Του Μ.Ε. Λαγκουβάρδου
«Διάλυσον το εν εμοί σκότος»
Άγιος Γρηγόριος
Κάποτε ξυπνάμε από έναν τρομερό εφιάλτη. Αλίμονο, αν δεν ξυπνούσαμε. Οι εφιάλτες μοιάζουν με τους πειρασμούς που μας δοκιμάζουν όταν πέφτουμε στην πνευματική νωθρότητα. Λένε πως κερδισμένος είναι εκείνος που αντιλαμβάνεται την ουσία της ζωής.
Διαβάζοντας τον 142 ψαλμό του Δαβίδ θα δεις από τί μεγάλο εφιάλτη βγήκε αυτός που έγραψε αυτά τα λόγια: "Λιγοψυχώ, μέσα μου συνταράσσεται η καρδιά μου. Θυμάμαι τις παλιές μέρες, πάνω σ΄ όλα τα έργα σου στοχάζομαι, και συλλογίζομαι τα όσα έχεις φτιάξει. Σ' εσένα υψώνω τα χέρια μου, σαν διψασμένη γη η ψυχή μου σ΄ εσένα στρέφεται. Σύντομα δώσ' μου , Κύριε, απόκριση, χάνεται η πνοή μου. μην κρύβεις από μένα την παρουσία σου και γίνω όμοιος μ΄ αυτούς που κατεβαίνουν στον τάφο."
Στο μυθιστόρημα του Φεοντόρ Ντοστογιέφσκι, Αδελφοί Καραμαζώφ, ο Δημήτρης Καραμαζώφ έρμαιο του μίσους εναντίον του πατέρα του, επισκέπτεται τον γέροντα ασκητή Ζωσίμα για να βρεθεί για λίγο κοντά σε έναν άνθρωπο που έχει τη χάρη του Θεού στην καρδιά του. Ο Ζωσίμα τον δέχεται με αγάπη "Μέσα στον πόνο, θα ευλογήσεις τη ζωή", του λέει ο άγιος γέροντας. Ευλογώ σημαίνει δέχομαι από το χέρι του Θεού ό,τι μου στέλνει.
Πρότυπο ευλογίας με τη χριστιανική έννοια είναι αυτή του προφήτη Ιώβ Ο Ιώβ ευλογεί το Θεό ακόμα και μέσα στην μεγαλύτερη δυστυχία του. Ο κόσμος που δεν είναι κοντά στο Θεό δεν μπορεί να καταλάβει γιατί ευλογεί το Θεό ο Ιώβ. Ο Θεός τον έριξε στην πιο μεγάλη δυστυχία κι ο Ιώβ ευλογεί το Θεό. Η γυναίκα του τον συμβουλεύει να καταραστεί το Θεό και να πεθάνει. "Τις ευεργεσίες του Θεού τις δέχθηκα" λέει ο Ιώβ, τις δυστυχίες δεν θα τις δεχθώ;
Η εποχή μας είναι σαν του Ιώβ. Ο Θεός δοκιμάζει την πίστη μας. Και ο μόνος τρόπος να διατηρούμε ακμαίο το ηθικό μας είναι να αποδεχόμαστε τα λυπηρά γεγονότα και να ευλογούμε το Θεό.
Η Ορθοδοξία κι η Ελληνική Γλώσσα είναι η πατρίδα μας. Οι ξένοι μας κατηγορούν ότι είμαστε ανυπάκουος λαός . Η ανυπακοή μας στις ολοκληρωτικές κυβερνήσεις είναι το προτέρημά μας. Αλίμονο αν οι Έλληνες ήταν υπάκουοι στον ολοκληρωτισμό. Δεν θα υπήρχαν ούτε Έλληνες ούτε ελευθερία. Ο δικτάτορας θα ήταν αιώνιος παντού.
Δεν φοβούμαστε τον ολοκληρωτισμό. Όπου δοκιμάστηκε απέτυχε παταγωδώς. Στον τόπο μας έχουμε πάθει πολλά και γινόμαστε ελαφρώς φιλόσοφοι. Το ίδιο γίνονται κι όσοι ξένοι θέλουν να ζουν εδώ. Ίσως γι΄ αυτό λένε πως ο Θεός ανέθεσε στους Έλληνες να είναι διδάσκαλοι της ανθρωπότητας. Δεν πρέπει να φοβούμαστε τις ολοκληρωτικές κυβερνήσεις. Οι ολοκληρωτικές κυβερνήσεις φοβούνται, μήπως οι λαοί τις πάρουν είδηση ότι είναι επικίνδυνοι για τους ίδιους τους λαούς τους. Ακόμα κι ο γερμανικός λαός, που διακρίνεται για την υπακοή του, μπορεί κάποια στιγμή να πει στην κυβέρνησή του, «αυτά που κάνετε σήμερα στους Έλληνες αύριο θα τα κάνετε και σε μας» και να τη διώξει.
