Όπως επισημαίνεται, «η ανάθεση των λειτουργιών της φορολογικής και τελωνειακής διοίκησης σε «ανεξάρτητες» και περίκλειστες από την πολιτική και κοινωνική ζωή δομές, συνιστά μια πρακτική βγαλμένη από τα νεοφιλελεύθερα εγχειρίδια του ΔΝΤ. Μια πρακτική που ήδη έχει δοκιμαστεί με «επιτυχία» σε χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου καθώς θέτει τα φορολογικά έσοδα αλλά και τον προσανατολισμό όλου του φοροεισπρακτικού μηχανισμού στον απόλυτο έλεγχο των «θεσμικών δανειστών».

Η Α.Α.Δ.Ε. θα εφαρμόσει με τον πλέον ανάλγητο και άκαμπτο τρόπο τα μνημονιακά φορολογικά μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.

Την ίδια στιγμή, η πολιτική κηδεμονία της Α.Α.Δ.Ε. από τους δανειστές προεικονίζει την ευμενή μεταχείριση που θα έχουν οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι φορολογούμενοι μεγάλου πλούτου από τη «νέα» Φορολογική Διοίκηση. Ήδη οι υποθέσεις που κρύβονται στις διάφορες λίστες οδεύουν σε παραγραφή.

Ανεξαρτήτως της δικαστικής έκβασης της προσφυγής των 3 συνδικαλιστικών φορέων η κατάργηση της Α.Α.Δ.Ε. αποτελεί υπόθεση των μαζικών αγώνων του εργαζόμενου λαού και απαραίτητος κρίκος για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τα μνημονιακά δεσμά της δικτατορίας του ευρώ».