Κι εδώ -όπως παντού στην Ελλάδα- έχουν εισχωρήσει εξωπραγματικές αντιλήψεις για πρόσωπα και πράγματα του πρόσφατου παρελθόντος. Η μεταπολεμική Λάρισα γιγαντώθηκε ως… λασπούπολη των δεκαετιών ’50, ’60 και ’70. Κατάσταση αφόρητη από τη λάσπη του χειμώνα, που τα τρακτέρ του κάμπου άπλωναν παντού και ανελέητα, και με τη σκόνη του καλοκαιριού, από τις ανύπαρκτες υποδομές σε οδικά έργα και δίκτυα υπονόμων. Στις κωμοπόλεις και τα χωριά του Νομού μας -όπως και παντού- η εικόνα ακόμα χειρότερη. Εκεί στη δεκαετία του ’80 πρωτοφάνηκε η μεγάλη αλλαγή της καθημερινότητας. Τότε ήταν που ασφαλτοστρώθηκε το επαρχιακό και κοινοτικό οδικό δίκτυο και που αποκτήθηκαν τηλεφωνικές συνδέσεις παντού. Το 1980 νομοθετήθηκε(ν.1069) η δυνατότητα ένταξης των επαρχιακών πόλεων σε πρόγραμμα απόκτησης δικτύων αποχέτευσης και υδροδότησης με σύσταση Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης(ΔΕΥΑ). Οι εντασσόμενοι Δήμοι θα επιδοτούνταν έως 33-35% του συνολικού κόστους των έργων από την ΕΟΚ, και το υπόλοιπο ποσό θα προερχόταν από δάνεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕ) και του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων(ΤΠΔ) ανά 50%.

Η πρόκληση για τη Λάρισα με το ανύπαρκτο σχεδόν αποχετευτικό της δίκτυο μεγάλη. Να όμως που η ελεγχόμενη από το ΚΚΕ δημοτική Αρχή του ’80 είχε απέναντί της τον... μεγάλο Δράκο των ευρωπαϊκών θεσμών, και που την άφηνε ασυγκίνητη ακόμα και η τεράστια επιδότηση για ένα εμβληματικό και αναγκαίο έργο. Κανένας δημοτικός σύμβουλος του Κόμματος δεν ήθελε ν' ακούσει -παρά τις εκκλήσεις Σουφλιά- για την ανάγκη ένταξης του Δήμου στο συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο για ίδρυση ΔΕΥΑΛ, ώστε να γίνει το μεγάλο έργο της αποχέτευσης κατά κύριο λόγο. Τότε ακριβώς πέντε Δημοτικοί Σύμβουλοι της συνεργαζόμενης ΕΔΑ αποσπάστηκαν από την πλειοψηφία, συντάχθηκαν με τη μειοψηφία και υπερψήφισαν την ένταξη στον Νόμο, την ίδρυση της ΔΕΥΑΛ και την υπογραφή των σχετικών συμβάσεων.

Θέλω να εξηγηθώ λοιπόν για το σήμερα. Η ευρύτερη Λάρισα μετά το ’90 υδροδοτείται από 22 βαθιές σήμερα γεωτρήσεις, που οι 17 είναι πεδινές. Οι 5 στη Γιάννουλη, οι 7 στον Αμπελώνα και οι 5 στα Πλατανούλια, αν δεν κάνω λάθος. Δηλαδή σε περιοχές εντατικών καλλιεργειών με φάρμακα και λιπάσματα. Έχει κατανοηθεί, πιστεύω με επάρκεια, πως η επικινδυνότητα του υπόγειου υδροφορέα (ας πούμε στο εγγύς μέλλον, για να μην ανησυχήσουμε τον κόσμο) και η βέβαιη ερημοποίηση της θεσσαλικής γης αν δεν υπάρξει εκτροπή από τον Αχελώο, θα θέσουν στο σύνολο των Θεσσαλών όχι μόνον πρόβλημα άρδευσης, αλλά και -το κυριότερο- ύδρευσης. Το 80% των Θεσσαλών κατοίκων υδρεύεται από γεωτρήσεις. Οι λίγοι τυχεροί στο διαμέρισμα Καρδίτσας έχουν άφθονο και καθαρό νερό με τη βαρύτητα και όχι με αντλήσεις από τους ταμιευτήρες Πλαστήρα και Σμοκόβου. Τι κάνει λοιπόν η δική μας ΔΕΥΑΛ; Αντί να θέσει μαζί με τον Δήμο θέμα εκτροπής επείγουσας ανάγκης, προκηρύσσει μελέτη Διαχείρισης Υδάτινων πόρων … «φαμέλλειας» επινόησης (μην μιλάτε για εκτροπή. Κατασκευάστε φράγματα δεκαπλάσιου κόστους κατασκευής και τριπλάσιου λειτουργίας όποτε). Τι εννοώ. Στην πολύ πρόσφατη προκήρυξη από τη ΔΕΥΑΛ της μελέτης και της προμελέτης κόστους 900.000 ευρώ για ύδρευση και άρδευση των περιοχών ευθύνης της, που δημοπρατήθηκε αποσιωπήθηκε ο Αχελώος, που είναι η μακράν επωφελέστερη, οικονομικότερη και ταχύτερη λύση στο μελλοντικό πρόβλημα επάρκειας νερού στην περιοχή μας. Αυτή η μελέτη θα εκπονηθεί υποχρεωτικά εντός του συριζαϊκού Σχεδίου Διαχείρισης Υδάτων της Θεσσαλίας, εμπνεύσεως Φάμελλου, που υποχρέωσε τους μελετητές να προβλέψουν την κάλυψη του υδατικού ελλείμματος της Θεσσαλίας με φράγματα και μικροταμιευτήρες εκτός Αχελώου! Ο άνθρωπος δηλαδή κινήθηκε εκτός επιστημονικής τροχιάς, και πρέπει εδώ και τώρα να ανακληθεί η ανήκουστη και εκτός πλαισίου του Σχεδίου του 14 απόφασή του, του 17, δικής του αντιεπιστημονικής και ιδεοληπτικής αντίληψης. Αντιγράφω ελάχιστα επ' αυτού από το άρθρο του κ. Γκούμα της 30.1. στην "Ελευθερία".

"Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επειδή το ΣΔΥΘ δεν ανταποκρινόταν στις ιδεοληψίες τους σκέφθηκαν να το καταργήσουν και να εγκρίνουν ένα άλλο χωρίς μεταφορά Αχελώου (σημ. Όπως προέβλεπε το ΣΔΥΘ του 14!, ώστε να έχουν θεσμικό άλλοθι για την υλοποίηση του εγκληματικού τους σχεδίου κατεδάφισης των έργων του Αχελώου. Για να γίνει αυτό εκβίασαν τους μελετητές του ΣΔΥΘ υποχρεώνοντάς τους να μην συνυπολογισθούν στη μελέτη αυτή τα νερά του Αχελώου προς κάλυψη των ελλειμμάτων. Στη συνέχεια αγνόησαν πλήρως τα αποτελέσματα της διαβούλευσης που ακολούθησε και κατά την οποία συλλήβδην οι φορείς της Θεσσαλίας αντέδρασαν έντονα και γνωμοδότησαν αρνητικά για το σχέδιο που τους παρουσιάστηκε. Αφού καταπάτησαν τους κανόνες της επιστήμης, τον δημοκρατικό διάλογο και τον σεβασμό στις απαιτήσεις των πολιτών, ενέκριναν δικό τους "σχέδιο," με απόφαση του τότε Υπουργού κ. Φάμελλου." Και παρά κάτω. "Το σχέδιο Φάμελλου προβλέπει, ότι με κάποιον τρόπο (;) θα εξοικονομούνται κάθε έτος -για την ανάγκη επαναφοράς 3 δισ.κ.μ, που αντλήθηκαν από μη ανανεώσιμα αποθέματα υπόγειων υδάτων στη Θεσσαλία- 50 εκ.κ.μ. νερού κάθε χρόνο. Έτσι μετά... 60 χρόνια θα ανανεωθεί ο υπόγειος θεσσαλικός υδροφορέας. Ολες αυτές οι απίστευτες παραδοχές γίνονται για να καλύψουν τον στόχο τους, ότι πρέπει πάση θυσία να βγούνε εκτός τα νερά του Αχελώου, αφού άλλωστε τα έργα θα καταστραφούν".

Εγώ ταπεινώς και... ρητορικώς δικαίω θα ρωτήσω τον φίλτατο και πρώην γιατρό μου κ. Καλογιάννη, Δήμαρχο Λαρισαίων. Πρώτον. Ο ίδιος είναι υπέρ ή όχι της μερικής εκτροπής του Αχελώου; Δεύτερον. Για ποιον λόγο δημοπράτησε η ΔΕΥΑΛ τώρα μελέτη 900.000 ευρώ (τεράστιο νούμερο) εγκλωβισμένη στο ΣΔΥΘ Φάμελλου με έργα ύδρευσης και άρδευσης εκτός Αχελώου; Προκύπτει ή όχι δεσμευτικό προηγούμενο και επιχείρημα για καταστροφή των έργων, "αφού ο μεγαλύτερος θεσσαλικός Δήμος και η παλαιότερη ΔΕΥΑ της Χώρας, δεν υπολογίζει την εκτροπή"; Τρίτο. Έχετε εισαγάγει ένα τόσο κρίσιμο θέμα στο Δ.Σ. και ζητήσατε τις απόψεις των αρμοδίων φορέων της πόλης για τη "μελέτη" αυτή; Τέταρτο. Η "μελέτη" που δημοπρατείται, έχει η όχι αναγκαστικά συγκεκριμένο μειοδότη που (απλώς αντιγράφοντας τη μελέτη κατά… Φάμελλο) θα μειοδοτήσει κατά… 50% ή και 60% εισπράττοντας ένα τεράστιο ποσό χωρίς κόπο; Πέμπτο. Ποιος, πώς, πότε και με ποια κριτήρια κοστολόγησε τη μελέτη σε σχεδόν ένα εκατομμύριο ευρώ; Έκτο. Είναι σύμπτωση, πώς η προκήρυξη τέτοιας μελέτης έγινε σε χρόνο, που ανοίγει ο φάκελος "Αχελώος";

Με τιμή