκλησιαστικής Ιστορίας του Α.Π.Θ. aan@theo.auth.gr).