Αποτελεί μία από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές του μηχανοκίνητου αθλητισμού και πιο συγκεκριμένα του Moto GP, καθώς ο Βαλεντίνο Ρόσι έγραψε τη δική του ιστορία στο άθλημα με το μοναδικό στυλ οδήγησής του, αλλά και με τις κατακτήσεις των πρωταθλημάτων. Έχοντας το παρατσούκλι «Ο Γιατρός» κατάφερε να προσελκύσει πολλούς στο να παρακολουθήσουν αγώνες με μηχανές, καθώς η «τρέλα» και η ταχύτητά του τον έκαναν παγκοσμίως γνωστό.
Φυσικά, το «The Doctor» δεν είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο αναγνωρίζεται ο Ρόσι στον κόσμο των αγώνων. Ο Ιταλός άσος επέλεξε το περίφημο νούμερο 46, έναν αριθμό που χρησιμοποιεί από τις πρώτες μέρες της αγωνιστικής του καριέρας. Στον αθλητικό κόσμο, είναι ένας από τους αναγνωρίσιμους αριθμούς που σχετίζεται με οποιονδήποτε αθλητή, στον μηχανοκίνητο αθλητισμό η μόνη δυνατή σύγκριση είναι αυτή με τον Ντάλε Έρνχαρντ στο NASCAR, αλλά και τον μοναδικό Άρτον Σένα. Είναι αξιοσημείωτο ότι δεν υπάρχει ξεκάθαρος λόγος για τον οποίο ο Ρόσι χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο «Ο γιατρός», καθώς υπήρχε από τότε που κυριάρχησε στην κατηγορία των 500cc, και έδειξε ότι είναι φτιαγμένος από υλικό… πρωταθλητή. Πράγμα το οποίο στην Ιταλία σου δίνει το δικαίωμα να μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον τίτλο «Doctor» (σ.σ. Δόκτορας) για τον εαυτό σου και αυτό ήταν ένας αρκετά καλό και λόγος, για να αποκτήσει το ψευδώνυμο. Ο πατέρας του Ρόσι, Γκρατσιάνο, έδωσε μια εξήγηση για το γιατί ο Βαλεντίνο έχει αυτό το παρατσούκλι και είναι ένας πολύ… όμορφος λόγος. Στην Ιταλία, «Ο γιατρός» είναι ένα όνομα που δίνεται σε κάποιον που σέβεσαι, ένας γιατρός φυσικά θα είναι κάποιος που όλοι σέβονται τη γνώμη του. Με τον Ρόσι να είναι ένας τέτοιος θρύλος του αθλήματός του, κατάφερε να κερδίσει γρήγορα τον σεβασμό των γύρω του, και θα μπορούσε να είναι ο λόγος που απέκτησε το συγκεκριμένο παρατσούκλι. Ο ίδιος ο οδηγός αστειεύεται κάπως για το ψευδώνυμό του, λέγοντας ότι επειδή στην Ιταλία το Ρόσι είναι ένα τόσο συνηθισμένο όνομα για τους Γιατρούς, αποφάσισε να το χρησιμοποιήσει για τον εαυτό του.
Είναι η τελευταία παράσταση ενός ζωντανού θρύλου που μόνο για αυτό αξίζει ακόμη και αν δεν είμαστε λάτρεις του αθλήματος να απολαύσουμε την τελευταία παράστασή του. Οι δε μυημένοι στο άθλημα είναι σίγουρο ότι θα βλέπουμε τον αγώνα με δάκρυα στα μάτια.