Κατά τη διάρκεια της συνάντησης αναλύθηκε ο κίνδυνος που διατρέχει η Θεσσαλία από την κλιματική αλλαγή, κατατέθηκαν προτάσεις για την οχύρωσή της απέναντι σε ακραία καιρικά φαινόμενα, προσεγγίσεις λύσεων για περαιτέρω αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της στη γεωργία και την κτηνοτροφία, ενώ εκτενής αναφορά έγινε και στην περαιτέρω ανάπτυξη των υδροηλεκτρικών έργων-ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Ο καθηγητής στο Εργαστήριο Υδρολογίας και Αξιοποίησης Υδατικών Πόρων στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ, ιδρυτικό στέλεχος του Κέντρου Υδρολογίας και Πληροφορικής (CHI) και πρώην σύμβουλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε Ελληνικά Υπουργεία, Ευάγγελος Μπαλτάς, τόνισε την ανάγκη της αειφορικής διαχείρισης των υδατικών πόρων στην Ελλάδα. Η εξασφάλιση επαρκών ποσοτήτων νερού, καθώς και η αποτροπή της υποβάθμισής του, θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα σημείωσε κατά την εισήγησή του στην οποία παρουσίασε νέες προσεγγίσεις στην ολοκληρωμένη διαχείριση υδατικών πόρων υπό μεταβαλλόμενες συνθήκες.
ΤΟ ΚΛΙΜΑΤΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ο χημικός περιβαλλοντολόγος, Ζήσης Αργυρόπουλος, αναφέρθηκε στο κλιματικό μέλλον της Θεσσαλίας, τονίζοντας ότι «η κλιματική αλλαγή είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να διαχειριστούμε και όχι να λύσουμε.
Πρέπει να οχυρωθούμε απέναντι σε ακραία φαινόμενα και να προχωρήσουμε στη λήψη μέτρων με βάση το δυσμενέστερο σενάριο. Θα πρέπει να γίνουν μελέτες, να εντοπιστούν τα κρίσιμα και τρωτά σημεία της Θεσσαλίας που πρέπει να οχυρωθεί με φράγματα, αντιπλημμυρικά και αύξηση των υπόγειων υδατικών αποθεμάτων της».
Ακόμη πρόσθεσε ότι η Θεσσαλία αποτελεί «κιβωτό»-πιλότο για την Ευρώπη και θα πρέπει να είναι πυρήνας παραγωγικότητας και να ενταχθεί σε ευρωπαϊκά προγράμματα για την αποφυγή της ερημοποίησης της υπαίθρου. «Πρέπει να προστατέψουμε τους ορεινούς όγκους και τα δάση και φυσικά να κάνουμε έργα ταμίευσης του νερού. Έχουμε ανάγκη από γεωργία επάρκειας και κλιματική ζωνοποίηση» πρόσθεσε μεταξύ άλλων.
ΕΞΥΠΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
Ο ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας-γεωπόνος δρ. Φάνης Γέμπτος τόνισε ότι η Θεσσαλία διατρέχει σημαντικό κίνδυνο ερημοποίησης καθώς, το μεγαλύτερο μέρος της γεωργίας της στηρίζεται στις μεγάλες καλλιέργειες και μόλις ένα 16% στα οπωροκηπευτικά. Ωστόσο οι δυνατότητες και τα πλεονεκτήματά της είναι μεγάλες, καθώς οι ορεινοί όγκοι μπορούν να δώσουν νερό και για άρδευση και για ύδρευση, οι αγρότες αξιοποιούν τις νέες τεχνολογίες και υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για αύξηση του κύκλου εργασιών παράγοντας προϊόντα υψηλής αξίας.
Ακόμη μίλησε για ανάπτυξη της έξυπνης γεωργίας και επένδυση στην κτηνοτροφία. Ο Δρ. Γέμπτος παρουσίασε όμως και τα αδύνατα σημεία, που έχουν να κάνουν κυρίως με τις καλλιεργητικές τεχνικές των αγροτών και μπορεί να οδηγήσουν στη διάβρωση εδάφου αλλά και στην έλλειψη υδατικών πόρων στη λεκάνη του Πηνειού και στην έλλειψη υποδομών για ταμίευση νερού τη χειμερινή περίοδο.
Τέλος, ο υδροενεργειακός μηχανικός, πρ. επίκουρος καθηγητής ΕΜΠ, μέλος Εταιρείας Μεγάλων Φραγμάτων, δρ. Ιωάννης Στεφανάκος, παρουσίασε τα υδροηλεκτρικά έργα στην Ελλάδα και παγκοσμίως και τόνισε ιδιαίτερα ότι στη χώρα μας παρότι τα θεωρούμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δυστυχώς δεν τα υποστηρίζουμε. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στο φράγμα Αχελώος –Μεσοχώρα σημειώνοντας:
«Οι αυξημένες ανάγκες για ορθολογική διαχείριση των υδατικών μας πόρων και για καθαρή, ανανεώσιμη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που προκύπτουν και θα προκύψουν ακόμα περισσότερο στο μέλλον στο πλαίσιο της προσπάθειας για βιώσιμη ανάπτυξη και υπό την απειλή της κλιματικής αλλαγής, ενισχύουν τον ρόλο και τη συνεισφορά των φραγμάτων στο παρόν και το μέλλον. Νέες ιδέες, νέες τεχνικές, με αυξημένο σεβασμό στο περιβάλλον και στις έννοιες της βιωσιμότητας, που να καθορίσουν το μέλλον και τον ρόλο των φραγμάτων, είναι τουλάχιστον απαραίτητο να ολοκληρωθούν και ενταχθούν το συντομότερο δυνατό στο σύστημα τα ήδη ολοκληρωμένα, τα ημιτελή, αλλά και τα ωριμότερα από τα ενεργειακά έργα, όπως π.χ. τα υδροηλεκτρικά έργα της Μεσοχώρας, της Συκιάς και του Αυλακίου στον ποταμό Αχελώο».
ΝΑΤΑΣΑ ΠΟΛΥΓΕΝΗ
(φωτ. Βασ. Ντάμπλης)