Του Κώστα Γκιάστα
Ισχυρό σοκ δέχθηκαν κάποιοι Λαρισαίοι - νομικοί που βρέθηκαν στην εφορία για κάποιο λόγο και χωρίς να είναι προετοιμασμένοι τους γνωστοποιήθηκε πως εκκρεμούν οφειλές προς το δημόσιο για τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) έως και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, τη στιγμή μάλιστα που οι ίδιοι σε μερικές περιπτώσεις δεν διαθέτουν καν ακίνητα. Πρόκειται για δικηγόρους που ορίστηκαν τυχαία τα περασμένα έτη ως σύνδικοι με δικαστική απόφαση μετά από σχετική αίτηση πτωχεύσεως εταιρίας.
Βάσει όμως ενός νόμου (4223 άρθρο 2) ο σύνδικος ορίζεται ως υποκείμενο προς πληρωμή του ΕΝΦΙΑ της εκάστοτε πτωχεύσεως για τα τυχόν ακίνητα αυτής, που βρίσκονται υπό τη νομίμως προβλεπομένη διαχείριση και εποπτεία του. Εκτός όμως της συγκεκριμένης οφειλής οι εν λόγω δικηγόροι κινδυνεύουν ακόμα και με αναγκαστικά μέτρα εναντίον τους και των ατομικών τους ιδιοκτησιών κάτι που ξεπερνάει κάθε λογική!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας νεαρής Λαρισαίας δικηγόρου που επισκεπτόμενη την εφορία για φορολογική ενημερότητα, της γνωστοποιήθηκε πως η δική της οφειλή έφτανε τις 70 χιλιάδες ευρώ ως σύνδικος πτωχεύσεως σε πρώην εργοστάσιο της περιοχής. Το ίδιο συνέβη και μάλιστα σε πολλαπλάσιο βαθμό σε άλλους δικηγόρους που ορίστηκαν σύνδικοι πτωχεύσεως σε άλλες μεγαλύτερες εταιρίες με πολλά ακίνητα (όπως μια αλυσίδα Σούπερ Μάρκετ που η οφειλή του συνδίκου για το ΕΝΦΙΑ αγγίζει το ένα εκατομμύριο ευρώ!).
Όλοι αυτοί οι Λαρισαίοι δικηγόροι συντονίστηκαν και αποφάσισαν να ενημερώσουν επίσημα τον Δικηγορικό Σύλλογο Λάρισας τονίζοντας μεταξύ άλλων στη σχετική τους επιστολή πως «η διάταξη κρίνεται ως απολύτως παράλογη και δημιουργεί εξ υποστάσεως πλείστα όσα προβλήματα». Μάλιστα στη συγκεκριμένη επιστολή τους, τα εξήγησαν ως εξής: «Καταρχάς, δεν είναι νοητό και ούτε δύναται να είναι νόμιμο, ως απολύτως καταχρηστικό, να υποχρεώνεται ο σύνδικος να καταβάλλει εξ ιδίων τον ΕΝΦΙΑ της πτωχευτικής ακίνητης περιουσίας. Αυτό μπορεί κάλλιστα να επιδιωχθεί και να συμβεί, εφόσον η πτώχευση δεν έχει χρηματοδοτική δυνατότητα, ώστε να συνεχίζονται από τον σύνδικο οι εργασίες της, ή το/τα όποια/α ακίνητο/α της πτώχευσης δεν παρουσιάζουν αγοραστικό [προς εκποίηση ή πλειστηριασμό] ή έστω μισθωτικό ενδιαφέρον, ώστε να καλύπτεται η πληρωμή των σχετικών υποχρεώσεων. Μάλιστα, είναι γνωστό ότι οι περισσότερες πτωχεύσεις - ακριβώς λόγω έλλειψης ενεργητικού - απομένουν στάσιμες και λιμνάζουν, με εγκαταλελειμμένες κτιριακές εγκαταστάσεις και αχρηστοποιημένο εξοπλισμό, οι δε πιστωτές ουδέποτε λαμβάνουν τα οφειλόμενα ή ο σύνδικος τη νόμιμη αντιμισθία του. Η εφαρμογή της προαναφερομένης διάταξης είχε περιπέσει σιωπηρώς σε αχρησία, εξ ού και πολλοί συνάδελφοι σύνδικοι την αγνοούσαν. Όμως, τις τελευταίες ημέρες και κατόπιν επιβεβαιωμένων πληροφοριών μας, έχει εκδηλωθεί η βούληση εκ μέρους των αρμοδίων Οικονομικών Υπηρεσιών να προβούν στη βεβαίωση των αυτών οφειλών στο ΑΦΜ του κάθε συνδίκου και να επιδιωχθεί η είσπραξή τους. Αυτό, ως είναι πρόδηλο, θα δημιουργήσει ανήκουστα προβλήματα στα πρόσωπα των συνδίκων και θα οδηγήσει μάλλον στις ομαδικές παραιτήσεις εκ των καθηκόντων τους, ενώ φυσικά ουδείς θα επιθυμεί να τους διαδεχθεί».
