Για όσα δημοσιοποιήθηκαν έχω να δηλώσω τα εξής: Είμαι δυόμισι χρόνια στη Λάρισα και πλέον έχω γνώση για το ποια εκτίμηση έχουν οι οπαδοί της ΑΕΛ σε όλους τους υπαλλήλους του Πηλαδάκη, οι οποίοι διαχειρίστηκαν την ΑΕΛ και την οδήγησαν διαλυμένη, πτωχευμένη με χρέη περισσότερα των 20.000.000 ευρώ στα χωράφια των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων.
Αυτοί και τα αφεντικά τους, αντί να έχουν εξαφανιστεί και να προσεύχονται να μην ασχοληθεί μαζί τους η δικαιοσύνη, έχουν το θράσος να κάνουν ανακοινώσεις και να εκφράζουν και απόψεις περί εκτιμήσεως ή όχι προς το πρόσωπό μου.
Ούτε τους ρώτησα αν με εκτιμούν, ούτε με ενδιαφέρει και αν δεν είχα αυτήν την τρέλα για το ποδόσφαιρο θα έκαναν τρεις μήνες για να κλείσουν ραντεβού με τη γραμματέα μου.
Λόγω της «τρέλας» μου υπάρχουν τόσο στη ζωή μου όσο και στη ζωή των Λαρισαίων οπαδών της ΑΕΛ, αφού αν δεν είχα πληρώσει 1.300.000 ευρώ στο αφεντικό τους για ένα γήπεδο με σάπια καθίσματα, χωρίς θέρμανση, χωρίς ασανσέρ, χωρίς τουαλέτες και με χίλιες άλλες ελλείψεις, αυτός που έκανε την ανακοίνωση και αυτοί που του την έγραψαν δεν θα είχαν γήπεδο, αλλά κοτέτσι για άγρια πουλιά.
Όσο για τη συσπείρωση των οπαδών της ΑΕΛ να μην ανησυχούν, γιατί εγώ είμαι βέβαιος ότι θα επιτευχθεί, όσο κόπο και χρήματα και αν χρειάζεται να καταβάλω.
Οι οπαδοί της ΑΕΛ είναι αγνοί και παρασύρονται, αλλά στο τέλος είμαι βέβαιος ότι θα καταλάβουν τι επιδιώκουν αυτοί που περιμένουν μια αποτυχία για να τα καταστρέψουν όλα».