Επέστρεψε πριν από λίγες ημέρες η αποστολή του χορευτικού συγκροτήματος ενηλίκων του Πολιτιστικού Συλλόγου Μικρασιατών Ν. Λάρισας από την πόλη Gorna Oryahovitsa της Βουλγαρίας, όπου είχε μεταβεί για να συμμετάσχει στο 11ο Διεθνές Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών "Rahovche".
Με ένα πλούσιο πρόγραμμα, με παραδοσιακούς χορούς από τα νησιά του Αιγαίου, τα μικρασιατικά παράλια και τον Πόντο, η χορευτική ομάδα του Συλλόγου απέσπασε σε όλες της τις εμφανίσεις το ενθουσιώδες χειροκρότημα του κοινού. Ως εθνικό, αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας μας, ανάμεσα σε επιβλητικές παρουσίες από τη Γεωργία, τη Σλοβακία, τη Βουλγαρία, το Περού, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο, προκάλεσε, με την άρτια εμφάνισή της, τον θαυμασμό και της οργανωτικής επιτροπής. Και όχι μόνο, καθώς στην ιδιαίτερα θερμή τελετή αποχαιρετισμού, απέσπασε την τιμητική διάκριση της καλύτερης παρουσίας του φετινού φεστιβάλ και την ανοιχτή πρόσκληση για συμμετοχή σε αυτό, όποτε το επιθυμεί. Και όλα αυτά παρά «το νεαρόν της ηλικίας» της, καθώς το χορευτικό συγκρότημα ενηλίκων του Συλλόγου ξεκίνησε τα μαθήματά του μόλις πριν τρία χρόνια, τον Δεκέμβριο του 2012, και ότι αυτή ήταν όχι μόνο η πρώτη του συμμετοχή σε διεθνές φεστιβάλ, αλλά και η παρθενική του εμφάνιση εκτός Λάρισας και εκτός Ελλάδος.
Περιγράφοντας την παραμονή τους στη Βουλγαρία, οι άνθρωποι του Μικρασιατικού Συλλόγου αναφέρουν τα εξής: «Η πρώτη έξοδος στη σκηνή, αν και μετά από ένα δωδεκάωρο ταξίδι, σχεδόν χωρίς καθόλου ύπνο, και το ολόθερμο χειροκρότημα που την ακολούθησε, υπήρξε ο καλός οιωνός που συνόδευσε την ομάδα σε όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ. Από κει και πέρα, ο χορός δεν σταματούσε ποτέ. Μετά από κάθε εμφάνιση, ακολουθούσε το γλέντι, μετά η ανάπαυση και μετά η γενική πρόβα για την επόμενη εμφάνιση, ούτως ώστε η ομάδα να μη χάνει τη συνοχή της. Πολιτιστικές εξορμήσεις και επισκέψεις σε αξιοθέατα κοντινών πόλεων (Veliko Tarnovo, Tryavna, Arbanasi) έδιναν μια ενδιαφέρουσα, ευχάριστη νότα στις ελεύθερες ώρες που μεσολαβούσαν και παρόλο που κάποιες φορές έπαιρναν χρόνο από την ξεκούραση των χορευτών και των μουσικών της αποστολής, κανείς δεν ήθελε να μείνει πίσω. Ο συμβολικός-μυσταγωγικός για τους μικρασιάτες απογόνους χορός «Οι φωτιές», ύστερα από πρόταση της οργανωτικής επιτροπής ξαναπαρουσιάστηκε, εκτός προγράμματος, κατά την τελετή λήξης, ενώ το πρωτότυπο «Βάρα-Βάρα» και ο «Ζορμπάς», ξεσήκωσαν το αμφιθέατρο του πολιτιστικού κέντρου στην τελευταία εμφάνιση του συγκροτήματος. Η φαντασμαγορική τελετή λήξης με τα αμέτρητα πυροτεχνήματα, με όλες τις ομάδες πάνω στη σκηνή, με τη δυνατή μουσική να δονεί τα σώματα, με την ανταλλαγή των αναμνηστικών δώρων, ανέβασε τον πυρετό της χαράς. Όλα κύλησαν όμορφα και απλά. Μέχρι την τελευταία στιγμή. Η ευγενική υποδοχή και φιλοξενία του οικοδεσπότη, του παθιασμένου με τους ποντιακούς χορούς διευθυντή του Φεστιβάλ και προέδρου του Συλλόγου "Bratya Grancharovy", Ivan Ivanof, καθώς και των υπολοίπων μελών της οργανωτικής επιτροπής, η διακριτική φροντίδα τους να καλυφθεί η κάθε ανάγκη που προέκυπτε, ο ενθουσιώδης και ιδιαίτερα θερμός αποχαιρετισμός τους, δεν θα ξεχαστούν εύκολα. Το σίγουρο, πάντως, είναι πως η αποστολή αυτή δεν θα είχε γίνει τόσο όμορφη και επιτυχημένη αν δεν υπήρχε η Τάνια, η Δέσποινα, η Τασούλα, η Μάγδα, η Μαρία, η Γιάννα, η Γεωργία, ο Γιώργος, ο Ανδρέας, ο Ραφαήλ, η