Στη συνέντευξή του, μεταξύ άλλων, αναφέρει τι είναι αυτό που τον έπεισε να είναι υποψήφιος, το πώς γίνεται να είναι δημοτικός σύμβουλος με μια δεξιά παράταξη και τώρα υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ, την έκπληξή του αλλά και τη μεγάλη ευθύνη που εκπορεύεται από τα πρώτα δημοσκοπικά ευρήματα, αλλά και τι τον κράτησε προσγειωμένο όταν άρχισαν να έρχονται οι πρώτες επιτυχίες του ως ηθοποιού. Στην ερώτηση δε αν επισκέπτεται τη Λάρισα απαντά αφοπλιστικά «όσο πιο ψηλό είναι ένα δέντρο τόσο πιο βαθιές ρίζες πρέπει να έχει. Η επιστροφή στον τόπο που γεννήθηκες είναι ένας τρόπος για να αντλείς ενέργεια, όσο πιο πίσω πας τόσο πιο πολλή φόρα παίρνεις για να πας μπροστά…».
Συνέντευξη στον Θανάση Αραμπατζή
*Από το θεατρικό σανίδι υποψήφιος για την Ευρωβουλή. Τι σας έκανε να πάρετε την απόφαση αυτή;
-Ο βασικότερος λόγος που πήρα την απόφαση αυτή είναι ότι το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής έφερε σε λειτουργία το cash rebate, που σημαίνει την επιστροφή φόρων από οπτικοακουστικές παραγωγές και συντελεί μία επανάσταση για τα δεδομένα της Ελλάδας, αν και στο εξωτερικό εφαρμόζεται εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες. Με αφορμή αυτή τη μεγάλη αλλαγή που έκανε η Ελλάδα που αφορά μεν στα κινηματογραφικά πράγματα αλλά θα πιάσει όλο το φάσμα του πολιτισμού, αποφάσισα να μπω μέσα σε αυτό το παιχνίδι και να υποστηρίξω κατά το μέτρο του δυνατού ό,τι καλό μπορεί να προκύψει από όλο αυτό. Έτσι θα δημιουργηθεί μία καλύτερη εικόνα για την Ελλάδα και μία καλύτερη εικόνα για τον πολιτισμό της, γιατί όταν φτιάχνεις τον πολιτισμό μιας χώρας ουσιαστικά φτιάχνεις και την κοινωνία της, τους ανθρώπους της και την καθημερινότητά της, αφού ο πολιτισμός είναι ο καθρέπτης της εκάστοτε κοινωνίας.
*Από δημοτικός σύμβουλος με μία δεξιά παράταξη, υποψήφιος ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ…
-Ημουν υποψήφιος με τη δεξιά παράταξη, όπως λέτε, επειδή αυτά που επιθυμούσε ο επικεφαλής της για τον τόπο, ο τότε δήμαρχος Κώστας Τζανακούλης, τα ήθελα κι εγώ. Ο άξονας της συνεργασίας μας ήταν και πάλι το πολιτιστικό κομμάτι. Γιατί αυτό που θέλαμε και οι δύο να κάνουμε ήταν να δημιουργήσουμε μία Ακαδημία Παραστατικών Τεχνών στη Λάρισα που αν μη τι άλλο είναι σε ένα κομβικό γεωγραφικό σημείο. Εχουμε ένα δυνατό ΔΗΠΕΘΕ αλλά δεν έχουμε Σχολή. Με την Ακαδημία θα μπορούσαμε να προσελκύσουμε άτομα και όλους όσοι θα ήθελαν να σπουδάσουν σχετικά από τις γύρω περιοχές στην πόλη μας. Η σχέση μου με την παράταξη με την οποία ήμουν δημοτικός σύμβουλος βασίστηκε στη διάθεσή μου για προσφορά, όπως και τώρα που είμαι υποψήφιος ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι γιατί οι συζητήσεις με τον κύριο Κρέτσο με τον οποίο οι απόψεις μας συμπλέουν, μου κατέδειξαν ότι στην Ευρωβουλή όπου παίρνονται το σύνολο των αποφάσεων που καθορίζουν το αύριο, θα μπορούσα να προσφέρω για να βγάλουμε προς τα έξω το φως του πολιτισμού της Ελλάδας.
