Ευκαιρίας δοθείσης, λόγω της, Πρωτομαγιάς, η εξόρμηση στη δική μας λίμνη ήταν επιβεβλημένη. Ο καλός καιρός συνηγορούσε κι αυτός στην επιτυχία της συνάντησης.
Περπατώντας, λοιπόν, στις όχθες της αντιλαμβάνεσαι ότι πλέον δεν είσαι μόνος στις περιηγήσεις σου, όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Συναντάς ανθρώπους όλων των ηλικιών να απολαμβάνουν τη φύση. Άλλοι κάνοντας απλά έναν περίπατο, άλλοι παρατηρώντας και φωτογραφίζοντας τα πουλιά, άλλοι με τα ποδήλατά τους, εξερευνώντας την περιοχή και άλλοι με τα εκδρομικά λεωφορεία, εντάσσοντας την Κάρλα στο πρόγραμμα μιας ολιγοήμερης εκδρομής στη Θεσσαλία.
Συναντάς όμως και τα φλαμίνγκο, τα οποία είναι η τελευταία πινελιά για να συμπληρωθεί το κάδρο.
Με το ύψος τους να φτάνει το 1,60, εντυπωσιάζουν. Λεπτεπίλεπτα, με ψηλόλιγνα ροζ πόδια, τον μακρύ λαιμό και τα κόκκινα φτερά, μετακινούνται δεξιά και αριστερά, βουτάνε το κεφάλι τους στο νερό αναζητώντας την τροφή τους.
Την επόμενη στιγμή παραταγμένα στη σειρά και με τον ίδιο βηματισμό, σαν σε χορό, απομακρύνονται.
Γυρίζοντας το κεφάλι τους νευρικά προς όλες τις κατευθύνσεις σε χαιρετούν. Ο χρόνος είναι λίγος, αλλά αρκετός. Άλλωστε δεν καθορίζεις εσύ τους νόμους της φύσης. Με ευφορία ψυχής χαμογελώντας, ευελπιστείς σε μια μελλοντική συνάντηση. Όχι κατ’ ανάγκη στα μέρη μας. Αλλού, πιο μακριά. Αρκεί να έχεις τη διάθεση να ξεφύγεις...
Β.Α.