Δάφνη, η Μαρία, η Κατερίνα, η Ελένη, η Χριστιάνα, η Φανή, ο Μιχάλης και ο Δημήτρης, τα μέλη της χορευτικής ομάδας που, αψηφώντας την κούραση και τα όποια προβλήματα της δύσκολής καθημερινότητάς τους, ίδρωσαν αμέτρητες φορές στις πολύμηνες πρόβες για να σηκώσουν περήφανα ψηλά τη σημαία της ελληνικής συμμετοχής. Αν δεν υπήρχε η Χάιδω Τζιάνα, η χοροδιδάσκαλος του Συλλόγου, που με το αστείρευτο πάθος της, τη ζωντάνια, τον επαγγελματισμό και την ανεξάντλητη ενεργητικότητά της, οδήγησε την ομάδα ενωμένη και σε πλήρη ετοιμότητα στην καλύτερη παρουσία του φετινού διεθνούς φεστιβάλ "Rahovche". Αν δεν υπήρχε η Χαρίκλεια και η Μαρία, που έραψαν και κέντησαν, ανεκτίμητη προσφορά από καρδιάς (κι ας μας έλεγαν με αφοπλιστική απλότητα τόσο καιρό, «εμείς δεν κάνουμε τίποτα σπουδαίο, έτσι κι αλλιώς κεντάμε»), τις υπέροχες φορεσιές, τις πρώτες του Συλλόγου. Αν δεν υπήρχε ο Γιώργος, η Μαρίνα, η κυρία Δέσποινα, η Άρτεμις, η Νέλη, η Νάνσυ, ο Κώστας, ο κύριος Θανάσης, η Μαίρη, η κυρία Γεωργία, ο κύριος Βασίλης, η κυρία Ειρήνη, ο κύριος Θανάσης και η κυρία Ευανθία, που έδωσαν όλοι τον καλύτερό τους εαυτό, που έκαναν φανατική κερκίδα σε κάθε εμφάνιση του χορευτικού μας συγκροτήματος, ακόμα και στο λασπωμένο, μετά την πρωινή βροχή, δάσος στο μοναστήρι των Αγίων Πέτρου και Παύλου, και ακολούθησαν το συχνά απαιτητικό πρόγραμμα χωρίς ούτε ένα παράπονο. Αν δεν υπήρχαν τα τέσσερα τρομερά παιδιά του Μουσικού Σχολείου Λάρισας, ο Κωνσταντίνος Μωυσής, η Μαριαλένα Κουκουβέλα, ο Ανδρόνικος Καράκης και ο Γιώργος Θεοδωρίδης, που εν μέσω σχολικών εξετάσεων δέχτηκαν πρόθυμα να μας συνοδεύσουν και να δώσουν με τη ζωντάνια της νεότητάς τους ξεχωριστό χρώμα στις εμφανίσεις των χορευτών, καθώς και οι δυο μαμάδες που τα ακολούθησαν, η Μαργαρίτα και η Κατερίνα. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα, κάθε φορά που συνεργαζόμαστε με το Μουσικό Σχολείο και δεν κουραζόμαστε να δίνουμε συγχαρητήρια στους καθηγητές και στο διευθυντή του για την εξαίρετη δουλειά τους και το ήθος που μεταλαμπαδεύουν. Αν δεν υπήρχαν οι δυο καινούργιοι φίλοι που αποκτήσαμε χάρη στη συμμετοχή μας αυτή: Ο Γιάννης Νικολαΐδης με την ποντιακή λύρα, που με γνώμονα την αγάπη του στην ποντιακή μουσική, δέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη την πρόσκλησή μας και ήρθε με δικά του έξοδα από την Αθήνα για να συμμετάσχει στην αποστολή μας και ο Γιώργος Συμεωνίδης με το νταούλι, παιδί οικογένειας που κοπιάζει για τον πολιτισμό, που με τη συνέπεια και τη σεμνότητα που τον διακρίνει, μας έσφιξε το χέρι για μελλοντικές συνεργασίες. Αυτούς τους καινούργιους φίλους και συνεργάτες που μας συνόδευσαν αφιλοκερδώς, τους ευχαριστούμε από καρδιάς για μια ακόμη φορά. Ευχαριστούμε, επίσης, τον κύριο Γρηγόρη, που μας ταξίδεψε με άνεση και ασφάλεια καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, ακόμα και σε εκείνα τα στενά λασπωμένα δρομάκια έξω από το Lyaskovets. Την οργάνωση και τον συντονισμό της αποστολής ανέλαβε η έφορος του Συλλόγου Ζαφειρία Κοτζαμάνογλου. Αξίζει, τέλος, να αναφερθεί ότι η μουσικοχορευτική αυτή συνύπαρξη αποτέλεσε πρώτης τάξεως ευκαιρία για να προβληθεί η υποψηφιότητα της πόλης μας για τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το έτος 2021. Για τον σκοπό αυτό διανεμήθηκε έντυπο υλικό τόσο της Περιφέρειας Θεσσαλίας, όσο και του Δήμου Λαρισαίων με τις ομορφιές της περιοχής και αντιπροσωπευτικά προϊόντα της οινοποιητικής εταιρίας Βασδαβάνου».