*Το όνομά σας είχε ακουστεί ότι θα είναι στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας, τι έγινε και κατεβαίνετε με τον ΣΥΡΙΖΑ;
-Υπήρξαν πολιτισμένες και ανοιχτές συζητήσεις με τη Νέα Δημοκρατία. Κάποια στιγμή ακούστηκε ότι κατεβαίνω με τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν μου έδωσε την επιλογή η Νέα Δημοκρατία, αυτό είναι ανάξιο σχολιασμού και φυσικά «ράδιο αρβύλα». Κατεβαίνω με τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή οι απόψεις του κυρίου Κρέτσου είναι σε αρμονία με τις δικές μου και νιώθω ότι έτσι θα προσφέρω περισσότερα…
*Σε όσες δημοσκοπήσεις έχουμε δει έως τώρα είστε υψηλά στις εκλόγιμες θέσεις. Εκπλήσσεστε;
-Οι δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν τάσεις και φυσικά δεν είναι αποτελέσματα. Υπάρχει μία τάση προς το πρόσωπό μου που με κάνει να αισθάνομαι ακόμη πιο υπεύθυνος. Από την άλλη όμως υπάρχει και ένα 30% αναποφάσιστων που εύκολα μπορεί να μεταβάλει την τελική εικόνα. Ακούμε πολλά κεράσια αλλά κρατάμε μικρό καλάθι.
*Η Ευρώπη είναι αντιμέτωπη με κομβικούς μετασχηματισμούς και με προβλήματα που απειλούν την ίδια την ύπαρξή της. Εσείς από την άλλη είστε ένας ηθοποιός με έντονη επαγγελματική δραστηριότητα. Πώς θα καταφέρετε να τα υπηρετήσετε αμφότερα;
-Αυτή ήταν η βασική ιδέα: Επειδή αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε ένα επαγγελματικό οργασμό με σίριαλ στο εξωτερικό, δουλειές στην Ελλάδα, θέατρο και καινούργιες προτάσεις, αυτή η ένταση και η ενέργεια που υπάρχει θα μπορούσε να διοχετευτεί στις απόψεις και στις θέσεις που θέλουμε να περάσουμε ως χώρα στην Ευρώπη. Να γίνω τρόπον τινά ένα εργαλείο, ώστε να προκύψουν προτάσεις που θα έχουν τελικό αποδέκτη και επικαρπωτή τον πολιτισμό της Ελλάδας και συνακόλουθα όλη την κοινωνία της. Αλλωστε αν καταφέρουμε και κάνουμε τον πολιτισμό βασικό άξονα της ευρωπαϊκής πολιτικής τότε μεγάλες διαφορές θα λειανθούν, ειδεμή εξαφανιστούν.
*Σας τρομάζει η άνοδος της ακροδεξιάς πανευρωπαϊκά;
-Δεν με τρομάζει επειδή πιστεύω πάρα πολύ στη λογική και στον πολιτισμό. Αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν με ανησυχεί η άνοδος της ακροδεξιάς και συνεπώς ο επακολουθούμενος εκφασισμός των κοινωνιών. Και σε αυτή την περίπτωση ο πολιτισμός είναι η απάντηση σε άλλο ένα πρόβλημα- ερώτημα.
*Έχετε στο μυαλό σας κάποια στιγμή να έρθετε και να επαναεγκατασταθείτε στη Λάρισα;
-Φυσικά το έχω σκεφτεί… Βασικά ποτέ δεν έχει φύγει από το μυαλό μου. Όταν έφυγα από τη Λάρισα και πήγα στην Αθήνα πάντα έλεγα ότι δεν ρίχνω μαύρη πέτρα πίσω μου. Δεν θέλω να χάσω τη συνέχεια από το πού ξεκινάς και το πού φτάνεις. Αλλωστε όσο πιο ψηλό είναι ένα δέντρο τόσο πιο βαθιές ρίζες πρέπει να έχει. Η επιστροφή στον τόπο που γεννήθηκες είναι ένας τρόπος για να αντλείς ενέργεια, όσο πιο πίσω πας τόσο πιο πολύ φορά παίρνεις για να πας μπροστά. Αυτή η επιστροφή με έκανε να ανοίξω τα φτερά μου και να φτάσω μέχρι το Λος Άντζελες και το Λονδίνο...
*Από άσημος φοιτητής Πολυτεχνείου, γνωστός σε όλη την Ελλάδα και τώρα πια και έξω από αυτή. Νιώσατε κάποια στιγμή ότι χάσατε τον έλεγχο, ότι καβαλήσατε το καλάμι;
-Οταν ήρθε η δεύτερη επιτυχία, «Ο εραστής δυτικών προαστίων» και επιβεβαιώθηκα ως ηθοποιός, ένιωσα ότι ό,τι και να κάνω το έχω. Πράγμα που ευτυχώς δεν με έριξε στα βράχια, δεν πρόλαβα καν να απογειωθώ καβαλώντας καλάμι, γιατί οι πραγματικοί μου φίλοι –που ήξεραν όλη την πορεία μου- μου έλεγαν «Εντάξει κάνεις επιτυχία αλλά δεν είσαι και ο γιος του Δία», όπως έγραψαν οι «Times» του Λονδίνου σε μία συνέντευξη που έδωσα προ ολίγων ημερών, κι έτσι όλα έμπαιναν στη σωστή τους βάση κι εγώ έμενα μακριά από καλάμια…
