Η ογκώδης δικογραφία που αφορά κυρίως το αποκαλούμενο «σχέδιο Πυθία» παραμένει προς το παρόν χωρίς κρίση, καθώς «πηγαινοέρχεται» από την Ευελπίδων στο Εφετείο με το ερώτημα «ποιο Συμβούλιο είναι αρμόδιο να την κρίνει».
Για την υπόθεση, που έχει τρία σκέλη, υπέβαλε πρόταση τον περασμένο Οκτώβριο η Εισαγγελέας Μαρία-Σοφία Βαϊτση η οποία ζήτησε την παραπομπή τεσσάρων κατηγορουμένων μεταξύ των οποίων και ενός αμερικανού υπηκόου, πρώην στελέχους μυστικών υπηρεσιών για αδικήματα που αφορούν κατασκοπεία μέσω τηλεφωνικών υποκλοπών «που αφορούσαν τα συμφέροντα του κράτους» το διάστημα 2004-2005. Έκρινε επίσης ότι πρέπει να δικαστούν δύο υπάλληλοι της ΕΥΠ για παραβίαση μυστικών της Πολιτείας με ηθικό αυτουργό στην πράξη τους τον πρώην υπουργό Μιχάλη Καρχιμάκη.
Η υπόθεση πήγε ακολούθως, στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών το οποίο έκρινε πως είναι αναρμόδιο να κρίνει την υπόθεση, λόγω των αδικημάτων και του δικαστηρίου που θα πρέπει να τα δικάσει, διαβιβάζοντας τα στοιχεία στο Συμβούλιο Εφετών. Μετά από λίγο καιρό ο Εισαγγελέας Εφετών Κ. Πούλιος υπέβαλε πρόταση με την οποία ζητά να επιστραφεί η δικογραφία στην Ευελπίδων με σκεπτικό ότι είναι αναρμόδιο το Συμβούλιο Εφετών καθώς τα αδικήματα πρέπει να δικαστούν σε Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο και όχι σε Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων και επομένως την υπόθεση θα πρέπει να κρίνει το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών. Πλέον η χιλιάδων εγγράφων δικογραφία με στοιχεία που δεν έχουν ποτέ ξανά απασχολήσει τις δικαστικές αρχές τα χρόνια της μεταπολίτευσης, αναμένει την κρίση του Συμβουλίου Εφετών περί του ποιο δικαστικό σχήμα θα αποφανθεί για την ποινική εξέλιξη της σημαντικής υπόθεσης.
Η υπόθεση του σχεδίου δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή απασχολεί τη Δικαιοσύνη από το 2011, ενώ ένα χρόνο μετά, το 2012, ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά αγνώστων δραστών για αδικήματα που αφορούν προπαρασκευαστικές ενέργειες εσχάτης προδοσίας, διατάραξης της ομαλής λειτουργίας του πολιτεύματος και της αποστέρησης πρωθυπουργού από την ενάσκηση της εξουσίας που του παρέχει το Σύνταγμα.
Αφορμή για τη δίωξη αποτέλεσε η δημοσιοποίηση στοιχείων που φαινόταν να προέρχονται από ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, τα οποία αναφέρονταν σε σχέδιο εξόντωσης του πρώην πρωθυπουργού και προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας, στην οποία είχαν συμπεριλάβει και τα γεγονότα μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, με στόχο να εμποδιστεί η ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης.
Για την υπόθεση αυτή ωστόσο η έρευνα δεν οδήγησε σε πρόσωπα και έτσι το σκέλος αυτό της δικογραφίας παραμένει χωρίς κατηγορούμενους.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ
Για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών, στην οποία είναι κατηγορούμενος για κατασκοπεία 65χρονος πρώην υπάλληλος της Αμερικανικής Πρεσβείας, ο ανακριτής Δημήτρης Φούκας αναφέρει ότι: «Από τον Αύγουστο του 2004 μέχρι και το Μάρτιο του 2005 ο William Bazil, Αμερικανός πράκτορας, επιχείρησε με πρόθεση να λάβει σε γνώση του απόρρητες πληροφορίες που αφορούν στα συμφέροντα της ελληνικής δημοκρατίας μέσω τηλεφωνικών υποκλοπών».
Από τα στοιχεία του ανακριτή προέκυψε πως η σύζυγος του συγκεκριμένου προσώπου, ήταν εκείνη που είχε αγοράσει τα καρτοκινητά-σκιές από την Ακτή Μιαούλη με το ψευδώνυμο Πέτρος Μάρκου, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την παρακολούθηση δεκάδων πολιτικών, μελών της τότε κυβέρνησης αλλά και δεκάδων άλλων προσώπων. Από την άρση απορρήτου μιας εκ των τεσσάρων τηλεφωνικών συνδέσεων προέκυψε ότι η τηλεφωνική σύνδεση ενεργοποιήθηκε και σε άλλη συσκευή με στοιχεία συνδρομητή American Embassy. Μετά την αποκάλυψη των υποκλοπών ο William Bazil εξαφανίστηκε από την Ελλάδα.
Για το τρίτο σκέλος της υπόθεσης που αφορά παράνομες ενέργειες στελεχών της ΕΥΠ ο κ. Φούκας ανέφερε ότι: «Τέλος κατά το ανακριτικό πόρισμα, που επικαλείται αναφορές στο Wikileaks, προκύπτει ότι υπήρχαν υπάλληλοι της ΕΥΠ "επιρρεπείς σε διαρροές οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως δυσαρεστημένοι". Ο ανακριτής αναφέρει πως εντός του 2005, υπάλληλοι της ΕΥΠ που είχαν πρόσβαση σε απόρρητα στοιχεία, τα παρέδιδαν σε μη δικαιούμενα πρόσωπα και συγκεκριμένα στον τότε βουλευτή Μιχάλη Καρχιμάκη».
