Οι ρωγμές αυτές επεκτείνονται από τον Οκτώβριο του 2016 και μόλις αγγίξουν την άκρη της παγοκρηπίδας θα αποκολληθεί ένα παγόβουνο εμβαδού περίπου 1.700 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Οι ρωγμές δεν είναι νέες και είναι στο μικροσκόπιο της παρατήρησης εδώ και καιρό, αλλά το τελευταίο διάστημα ο ρυθμός εξέλιξής τους και το πώς κινούνται ανοίγοντας σχισμές στον πάγο είναι δεδομένα που έχουν προκαλέσει ανησυχία. «Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς πότε αυτό θα συμβεί, αλλά θα συμβεί σίγουρα», είπε ο Στεφ Λερμίτ, εκ των ειδικών που παρατηρούν την εξέλιξη του φαινομένου. Όπως εκτιμά, το ρήγμα θα πρέπει να μεγαλώσει άλλα 4 χλμ, προτού συμβεί η αποκόλληση, κάτι που μπορεί να πάρει «μέρες ή και έναν χρόνο». Ιδιαίτερη ανησυχία επικρατεί για τους ανθρώπους που εργάζονται στην πάχους 120 μέτρων παγοκρηπίδα Brunt στη θάλασσα Γουέντελ, έδρα του βρετανικού ερευνητικού σταθμού Halley που έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια δύο φορές τοποθεσία για λόγους ασφαλείας. Η παγοκρηπίδα αυτή θεωρείτο σταθερή, αλλά η ρωγμή μεγαλώνει με ετήσιο ρυθμό 2,5 μιλίων.