Το 3ο Γυμνάσιο στην «πόλη που τρώγεται»

ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Το Άντερναχ, μια πόλη χτισμένη στις όχθες του Ρήνου, είναι γνωστή και ως «η πόλη που τρώγεται» («edible city»), επειδή σε όλους τους δημόσιους χώρους καλλιεργούνται φρούτα και λαχανικά, στα οποία έχουν πρόσβαση οι κάτοικοι της πόλης, αλλά και οι επισκέπτες.

Αυτή η πρακτική ενέπνευσε τους εκπαιδευτικούς του St. Thomas Realschule να υλοποιήσουν ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα με τίτλο «Ο κήπος των πολιτισμών της Ευρώπης», στο οποίο το 3ο Γυμνάσιο Λάρισας είναι συνεργάτης.
Βασικοί στόχοι του προγράμματος είναι το κάθε σχολείο να δημιουργήσει τον δικό του κήπο και να γνωρίσουν οι μαθητές κι οι μαθήτριες τη χλωρίδα της περιοχής τους, τα βασικά αγροτικά αγαθά και πώς καλλιεργούνται.
Παράλληλα, να εξερευνήσουν την πολιτιστική παράδοση του τόπου και της χώρας τους και να παρουσιάσουν βασικές πτυχές της στους συνεργάτες τους.
Οι μαθητές/-τριες πριν την επίσκεψή τους μελέτησαν τη γεωγραφία και την ιστορία της Γερμανίας και επέλεξαν χορτοφαγικά ελληνικά πιάτα για να παρουσιάσουν (συνταγές -τρόπος παρασκευής - αποτέλεσμα) στους συνεργάτες τους. Κάθε χώρα μαγείρεψε στην κουζίνα του σχολείου ένα από τα πιάτα που παρουσίασε. Αυτή η δραστηριότητα ενθουσίασε όλους/-ες τους/τις συμμετέχοντες/-ουσες και αποτέλεσε κίνητρο για περαιτέρω γνωριμία και συνεργασία.
Η υποδοχή που οργανώθηκε στο Δημαρχείο της πόλης από τον Δήμαρχο και τους συνεργάτες του υπήρξε θερμή. Παρουσίασε την ιδέα του προγράμματος για την «πόλη που τρώγεται», τις δυσκολίες που συνάντησε στην υλοποίησή του, αλλά και το πώς έβαλε το Άντερναχ, μια μικρή επαρχιακή πόλη, στον τουριστικό χάρτη της Γερμανίας.
Η ξενάγηση στην πόλη έδωσε την ευκαιρία στους επισκέπτες εκπαιδευτικούς και μαθητές/-τριες να ανακαλύψουν τους δημόσιους κήπους της πόλης, αλλά και τα ρωμαϊκά και μεσαιωνικά μνημεία της. Στην πόλη έχει την έδρα του και το αξιόλογο Μουσείο λάβας, όπου με διαδραστικό τρόπο οι επισκέπτες μυούνται στον κόσμο των γεωλογικών ανακατατάξεων και των ηφαιστείων. Η πηγή κρύου νερού Γκέιζερ, που βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη, αποτελεί ένα μοναδικό αξιοθέατο που προσελκύει πλήθος επισκεπτών καθημερινά.
Στη διάρκεια της συνάντησης στο Άντερναχ οι μαθητές κι οι μαθήτριες που φιλοξενούνταν σε γερμανικές οικογένειες εξοικειώθηκαν με την καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων, γνώρισαν την κουζίνα, τις συνήθειές τους, έκαναν φιλίες και μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους. Κοινή πεποίθηση όλων στο τέλος ήταν πως τα στοιχεία που μας συνδέουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας διαχωρίζουν.