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας με τη σειρά του ενημέρωσε (με την ίδια επιστολή που συντάχθηκε στις 17 Φεβρουαρίου) τους βουλευτές του νομού και με τη σειρά του ο βουλευτής των ΑΝΕΛ, κ. Κόκκαλης κατέθεσε σχετική επερώτηση στη Βουλή, προς τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών κ. Αλεξιάδη ζητώντας του απάντηση για το θέμα.
Ο ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ ΚΑΙ Η 4η ΑΠΡΙΛΙΟΥ
Από την πλευρά του ο αν. υπουργός οικονομικών κ. Αλεξιάδης ως οικονομολόγος απάντησε πως «ο ΕΝΦΙΑ επιβάλλεται στα εμπράγματα δικαιώματα της πλήρους κυριότητας, της ψιλής κυριότητας, της επικαρπίας, της οίκησης και της επιφάνειας επί του ακινήτου. Αυτά προβλέπει το άρθρο 1 παράγραφος 2 του ν. 4223/2013. Ενώ, λοιπόν, επιβάλλεται πάνω στο εμπράγματο δικαίωμα, ερχόμαστε και κάνουμε υποκείμενο του ΕΝΦΙΑ τον σύνδικο πτώχευσης, ο οποίος δεν έχει κανένα εμπράγματο δικαίωμα πάνω στα ακίνητα,. Και ξέρουμε πολύ καλά ότι όταν μία επιχείρηση φτάσει σε αυτήν την κατάσταση, δεν μπορεί να αξιοποιηθεί κάποιο ακίνητό της, να πωληθεί, να εκμεταλλευτεί ή οτιδήποτε άλλο, διότι σίγουρα το έχουν δεσμεύσει το Δημόσιο, οι τράπεζες, οι προμηθευτές και μία σειρά από άλλους στους οποίους χρωστούσε αυτή η επιχείρηση.
Το δε περίεργο σε αυτή τη διάταξη είναι ότι από έρευνα που έκανα –γιατί παρακολουθώ τα φορολογικά θέματα, δυστυχώς, για πολλά χρόνια- είδα ότι το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, τότε που ψηφιζόταν ο νόμος «Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων και άλλες διατάξεις», με σαφήνεια στη σελίδα 5 ανέφερε: «Με την παράγραφο 2 ορίζεται μεταξύ άλλων ότι υποκείμενο του φόρου είναι και ο σύνδικος της πτώχευσης. Δεδομένου ότι ο σύνδικος δεν έχει ούτε αποκτά εμπράγματα δικαιώματα επί της ακίνητης περιουσίας του πτωχού, απλώς δεν έχει την εξουσία διοίκησης, διαχείρισης και διάθεσης της πτωχευτικής περιουσίας, η ρύθμιση πρέπει να τροποποιηθεί» και μία σειρά από άλλη τεκμηρίωση.
Δυστυχώς, τότε δεν εισακούστηκε το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής και δεν λειτούργησαν τα πράγματα όπως έπρεπε. Πλέον όμως η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων με έγγραφο, το οποίο θα καταθέσω στα Πρακτικά αναφέρει με σαφήνεια τα προβλήματα για αυτό το θέμα».
Καταλήγοντας ανέφερε ότι: «Θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν να μην ταλαιπωρήσουμε σύνδικους πτώχευσης, να μην κινδυνεύσει η προσωπική τους περιουσία και να μην δεσμευτούν χρήματα. Άμεσα με το νέο νόμο που θα φέρουμε για το θέμα αυτό, θα λύσουμε και αυτό το πρόβλημα το οποίο απασχολεί τους πολίτες και είναι μία αδικία».
**Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε» η κυβέρνηση ενημέρωσε πως θα το αλλάξουν με την έλευση της τρόικας στις 4 Απριλίου με στόχο να κλείσει η αξιολόγηση μέχρι το Eurogroup της 11ης Απριλίου.
