Ένα πρόγραμμα που δίνει τη δυνατότητα σε εγγεγραμμένους στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ, να συμπληρώσουν τα έτη ασφάλισης και να πετύχουν έτσι τη συνταξιοδότησή τους.
Με τη λήξη της σύμβασης ορισμένου χρόνου, κάποιοι ωφελούμενοι του προγράμματος προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, διεκδικώντας παράταση του προγράμματος επιτυγχάνοντας, σε ελάχιστες περιπτώσεις όπως η συγκεκριμένη στον Δήμο Φαρσάλων ή στον Δήμο Λαρισαίων, την έκδοση Προσωρινής Διαταγής έως ότου εκδοθεί η οριστική απόφαση από το Μονομελές Πρωτοδικείο Λάρισας.
Ειδικότερα στην περίπτωση του Δήμου Φαρσάλων, ο 61χρονος (σ.σ. σε 14 μήνες θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα) είχε προσληφθεί μέσω του προγράμματος της ΔΥΠΑ (55 – 67 ετών) με την ειδικότητα του οδηγού. Μετά τη λήξη του προγράμματος, προσέφυγε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Λάρισας (Ασφαλιστικά Μέτρα) το οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε», εξέδωσε Προσωρινή Διαταγή με την οποία διατάσσεται η επανατοποθέτηση του εργαζόμενου ως οδηγού φορτηγού στον Δήμο Φαρσάλων έως ότου εκδοθεί η οριστική απόφαση του Δικαστηρίου.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
Υπενθυμίζεται πως το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με πρόσφατη απόφασή του (579/2024) δέχθηκε μεταξύ άλλων ότι «... η επιχείρηση επιχορηγείται από τον ΟΑΕΔ για χρονικό διάστημα έως (24) μηνών, προκείμενου να απασχολήσει τον ωφελούμενο - μακροχρόνια άνεργο, ο οποίος αφενός μεν καλείται να παράσχει την εργασία του προς όφελος της επιχείρησης και αφετέρου η επιχείρηση θα του καταβάλει τις νόμιμες αποδοχές του, ασφαλίζοντας τον, ώστε να συμπληρώσει ης προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και να συνταξιοδοτηθεί στο όριο ηλικίας που προβλέπεται από τον νόμο.
Περαιτέρω, για το χρονικό διάστημα που έπεται των (24) μηνών και μέχρι την πλήρωση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης του ανέργου, ουδέν αναφέρεται στην εν λόγω ΚΥΑ. Όμως ο σκοπός αυτής, είναι η διευκόλυνση ένταξης του ανέργου στην αγορά εργασίας, ώστε η παρεχόμενη εργασία να οδηγήσει κατ’ επέκταση και στην πλήρωση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης (όπως φαίνεται ξεκάθαρα και από την αιτιολογική έκθεση του άρθρου 66 του ν. 3996/2011), άλλως σε περίπτωση που ο εργαζόμενος επανακυλιόταν στην ανεργία, με τη λήξη της σύμβασης, θα επανερχόταν στην αρχική κατάσταση ανεργίας, κάτι που θα ήταν αντίθετο στη βούληση του νομοθέτη.
Από τα ως άνω συνάγεται ότι o πραγματικός χρόνος λήξης της συναφθείσας συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου θα πρέπει να είναι αυτός της ημερομηνίας πλήρωσης των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, ώστε να πραγματώνεται ο σκοπός του νομοθέτη, ενώ η χρονική διάρκεια των (24) μηνών αφορά μόνο τη χρονική διάρκεια επιχορήγησης της επιχείρησης από τον ΟΑΕΔ.
Τούτο έχει την έννοια ότι η επιχείρηση, εφόσον δύναται να καταβάλει τις μηνιαίες αποδοχές και τις αντιστοιχούσες ασφαλιστικές εισφορές, μπορεί να απασχολεί και μετά τη λήξη των 24 μηνών, τον εργαζόμενο και μέχρι την πλήρωση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, καθώς μόνο με τον τρόπο αυτό, πληρούται ο σκοπός του νόμου καθώς και η συνταγματική επιταγή του άρθρου 21 του Συντάγματος, που συνίσταται στην εξακολούθηση της απασχόλησης του πρώην ανέργου και νυν υποψηφίου συνταξιούχου και στην αποφυγή επανακύλισής του στην ανεργία, μέχρι την πλήρωση των όρων της συνταξιοδότησης του. Προς τούτο στα πλαίσια του ορθού νομικού χαρακτηρισμού της συναφθείσας σύμβασης εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, που περιλαμβάνει αναμφίβολα και τον καθορισμό ή επέκταση του χρονικού διαστήματος που προέβλεψαν τα μέρη, δύναται το δίκασαν δικαστήριο, χωρίς τούτο να αντιβαίνει σε αναγκαστικού δικαίου διατάξεις, να προσδιορίσει το χρονικό διάστημα λήξης αυτής ...» καταλήγει η απόφαση.
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