Κείμενο: Χαρίκλεια Βλαχάκη
Ο μπαμπάς έλεγε για τους βόλους και τα κότσια που έπαιζαν στους δρόμους και η μαμά για τις κούκλες που έφτιαχναν μόνες τους από παλιά πανιά και κουρέλια. Μιλούσαν για αλάνες, ποδόσφαιρο στις γειτονιές και ματωμένα γόνατα. Ο καιρός κύλησε, οι νέοι απέκτησαν παιδιά και οι πάνινες κούκλες …κότερο, boy friend και αγγλικά ονόματα. Bi Bi Bo, Barbie, John- John και Ken, Πατατούφα και Aγκαλίτσας έγιναν τα σήματα κατατεθέν της γενιάς του 80, με τον ίδιο απλό και φυσιολογικό τρόπο εξέλιξης, που το Atari έγινε PS3 και το Subuteo- από απαραίτητο κομμάτι κάθε αγορίστικης συλλογής- μουσειακό είδος.
Όσα περισσότερα θυμάσαι, τόσο το χειρότερο, αλλά αυτό σου δίνει το δικαίωμα να συνεχίσεις παρακάτω, και ίσως έχεις ευχάριστες μνήμες. Θυμάσαι λοιπόν...
Tα αυτοκόλλητα με ποδοσφαιριστές, Χατζηπαναγή, Ρότσα, Ζαέτς, Αναστόπουλο, Μαύρο, Κούδα, Σαραβάκο.
Tους σχολικούς χορούς σε cult disco (βλέπε Bibero και Στάλες),
Tις συναυλίες των Iron Maiden, Police, Scorpions.
Τα τηλεοπτικά κανάλια ΕΡΤ & ΥΕΝΕΔ. Tο τραγούδι "Big in Japan" & Self control. Tον Βοy George.
Τα σιδερότυπα της "Mανίνας", "Μπλεκ", "Αγόρι", Trueno, την “Μάχη”, “Το κράνος”, την "Περιπέτεια", τον Tιραμόλα, τον Σεραφίνο, τον Σκούμπι Ντού.
Tα θεόστενα παντελόνια που δεν έβγαιναν.
Tην τελική βολή του Kαμπούρη στο Eυρωμπάσκετ το '87.
Tους φλώρους, τους ροκαμπιλάδες, τους ροκάδες, τα πανκιά, και τους χεβημεταλάδες.
Την ώρα των μπλούζ στα πάρτυ.
Tα σέξι τζιν σορτσάκια της εξαδέλφης Nταίζης των "Dukes" και τη μαμά να ρωτάει πόσα πορτοκάλια έφαγες σήμερα.
Τις στρατιωτικές τσάντες γραμμένες με στίχους των Doors, Scorpions, Black Sabbath, Duran –Duran!!!
Τον Στήβ Μακ Γκάρετ στο Χαβάη πέντε μηδέν, τo "Μικρό σπίτι στο Λιβάδι", τη "Δυναστεία", το Διάστημα 1999, το Glactica, και τον Σταμάτη Γαρδέλη.
Tο αυτοκόλλητο στο παπάκι "Mόλις μεγαλώσω θα γίνω XR“, το αυτοκόλλητο στο αυτοκίνητο “Μπαμπά μην τρέχεις”, τις σχολικές ποδιές, το πολυτονικό, τα πρώτα ασπρόμαυρα ηλεκτρονικά, το Pac man. Τα σαμπό, τις γραμμένες κασέτες τα δισκάδικα, τους πειρατικούς σταθμούς.
Τα ταξίδια με τους γονείς και φιλική παρέα σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.
Τη χλωρίνη χωρίς προστατευτικό καπάκι, το τηλέφωνο να χτυπάει μεσημέρι στο σπίτι και τους γονείς να γίνονται έξαλλοι γιατί τους ξύπνησαν.
Τις ψείρες στο σχολείο, τα σαμπουάν χωρίς μαλακτικό και το νερό της βρύσης.
