Οι Αλβανοί έκαναν γνωστό, ότι στην πλατεία αυτή τοποθέτησαν μία πέτρα από κάθε σημείο των Αλβανικών εδαφών, μεταξύ των άλλων και από τους Φιλιάτες, καθώς για αυτούς αποτελεί «τμήμα της σκλαβωμένης Τσαμουριάς».

Η ελληνική πρεσβεία αντέδρασε άμεσα, ενημερώνοντας και την Αθήνα.

Η αντίδραση δεν έπιασε τόπο και την σκυτάλη από τους σοσιαλιστές την πήραν οι Τσάμηδες, οι οποίοι επιδόθηκαν σε πραγματικό παραλήρημα.

Ο επικεφαλής του κόμματος των Τσάμηδων Σφετίμ Ιντρίζι δήλωσε ότι η Τσαμουριά είναι κομμάτι της Αλβανίας, το οποίο έχει καταληφθεί δια της βίας από την Ελλάδα!

«Αποτελεί μεγάλη έκπληξη που η Ελλάδα έχει το στόμα να παραπονιέται, γνωρίζοντας ότι όχι μόνο έχει καταβροχθίσει αλβανικά εδάφη και αρνείται τα δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων, αλλά συνεχώς τροφοδοτεί άλλες αξιώσεις στο αλβανικό έδαφος. Αρκεί να δούμε τα ονόματα των πόλεων της Δημοκρατίας της Αλβανίας, που είναι σκαλισμένα στο τοίχο του Κοινοβουλίου, στην πλατεία Συντάγματος, στην Αθήνα, για να καταλάβουμε ότι η σοβινιστική όρεξη της Μεγάλης Ιδέας εξακολουθεί να είναι ζωντανή στην ελληνική πολιτική», είχε σημειώσει ο Ιντρίζι, προαναγγέλλοντας μάλιστα ότι «η επιστροφή της «τσαμουριάς» [Θεσπρωτίας] στους Αλβανούς είναι μόνο θέμα χρόνου».

Το ίδιο προκλητικός και ο αναπληρωτής δήμαρχος των Τιράνων, ο οποίος σε δηλώσεις που έκανε επιβεβαίωσε πλήρως ότι στην πλατεία έχουν τοποθετηθεί και πέτρες από τους Φιλιάτες για λόγους.... συμβολικούς!

«Αυτή είναι η πλατεία όλων των Αλβανών, όπου και αν βρίσκονται και όλες οι ομάδες των Αλβανών εκπροσωπούνται σε αυτό το τετράγωνο. Είναι το τετράγωνό μας και έχουμε κρίνει ότι αυτό είναι σωστό. Φυσικά υπάρχουν λίθοι από την «τσαμουριά», υπάρχει ένας λίθος από τις Φιλιάτες», είχε υπογραμμίσει χαρακτηριστικά.

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΥΠΕΞ

Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών σε χθεσινή απάντησή του καταδικάζει τα προκλητικά από την γειτονική χώρα γεγονότα τονίζοντας παράλληλα πως αυτές οι συμπεριφορές δεν συνάδουν με το ευρωπαϊκό πνεύμα ειρηνικής συνύπαρξης και συνεργασίας και παραβιάζουν κατάφορα τη θεμελιώδη αρχή της τήρησης σχέσεων καλής γειτονίας μίας εκ των βασικών προϋποθέσεων της ευρωπαϊκής πορείας των Τιράνων.