Αφορμή για τη συζήτησή μας με τον πρόεδρο του Κυνηγετικού Συλλόγου Λάρισας, κ. Χρήστο Μανώλη, ήταν η διαπίστωση της σημαντικής αύξησης του πληθυσμού των αγριογούρουνων σε διάφορες περιοχές της χώρας, ανάμεσά τους και η Θεσσαλία. Μεταξύ των μέτρων που πρότεινε ο περιφερειάρχης κ. Αγοραστός είναι η διεύρυνση της κυνηγετικής περιόδου καθώς η εφαρμογή νέων μεθόδων ελέγχου ανάπτυξης του πληθυσμού του αγριόχοιρου. «Το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικά και σε βάθος χρόνου. Η παράταση της κυνηγετικής περιόδου, ίσως να προσφέρει μια μικρή βοήθεια, όμως σε καμία περίπτωση, ένα – δύο σαββατοκύριακα κυνηγιού δεν πρόκειται να δώσουν λύση στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί».
Όπως σημειώνει ο κ. Μανώλης, η διακοπή χρηματοδότησης για την εκτροφή αγριογούρουνων ελευθέρας βοσκής είχε ως αποτέλεσμα να αφεθεί ελεύθερος στα βουνά μεγάλος αριθμός ζώων. Τα ζώα εκτροφής σε συνδυασμό με τα άγρια ζώα, δημιούργησαν ένα υβριδικό ζώο που επίσης γεννά δύο φορές τον χρόνο, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο τον πληθυσμό. «Εμείς ως κυνηγοί έχουμε τη δυνατότητα, βάσει του νόμου, να σκοτώσουμε ακόμη και έξι ζώα ανά ομάδα, κάθε φορά που βγαίνουμε να κυνηγήσουμε. Σε κάποιες περιπτώσεις, με υπουργική απόφαση, ο αριθμός αυξάνεται προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο υπερπληθυσμός. Όμως, σας τονίζω, ότι αυτού του είδους τα μέτρα δεν είναι ικανά να λύσουν το πρόβλημα».
Το κυνήγι του αγριόχοιρου, όπως σημειώνει ο έμπειρος κυνηγός, είναι μια δύσκολη διαδικασία που απαιτεί συντονισμό, συνεχή ενημέρωση και εκπαίδευση και αρκετή προσοχή. «Πρέπει ο κόσμος να καταλάβει ότι δεν είμαστε πολεμοχαρείς άνθρωποι που απλώς σκοτώνουμε. Αν δεν προσέχουμε, μπορεί να κινδυνέψει και η ίδια μας η ζωή» λέει. «Φέτος είχαμε δύο σοβαρούς τραυματισμούς. Είναι άσχημο να κινδυνεύει ο κόσμος και εμείς ως Σύλλογος κάνουμε ό,τι μπορούμε προκειμένου να αποτρέψουμε τέτοιου είδους φαινόμενα».
Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΚΙΣΣΑΒΟΣ
Η ευρύτερη περιοχή και ειδικά ο Κίσσαβος είναι ένας πλούσιος βιότοπος που κρύβει στην «αγκαλιά» του αμέτρητα θηράματα κάνοντάς τον πρώτο σε ζήτηση για τους κυνηγούς που έχουν έδρα τους τον νομό Λάρισας. Οι επίδοξοι κυνηγοί μπορούν να βρουν στον κάμπο αλλά και στα βουνά της Θεσσαλίας πολλά είδη ζώων, των οποίων η θήρευση επιτρέπεται, όπως είναι τα ορτύκια, οι τσίχλες, οι πέρδικες, οι πάπιες, οι χήνες και φυσικά τα αγριογούρουνα. «Ο Κίσσαβος αποτελεί ελεγχόμενη περιοχή για κυνήγι και έχει σχεδόν όλα τα είδη που κυνηγάμε. Και συχνά επιστρέφουμε με κάποιο θήραμα. Όμως πρέπει να ξέρετε ότι δεν θα χτυπήσουμε κάποιο ζώο πάση θυσία για να γυρίσουμε πίσω με «λάφυρο». Ο λαός λέει «του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο, δέκα φορές είν’ αδειανό, παρά γεμάτο» και είναι αλήθεια. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ζώα στην περιοχή. Για εμάς η εξόρμηση έχει να κάνει με πολλά πράγματα όπως η παρέα, η επαφή με τη φύση, οι βόλτες με τα σκυλιά που μας συντροφεύουν. Δεν χτυπάμε για να χτυπήσουμε» εξηγεί ο κ. Μανώλης, ενώ όπως τονίζει ο σύλλογος καταδικάζει τη λαθροθηρία, τις ανορθόδοξες τεχνικές κυνηγιού, όπως επίσης και τη θήρευση ζώων πέραν των επιτρεπτών ορίων. Μάλιστα, η θανάτωση ζώων περισσότερων από όσα ορίζει ο νόμος, για παράδειγμα ένας λαγός ανά κυνηγό τη φορά, μπορεί να σημαίνει τη στέρηση της άδειας κυνηγιού έως και δύο χρόνια.
Παναγιώτα Φούντα
