* …ΚΑΙ, έτσι ξαφνικά, έσκασε και το οξύμωρο: η Κυβέρνηση, ανέφεραν οι πληροφορίες, σκέπτεται να προτείνει τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας!
Γιατί; Γιατί υπάρχει γκρίνια στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για τον Αβραμόπουλο και γιατί επίσης ο τελευταίος δέχεται πιέσεις από τον Γιούνκερ και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, να μην αφήσει το χαρτοφυλάκιό του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή διότι θα διαταραχθούν οι κομματικές ισορροπίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθότι θα αντικατασταθεί από πρόσωπο προερχόμενο από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το οξύμωρο; Μία κυβέρνηση, που πλην ορισμένων εκ των οποίων οι περισσότεροι ανήκουν στους ΑΝ.ΕΛ., έδωσε πολιτικό όρκο για να αναλάβει καθήκοντα-δίνοντας έτσι και το στίγμα των απόψεων και των προθέσεών της σε σχέση με την Εκκλησία, να προσανατολίζεται σε έναν ιεράρχη, προκειμένου να αναλάβει το ύπατο πολιτειακό αξίωμα.
* * *
* ΒΕΒΑΙΑ, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι πέρα από ιεράρχης μία εξέχουσα προσωπικότητα, ένας πνευματικός άνθρωπος με όλη τη σημασία της έννοιας και ένας ποιμένας, κυριολεκτικά, που έχει παραγάγει μέγιστο ανθρωπιστικό έργο στην Αλβανία. Αλλά, δεν παύει να είναι ακριβώς αυτό: ιεράρχης. Και όπως και ίδιος, πολύ δικαιολογημένα απάντησε στα σενάρια, «ο ορθόδοξος ιεράρχης έχει συγκεκριμένη αποστολή. Και δεν μπορεί να αναλάβει πολιτικά αξιώματα».
«Αν» όμως, «αν» λέμε, ήθελε ανταποκριθεί θετικά και τα σενάρια είχαν βάση, τότε πράγματι θα ήταν μία επιλογή, ιδιαίτερη και έξυπνη. Καταρχήν γιατί θα συγκέντρωνε μεγάλο ποσοστό αποδοχής και μεταξύ των βουλευτών των λοιπών κομμάτων και βεβαίως των πολιτών που παρακολουθούν και εν συνεχεία, διότι η Προεδρία θα ανήκε σε έναν ιεράρχη που τυπικά θα προΐστατο μίας κυβέρνησης η οποία (όσον αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ), βλέπει θετικά τον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας!
Συνδυασμός των… ασυνδύαστων δηλαδή.
Μ.Η.Α.
