«Οαση ζωής» κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής

ΣΤΙΣ… ΘΕΡΜΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

Τα τελευταία χρόνια ένα πλήθος ευρημάτων και μελετών έχουν δείξει ότι η Ανταρκτική δεν ήταν πάντα ο παγωμένος κόσμος που γνωρίζουμε σήμερα αλλά κατά περιόδους είχε από εύκρατο ως και τροπικό κλίμα ίσως επειδή βρισκόταν πιθανότατα και σε βορειότερο σημείο από αυτό που βρίσκεται σήμερα. Στις... θερμές της περιόδους στην Ανταρκτική είχαν δημιουργηθεί μεγάλης βιοποικιλότητας οικοσυστήματα.

Διεθνής ομάδα ερευνητών έκανε μια νέα εντυπωσιακή ανακάλυψη. Οι ερευνητές είχαν τρυπήσει το 2018 τους πάγους σε βάθος 200 μέτρων σε ένα σημείο κοντά στη γερμανική ερευνητική βάση Neumayer Station III που βρίσκεται στην παγοκρηπίδα Ekström νοτιοανατολικά της Θάλασσας Βέντελ.
Η ανάλυση των δειγμάτων ολοκληρώθηκε και τα αποτελέσματα είναι κάτι περισσότερο από εντυπωσιακά. Εντοπίστηκαν τα ίχνη από 77 είδη που ζούσαν στην Ανταρκτική όχι πριν από εκατομμύρια ή εκατοντάδες χιλιάδες έτη αλλά πριν από μόλις έξι χιλιάδες χρόνια όπου οι συνθήκες ήταν παρόμοιες με τις σημερινές. Το εύρος των ειδών είναι μεγάλο αφού εντοπίστηκαν κάποια μεγάλα φυτοφάγα ζώα που διέθεταν οδοντοστοιχία με χαυλιόδοντες αλλά και πιο μικρούς οργανισμούς όπως κάποια παράξενα σκουλήκια. Οι ειδικοί χαρακτηρίζουν την ανακάλυψη μια «όαση της ζωής» και όχι άδικα.
«Η ανακάλυψη ότι μια τόσο μεγάλη ποικιλία ζωής ζούσε σε αυτές τις ακραίες συνθήκες είναι πολύ μεγάλη έκπληξη και μας υπενθυμίζει ότι το οικοσύστημα της Ανταρκτικής είναι πραγματικά μοναδικό. Το ερώτημα που ζητά απάντηση πλέον είναι πώς αυτά τα ζώα όχι μόνο επιβίωναν αλλά άκμαζαν στην Ανταρκτική» αναφέρει ο δρ. Ντέιβιντ Μπαρνς, θαλάσσιος βιολόγος της Βρετανικής Αποστολής Ανταρκτικής που ήταν επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας στην οποία συμμετείχαν και επιστήμονες του γερμανικού ινστιτούτου AWI που συντονίζει τις γερμανικές πολικές έρευνες.
Η πρώτη εκτίμηση που κάνουν οι ερευνητές είναι ότι υπήρχε εκτεταμένη παρουσία από άλγη στη συγκεκριμένη περιοχή τα οποία και αποτελούσαν τη βάση της διατροφικής αλυσίδας στο τοπικό οικοσύστημα που είχε δημιουργηθεί. Η ανακάλυψη προσφέρει όπως είναι ευνόητο και σημαντικά στοιχεία για την κλιματική και γεωλογική εξέλιξη τόσο της συγκεκριμένης περιοχής όσο και της Ανταρκτικής γενικότερα τα τελευταία έξι χιλιάδες έτη.