Απευθυνόμενος στον κ. Ιερώνυμο ο Λαρισαίος θεολόγος αναφέρει:
«Σεβασμιότατε, δημοσιοποιήσατε την ευχαρίστησή σας στην πρόθεση ενός επισκόπου για αγιοκατάταξη του πρώην Λαρίσης Θεολόγου. Η αγιότητα είναι ζήτημα του Θεού και της εκκλησίας ως Σώμα Χριστού. Επειδή το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό, ως αυτόπτης μάρτυρας θα περιγράψω τα βιώματά μου. Αναφέρετε στην ανακοίνωση ότι ο πρώην Λαρίσης Θεολόγος ήταν άνθρωπος «εγνωσμένης ειρήνης». Ποιας ειρήνης εννοείτε; Του λιθοβολισμού των οπαδών του κατά ναών και ιερών λειψάνων; Τον προπηλακισμό εναντίων ιερέων και λαϊκών από τους «αγωνιζόμενους Λαρισαίους χριστιανούς»; Μήπως θεωρείτε ως ειρήνη ύβρεις, συκοφαντίες, βλασφημίες, ιεροσυλίες, ακόμη και σε ώρες Θείας Ευχαριστίας από τους «θεολογικούς»; Η τρομοκρατία, οι εκβιασμοί, οι βανδαλισμοί, οι μαφιόζικες επιθέσεις εναντίον του επισκόπου Λαρίσης Ιγνατίου, επαληθεύουν την ειρήνη; Γράφετε ότι ο πρώην Λαρίσης Θεολόγος κατέθεσε τη «μαρτυρία της πίστεως». Τη μαρτυρία της πίστεως που τρομοκρατεί για να επιβληθεί; Που καταλάμβανει το κτίριο της Μητρόπολης με βαρβαρότητα; Που στέκεται έξω από εκκλησιές, μέχρι και έξω από οικίες ιερέων κραυγάζοντας αμοραλιστικά;
Εκτός αν μαρτυρία πίστεως εκλαμβάνεται η ρήση τού υπό αγιοκατάταξη επισκόπου: «Τι είναι κάποια αυγουλάκια στα λείψανα του Αγίου Αχίλλιου μπροστά στη δική μου εξορία»! Τέλος, γράφετε: «Πάρα τα λάθη και την παθογένεια της τότε εποχής». Μπορείτε να μας διευκρινίσετε ποια ήταν τα λάθη και η παθογένεια τής τότε εποχής και ποιος ευθύνεται;
Υ. Γ. Αμφιβάλλω αν ο επίσκοπος Δράμας που έχει την πρόθεση αγιοκατάταξης γνωρίζει εμπειρικά τα γεγονότα, σίγουρα όμως ο επίσκοπος Γουμεννίσης που υπέφερε, απειλήθηκε και αναγκάστηκε να φύγει από τη Λάρισα, είναι ο μόνος Συνοδικός που εμπειρικά μπορεί να εισηγηθεί στην Ιεραρχία, για την «εγνωσμένη ειρήνη» και τη «μαρτυρία της πίστεως».
Λευτέρης Βάσσος,
θεολόγος