Κι αν ακόμα στις καθημερινές συζητήσεις κυριαρχούν οι πρωταγωνιστές των Αγώνων, στους κατοίκους του Ρίο, όπως άλλωστε και κάθε άλλης πόλης που στο παρελθόν φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά δημοσίευμα της El Pais, επιστρέφουν αυτονόητα ερωτήματα. Άξιζε; Ποιο τελικά ήταν το κόστος; Πόσο θα είναι το χρέος; Πώς θα πληρωθεί; Τι συνέπειες θα υποστούν οι δημόσιες υπηρεσίες, η υγεία, η εκπαίδευση; Είναι το Ρίο μια καλύτερη πόλη από ό, τι πριν από ένα χρόνο;
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ένα από τα πιο ακριβά και πιο επικίνδυνα οικονομικά μέγα-εγχειρήματα στον κόσμο. Ορισμένες πόλεις το έχουν μάθει στη σάρκα τους», αναφέρει μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης υπογραμμίζοντας το αναπόφευκτο επιπλέον κόστος που συνεπάγεται από την διοργάνωση των Αγώνων. Σημειώνει μάλιστα πως μόνο η ΔΟΕ και οι μεγάλες εταιρίες κατασκευών και real estate στην πόλη υποδοχής, μπορούν να αντλούν οικονομικό όφελος από τους Αγώνες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η νέα δήμαρχος της Ρώμης, που διεκδικεί τους Αγώνες του 2024, μαζί με Παρίσι, Λος Άντζελες και Βουδαπέστη, έχει ήδη ανακοινώσει ότι δεν υποστηρίζει την ιδέα.
Ο Γερμανός πρόεδρος της ΔΟΕ Τόμα Μπαχ, δεν ανέφερε τους Αγώνες του Ρίο σαν τους καλύτερους της ιστορίας, μία φράση που «δημιούργησε» ο Σάμαρανκ στη Βαρκελώνη το 1992, αλλά μίλησε «για υπέροχους Αγώνες σε μία υπέροχη πόλη».
Όμως το Ρίο θα μείνει στην ιστορία, σαν η σκηνή των τελευταίων Ολυμπιακών κατορθωμάτων του Μάικλ Φελπς, που έφτασε τα 23 χρυσά μετάλλια στις πισίνες και του Γιουσέιν Μπολτ, που για τρίτη συνεχόμενη φορά πανηγύρισε καιτα τρία χρυσά μετάλλια που διεκδίκησε. Για πολλά ακόμα, αλλά επίσης κυρίως για τη νέα βασίλισσα, το πιο πρόσφατο φαινόμενο, την Αμερικανίδα Σιμόν Μπάιλς, που κυριάρχησε στην γυμναστική, παίρνοντας τέσσερα χρυσά μετάλλια στην πρώτη της εμφάνιση.
Οι Βραζιλιάνοι κατάφεραν να πάρουν εκδίκηση από τους Γερμανούς για την ταπείνωση στο Μουντιάλ του 2014 (1-7), με το χρυσό μετάλλιο στο ποδόσφαιρο.
Η «χρυσή» ανάμνηση που δεν θα ξεχάσει το Ρίο. Η Βραζιλία είναι η χώρα του ποδοσφαίρου και ίσως να είναι η εικόνα των Αγώνων, αυτή με τον Νειμάρ να γιορτάζει τη νίκη χρησιμοποιώντας τον «κεραυνό» του Μπολτ έχει γίνει καθολική, συμβολίζοντας πως το ολυμπιακό πνεύμα δεν έχει όρια.
