Η Τεχνική Υπηρεσία μπορεί να διοργανώσει μια ημερίδα και όλοι οι φορείς να τοποθετηθούν με προτάσεις, παρατηρήσεις υποστηρικτικές για μια εξεύρεση λύσης για την απειλή μιας νέας φυσικής καταστροφής από νέο πλημμυρικό φαινόμενο στην περιοχή μας. Θέλω και εγώ με τη σειρά μου να επισημάνω κάποια πράγματα από τα κακώς κείμενα - κατασκευές στην περιοχή μας, που για διάφορους λόγους λειτουργούν ανασταλτικά στην επιθυμητή αντιπλημμυρική θωράκιση της πόλης των Φαρσάλων, όπως:
Η παλαιά μετρική σιδηροδρομική γραμμή Βελεστίνο-Παλαιοφάρσαλα (σε αναστολή λειτουργίας εδώ και πολλά χρόνια) τρέχει παράλληλα σχεδόν με τον Ενιπέα από τη βόρεια πλευρά έως τη Ρευματιά και με την κατεστραμμένη μεταλλική γέφυρα (ιταλική), του Ιταλού αρχιμηχανικού Εβαρίστο Ντε Κίρικο, που την κατασκεύασε το 1884, γεφύρωνε τον Ενιπέα, πατώντας σε 3 βάθρα (2 στις άκρες και ένα στη μέση), έχοντας άνοιγμα 25 μέτρα το καθένα.
Μετά τη Ρευματιά η σιδ. γραμμή «τρέχει» από τη νότια πλευρά του Ενιπέα και είναι το πρόβλημα της διεξόδου των νερών προς τον Ενιπέα, τον οποίο δυστυχώς τα «φαρσαλινά» νερά αναγκαστικά συναντούν τον Ενιπέα μετά από αρκετά χιλιόμετρα στον Νομό Καρδίτσας, μέσω του Απιδανού.
Πρέπει να δοθεί λύση με παρέμβαση στον ΟΣΕ, έτσι ώστε να γίνουν 2-3 τεχνικά που θα οδηγήσουν τα νερά στον Ενιπέα, χωρίς την επιβάρυνση του Απιδανού απ’ όλα τα αποστραγγιστικά των Φαρσάλων. Σχετικά με τον Απιδανό – Ταμπάκο που σηκώνει όλο το φορτίο των Φαρσάλων είναι αναποτελεσματική η νέα οδική γέφυρα στον Σταυρό Φαρσάλων (Ενωτική-Παλαιοφάρσαλος), απέναντι από την άλλη ιταλική του ΟΣΕ (μεταλλική και αυτή στη θέση Χ349884, Υ 4354739) με άνοιγμα 10 μέτρα (μονότοξη), ενώ η σύγχρονη από οπλισμένο σκυρόδεμα έχει και μεσόβαθρο στη μέση της κοίτης του Απιδανού (νομίζω είναι η μοναδική στον Απιδανό με 3 βάθρα) στη θέση Χ349862,Υ4354749. Το «μπάζωμα» της Νικηταρά τη δεκαετία του ‘80 δημιούργησε τις «Εγκαταστάσεις» στο Αγροκήπιο, αλλά για την αποστράγγιση των ομβρίων η επιλογή κυκλικού οχετού με μόλις 0,95 εκατοστά εσωτερική διατομή (στο σημείο Χ 361478, Υ 4350108) δεν μπορεί να αντέξει, ειδικά σε έντονα πλημμυρικά φορτία. Χρειάζεται παρέμβαση και σε αυτό το σημείο.
Το μπάζωμα του «Μεριά» (δεκαετία ‘80) στον χώρο που δημιουργήθηκαν το Πολιτιστικό Κέντρο - ΚΑΠΗ - Δασαρχείο και το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής είναι παρεμβάσεις που έγιναν χωρίς την υποστήριξη ικανοποιητικών διεξόδων των ομβρίων μέσω των πολλών τεχνικών που υπήρχαν κατά μήκος της οδού Βόλου, στην οδό (Έλλης, νυν Ν. Πλαστήρα, στα Γήπεδα 5x5 , Κοιμητήριο, παλαιό γήπεδο, Ιωνίας Αγίου Δημητρίου κ.λπ.) εγκλωβίζουν τα όμβρια και ακόμη και οι τελευταίες παρεμβάσεις της τωρινής Δημοτικής Αρχής, όταν τα νερά είναι επιπέδου «Ιανού» και «Ντάνιελ», δυστυχώς δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σ’ αυτά τα φορτία. Το «Εθνικό Στάδιο» και το «Κλειστό», δυστυχώς, είναι εγκλωβισμένα, καθώς είναι κατασκευασμένα σε κατώτερη στάθμη ανάμεσα από τον νέο περιφερειακό και το πολιτιστικό και θα είναι πάντα ευάλωτο σε ισχυρές βροχοπτώσεις. Ας γίνει μια συνάντηση – ημερίδα σχετικά με τα μέτρα που πρέπει σαν Δήμος να προτείνουμε για την αντιπλημμυρική προστασία των Φαρσάλων, είναι επιτακτική ανάγκη να πάρουμε αποφάσεις, ο «κακός» μας ο καιρός μπορεί να μας επισκεφθεί ξανά και τότε δεν θα έχουμε καμιά δικαιολογία να κατηγορούμε δεξιά και αριστερά για το κακό που μας βρήκε.
«Το να μην τα καταφέρουμε, ίσως η ιστορία μας το συγχωρέσει, το να μην το προσπαθήσουμε δεν συγχωρείται».
Από τον Δημήτρη Γιακοβή, αρχιτέκτονα μηχανικό