Η οικογένειά της υπέστη τις διώξεις της κατοχής και του μετεμφυλιακού κράτους, θρήνησε τον θάνατο του αδελφού της Γιώργου Παπαϊωάννου που δούλευε στον Σιδηρόδρομο και εκτελέσθηκε στο Αντιαεροπορικό καθώς και τη δολοφονία του πατέρα τους Βασίλη Παπαϊωάννου από τους παρακρατικούς του ΕΑΣΑΔ τον Μάιο του 1944 στην πλατεία Ταχυδρομείου. Η ίδια πήρε μέρος σε πανθεσσαλική συνδιάσκεψη της ΕΠΟΝ στη Βερδικούσια τον Δεκέμβρη του 1944 και συνέδεσε όλη τη ζωή της με τις αγωνίες και τις προσπάθειες του λαού για μια καλύτερη ζωή.

Αφήνει πίσω τον γιο της κι έναν εγγονό, ενώ η κηδεία της θα γίνει σήμερα στο Α' Νεκροταφείο στην Αθήνα, όπου ζούσε.