* Του Γιάννη Θεούλη, επιτίμου δικηγόρου
Η Άνοιξη ολοκληρώνεται με τον μήνα Μάη, αφήνοντας πίσω της τις χιονοθύελλες, τα ακραία καιρικά φαινόμενα της βαρυχειμωνιάς τους παγετούς και τη χειμερία νάρκη της ζωής. Την Άνοιξη και ιδιαίτερα το Μάη αναγεννάται η φύση στα βουνά και στους κάμπους, απλώνεται και αναπτύσσεται η οργιάζουσα βλάστηση αφθονούν τα λουλούδια με τις ποικίλες αποχρώσεις και τις ευωδιές, που προσφέρουν χαρά και ομορφαίνουν τη ζωή. Ο ουρανός βαρέθηκε τη σκοτεινιά και έγινε γελαστός. Οι ημέρες είναι ηλιόλουστες και λαμπερές. Οι νύχτες με τις αστροφεγγιές είναι μαγεμένες. Ο Κ. Παλαμάς σ’ ένα στίχοι του γράφει «στ’ άνθια του Μάη και τη χαρά».
Θα αναφερθώ και σε δύο στροφές του ποιητή Γιάννη Βηλαρά.
Η γλυκύτατη Άνοιξη
με τ’ άνθη στολισμένη
ροδοστεφανωμένη
τη γη γλυκοτηράει.
Κι η γη τη χλόη ντύνεται
τα δάση της ισκιώνουν
τα κρύα χιόνια λιώνουν
ουρανός γελάει.
Οι νέοι, οι γυναίκες και οι άνδρες αποβάλλουν την κατήφεια, απαλλάσσονται από τη ύπνωση, απελευθερώνται από τη ραστώνη, που προκαλούν οι χειμερινές καιρικές συνθήκες. Οι νέοι νιώθουν τους εαυτούς τους ανανεωμένους, ερεθίζονται από την ανανέωση της φύσης, την πλημμυρίδα της βλάστησης και την αφθονία των λουλουδιών και τις ηλιόλουστες μέρες και καλλιεργούν ελπίδες και προκαλούν αισιοδοξία. Ακόμη διεγείρουν τη σκέψη και την ψυχή τους για δημιουργία και όμορφη μελλοντική πορεία της ζωή τους. Αποτελεί μεγάλο εμπόδιο η ψυχοφθόρα ανεργία και ανατρέπει τους χαρούμενους σχεδιασμούς των νέων. Οι άνδρες δραστηριοποιούνται, ανακτούν με την αναγέννηση της φύσης τις ψυχικές αντοχές, δυναμώνουν τη σκέψη για επαγγελματική δράση και αγωνίζονται σθεναρά για την αντιμετώπιση των αντιξοοτήτων και των δυσχερειών της καθημερινότητας. Οι γυναίκες έχουν την τιμητική τους την Άνοιξη και ιδιαίτερα τον Μάη. Είναι οι ίδιες Άνοιξη και πανέμορφα λουλούδια. Η μορφή τους ανανεώνεται, εκπέμπει το ανοιξιάτικο φως το βλέμμα τους θαμπώνει το μειδίαμα γλυκάνει το πρόσωπο, ο λόγος τους είναι απαλός και μειλίχιος και καταλήγει σε εκφραστική θωπεία που συνοδεύει τη χαρά ή τον πόνο.
Ο δημιουργός έπλασε τη γυναίκα για να ομορφαίνει τον κόσμο και για να αποτελεί το κόσμημα της φύσης, προσφέροντας τα πάντα στη ζωή. Από τις στροφές του ποιητή θα κάνω στροφή και θα μεταπηδήσω στην πολιτική επικαιρότητα.
Η Κυβέρνηση αντιμετωπίζοντας το αδιέξοδο που η ίδια δημιούργησε επί 100 ημέρες διακυβέρνησης της Χώρας κατά μεγάλο ποσοστό χωρίς να αποκλείεται και η ευθύνη των ευρωπαίων εταίρων μας προσγειώθηκε στην πραγματικότητα.
Η παρούσα Κυβέρνηση αναγκάστηκε τελικά να υποχωρήσει ατάκτως και να δεχθεί επώδυνο συμβιβασμό για ιδιωτικοποιήσεις και Φ.Π.Α. κλπ. αφήνοντας αδιαπραγμάτευτα το ασφαλιστικό και τα εργασιακά για τον Ιούνιο 2015 εξασφάλισε την ρευστότητα και απέφυγε την ασφυξία της οικονομίας. Η συμφωνία προφανώς είναι ασύμβατη και βρίσκεται σε ευθεία σύγκρουση με το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης. Τον Ιούνιο θα γίνει η μεγάλη μάχη για τα δύο επίμαχα προβλήματα που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Η Κυβέρνηση θα περάσει μεγάλη δοκιμασία, αλλά το εθνικό συμφέρον επιβάλλει την επίτευξη συμφωνίας με τους θεσμούς (Τρόϊκα) για να αποφευχθεί ελεγχόμενη χρεοκοπία εντός του ευρώ. Το τίμημα, το πολιτικό κόστος της Κυβέρνησης θα είναι βαρύ όταν κλείσει η οριστική συμφωνία με τους πιστωτές μας. Όσοι βιάζονται να γίνουν Πρωθυπουργοί και να αποκτήσουν την εξουσία σε οικονομικές και πολιτικές συνθήκες δύσκολες τραυματίζονται θανάσιμα και υφίστανται τις συνέπειες τη βουλιμίας για άσκηση της εξουσίας και των λανθασμένων και βιαστικών αποφάσεων, που συγκρούονται με το εθνικό συμφέρον, που τελικά θα ικανοποιηθεί από τη συμφωνία που θα επιτευχθεί με τους εταίρους με όρους που θα ορισθούν από τα συμβαλλόμενα μέρη. Τα ίδια έπαθαν και οι Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαράς και δυστυχώς το παρελθόν που αποτελεί ιστορία δεν δίδαξε τους μεταγενεστέρους. Η Κυβέρνηση δεν αξιοποίησε το χρονικό διάστημα των 100 ημερών και το δημοσιονομικό κενό έχει μεγεθυνθεί και τα πράγματα δυσκολεύονται. Θα απαιτηθούν επαχθή μέτρα και θα τα επιβαρυνθεί ο λαός. Η ανικανότητα της Κυβέρνησης, του πολιτικού συστήματος και η ανωριμότητα του λαού προκαλούν τα δυσμενή επακόλουθα του δημοσιονομικού κενού.
Όμως πάντοτε η φτερωτή ελπίδα ζει στις καρδιές των Ελλήνων που θα βαδίσουνε τον στενωπό για να βγουν στο ξέφωτο της ανάπτυξης και της ευημερίας.
