Θα σε αναστατώσει ένας συνεχόμενος θόρυβος και θα σε «παρασύρει» μια γνώριμη μυρωδιά φρεσκάδας. Εκεί που μοσχοβολάει ο τόπος. Εκεί που βρίσκονται τα πλυντήρια της φύσης εδώ και εκατοντάδες χρόνια.
Κάτω από τον καταρράκτη που έχει δημιουργηθεί από την τεχνητή λίμνη της περιοχής βρίσκονται οι δριστέλες που με φυσικό τρόπο περιμένουν τους ντόπιους αλλά και τους επισκέπτες να καθαρίσουν τα σκεπάσματά τους, τις κουβέρτες τους αλλά τα χαλιά και τις βελέντζες τους.
Συναντούμε κατά τύχη τον κ. Νίκο Λάντρα, έναν αγρότη από τη Βαλανίδα που προσπαθεί να τραβήξει τα χαλιά του από τη γούρνα, εκεί όπου πέφτει το νερό μέσω ενός χωνιού, από ύψος και με αρκετή δύναμη.
«Η ορμή του νερού θέτει σε κυκλική κίνηση το χαλί που έχω ρίξει μέσα στη δριστέλλα, όπως συμβαίνει και στα πλυντήρια και έτσι επιτυγχάνεται η πλύση», μας λέει και κάνει τη χαρακτηριστική κυκλική κίνηση με το χέρι, καθώς του ζητάμε να μας εξηγήσει πώς δουλεύει.
«Οι παλαιότεροι έπλεναν εδώ ακόμα και τα ρούχα τους, περνώντας όμως τα χρόνια και με τα πλυντήρια στα σπίτι, η χρήση τους περιορίστηκε στο πλύσιμο χαλιών και κουβερτών», προσθέτει καθώς βγάζει το καπέλο του για να σκουπίσει τον ιδρώτα του. Θέλει δύναμη για να τα σηκώσεις μέσα από τη γούρνα καθώς και για να τα βάλεις σε ένα όχημα και μετά να πας να τα απλώσεις. Από εκεί και πέρα απλά περιμένεις να στεγνώσουν.
«Κάποιοι το βλέπουν σαν γιορτή και το συνδυάζουν με μια εκδρομή», μας εξηγεί ο κ. Νίκος Κατσόγιαννος ιδιοκτήτης μιας εκ των δριστελών της περιοχής. Λέει πως έρχονται νέοι άνθρωποι αλλά και ζευγάρια με παιδιά από Λάρισα, Ελασσόνα, Κατερίνη ακόμα και Θεσσαλονίκη. «Στις περισσότερες των περιπτώσεων αναλαμβάνουμε εμείς να πάμε να τα πάρουμε από το σπίτι τους, να τα πλύνουμε και μετά να τους τα επιστρέψουμε».
Όσο μιλάμε ο θόρυβος από την ορμή του νερού είναι ασταμάτητος. Εδώ και αιώνες το νερό πέφτει και ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται τη δύναμή του.
«Εμείς βρήκαμε αυτές τις δριστέλες από τους παππούδες μας και αυτοί από τους δικούς τους. Είναι εδώ από την Τουρκοκρατία και μετά», τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Κατσόγιαννος.
Από τότε οι άνθρωποι τις χρησιμοποιούσαν ως αναγκαία επιλογή. Τώρα όμως είναι τρόπος έκφρασης. Οικολογικά και καθαρά. Οι δριστέλες, λένε πως δεν προκαλούν φθορές στα υφάσματα και τις ίνες τους, είναι και οικολογικό κι αυτό γιατί για την πλύση δεν χρειάζεται ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε απορρυπαντικά, αλλά μόνο η δύναμη του νερού.
«Άσε που τα βγάζει πεντακάθαρα και μοσχοβολούν με ελάχιστο απορρυπαντικό», προσθέτει Νίκος Λάντρας που ήδη τα έχει απλώσει τα πλυμένα και περιμένει τον ζωοδότη ήλιο να κάνει τη δουλειά του όπως αυτός καλά ξέρει…
Α, και προσοχή. Τα χρωματιστά και ειδικά τα κόκκινα, χωριστά.

Του Κώστα Γκιάστα
Φωτ. Λεωνίδας Τζέκας