Καχυποψία και δυσπιστία για τις ικανότητές της και σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας είναι τα κυριότερα. Αυτό διαπιστώνεται και από το γεγονός ότι ο συσχετισμός δυνάμεων ανδρών-γυναικών στις θέσεις εξουσίας (πολιτική, επιχειρηματικότητα, κ.λπ.) απέχει πολύ από τον βιολογικό».

Αυτά μεταξύ άλλων τονίζει στην «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», ο Ανδρέας Χ. Μήλιος, διδάκτωρ Πολιτειολογίας του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης και οικονομολόγος με μεταπτυχιακό στο Μάρκετινγκ, με αφορμή το πρώτο του μυθιστόρημα «Η νοσηλεύτρια» από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη.

Ο Ανδρέας Χ. Μήλιος διετέλεσε Εθνικός Εμπειρογνώμονας στα Ηνωμένα Έθνη (Γενεύη), πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αναπληρωτής πρόεδρος του ταμείου ασφάλισης ΤΑΥΤΕΚΩ, ειδικός σύμβουλος στο Υπουργείο Υγείας και Ειδικός Επιστήμονας στον Συνήγορο του Πολίτη. Δίδαξε και διδάσκει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και σε Ιδιωτικά Κολέγια.

Είναι συγγραφέας των βιβλίων:«Πόλις και Πολίτης στην αρχαία Ελλάδα», «Εταιρική Ταυτότητα και Εταιρική Εικόνα», « Η έννοια του πολίτη στην Αρχαία Ελλάδα», «Το Επικοινωνιακό Μάρκετινγκ» και « Die Beteiligung der Buerger an der Vervaltung Athens zur Zeit des Perikles», Peter-Lang Verlag, Frankfurt/M . «Η νοσηλεύτρια» είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.

Η συνέντευξη

* Μυθοπλασία και πραγματικότητα συνυφαίνονται στον αργαλειό της Αλεξάνδρειας, στα τελευταία χρόνια της ακμής της, στα τέλη της δεκαετίας του ’40 και στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Μπορείτε να μας πείτε για το νέο σας βιβλίο, το πρώτο σας μυθιστόρημα; Σε τι ακριβώς αναφέρεται;

«Η νοσηλεύτρια» είναι ένα μυθιστόρημα εποχής που ταξιδεύει τον αναγνώστη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, στα τελευταία χρόνια της ακμής της ως πολυπολιτισμικό μωσαϊκό ανθρώπων, πολιτισμών και θρησκειών. Βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αληθινή ιστορία μιας νεαρής Ελληνοκοκύπριας νοσηλεύτριας, η οποία δέχεται μια απροσδόκητη πρόσκληση για να εργασθεί σε ένα νεότευκτο νοσοκομείο της Αλεξάνδρειας, στο οποίο συστεγάζεται και η κλινική του τελευταίου βασιλιά της Αιγύπτου Φαρούκ. Η νεαρή γυναίκα αποδέχεται την πρόκληση, απαρνιέται την οικογενειακή θαλπωρή, αγνοεί προκλητικά τις τότε επικρατούσες εξουσιαστικές δομές της κοινωνίας, που ήθελαν τη γυναίκα μόνο καλή μητέρα και νοικοκυρά, και ταξιδεύει στο άγνωστο. Με διαβατήριο την εργατικότητα, τη συνέπεια και την αξιοπιστία αποκτά την εμπιστοσύνη της βασιλικής οικογένειας και γίνεται προϊσταμένη νοσηλευτικής του νοσοκομείου και της βασιλικής κλινικής. Παράλληλα, γίνεται μάρτυρας οικογενειακών γεγονότων του παλατιού που δεν τα έχει καταγράψει η ιστορία. Μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους στρατιωτικούς, την εκθρόνιση του Φαρούκ και τις διώξεις των ξένων της Αιγύπτου εγκαταλείπει την Αλεξάνδρεια και πηγαίνει για μεταπτυχιακές σπουδές στη Νέα Υόρκη. Τελειώνοντας επιστρέφει στην Ελλάδα και κλείνει την καριέρα της ως προϊσταμένη Νοσηλευτικής σε ένα μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας.

* Μια νεαρή Ελληνοκύπρια νοσηλεύτρια αγνοεί προκλητικά τις εξουσιαστικές δομές της κοινωνίας και σπάει τα δεσμά των κοινωνικών προκαταλήψεων που ήθελαν τη γυναίκα μόνο καλή μητέρα και νοικοκυρά. Πιστεύετε πως κάθε σύγχρονη γυναίκα επιθυμεί να κάνει αξιοζήλευτη καριέρα ; Ακόμα και σήμερα στην εποχή της έντονης πολυεπίπεδης κρίσης;

Στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες οι περισσότερες νέες γυναίκες σπουδάζουν και εργάζονται το ίδιο σκληρά όπως οι άνδρες. Βλέπουμε όλο και περισσότερες γυναίκες να καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις ευθύνης και να τα καταφέρνουν εξίσου καλά με τους άνδρες. Ωστόσο, η ισοτιμία ανάμεσα στα δύο φύλα στην επαγγελματική κονίστρα δεν έχει ακόμα πλήρως κατοχυρωθεί, κυρίως επειδή ο ρόλος της μητέρας αποτελεί συχνά εμπόδιο στην επαγγελματική ανέλιξη των γυναικών. Γι’ αυτό βλέπουμε σήμερα όλο και περισσότερες γυναίκες να προτιμούν την καριέρα και να απορρίπτουν τη μητρότητα. Πάντως, ο χώρος που ζει μια γυναίκα παίζει καθοριστικό ρόλο στην επαγγελματική και κοινωνική χειραφέτηση. Τέλος, η σημερινή πολυεπίπεδη κρίση δεν αφήνει πολλά περιθώρια στη γυναίκα να μην εργασθεί, ακόμα και αν αυτή δεν το επιθυμεί για κάποιο λόγο. Το κόστος ζωής σήμερα είναι τέτοιο που οι ανάγκες μιας οικογένειας δεν μπορούν να καλυφθούν επαρκώς από έναν μόνο εργαζόμενο.

* Εκτιμάτε πως ακόμα και στις μέρες μας η κοινωνία μας είναι συντηρητική που εμποδίζει ως ένα βαθμό τη σύγχρονη γυναίκα να κάνει πράξη τα όνειρά της; Τι έχετε να πείτε;

Προφανώς θα εννοείτε τις κοινωνίες των ανεπτυγμένων χωρών της δύσης και όχι τις αραβικές, τις ασιατικές, τις αφρικανικές και γενικά τις μουσουλμανικές, διότι στις τελευταίες η γυναίκα δεν αντιμετωπίζεται ως ισότιμο μέλος της κοινωνίας με τον άνδρα. Αλλά και στις προοδευτικές κοινωνίες υπάρχουν ψήγματα συντηρητισμού, τα οποία  , ως ένα βαθμό, εμποδίζουν τη σύγχρονη γυναίκα να κάνει πράξη τα όνειρά της. Καχυποψία και δυσπιστία για τις ικανότητές της και σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας είναι τα κυριότερα. Αυτό διαπιστώνεται και από το γεγονός ότι ο συσχετισμός δυνάμεων ανδρών-γυναικών στις θέσεις εξουσίας (πολιτική, επιχειρηματικότητα, κ.λπ.) απέχει πολύ από τον βιολογικό. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να πιστωθεί εξ ολοκλήρου στην επικρατούσα ανδροκρατία, αλλά και στο γεγονός ότι πολλές γυναίκες είτε δεν επιθυμούν να εισχωρήσουν σε ανδροκρατούμενους χώρους, είτε προτιμούν να αφιερωθούν στη μητρότητα, ασκώντας παράλληλα λιγότερο απαιτητικές επαγγελματικές δραστηριότητες.

* Ένας παράφορος έρωτας της πρωταγωνίστριας με Έλληνα επιχειρηματία της Αλεξάνδρειας θα στιγματίσει για πάντα τη ζωή της, που εξελίχτηκε σε τέσσερις ηπείρους, ακολουθώντας τροχιά παραμυθιού. Πιστεύετε ότι ο έρωτας μπορεί να στιγματίσει θετικά ή αρνητικά τη ζωή μας, ανεξάρτητα από τη στιγμή και τον χώρο στον οποίο τον βιώνουμε;

- Ναι μπορεί! Διότι στον έρωτα καραδοκεί τόσο η ανάταση, η ευφορία και η δημιουργικότητα, όσο και η φθορά και η ταπεινωτική οδύνη. Στην πρώτη πρόκειται για μια μέθεξη θετικών και δημιουργικών συναισθημάτων, ενώ στη δεύτερη για μια φλογισμένη πληγή. Ο έρωτας μπορεί να στιγματίσει τη ζωή μας θετικά ή αρνητικά ανάλογα με το πώς βιώνεται και εκφράζεται σωματικά και ψυχικά. Όταν βιώνεται ως πηγή αναγέννησης και ευφορίας μπορεί να αφυπνίσει σώμα και ψυχή και να επηρεάσει θετικά τη ζωή μας. Αντίθετα, όταν βιώνεται ως παθογόνα δύναμη, μπορεί να αμβλύνει τις αισθήσεις, να συνταράξει τον συναισθηματικό μας κόσμο και να μας βυθίσει σε αδιέξοδο λαβύρινθο. Άλλωστε, ο άδολος έρωτας, όπως διαπίστωσε ο Freud, εκφράζεται με ανυστερόβουλο δόσιμο και παράδοση του Εγώ στο αντικείμενο, πράγμα που έχει ως απότοκο συνέπεια την αυτοθυσίαση. Η ένταση, πάντως, των συναισθημάτων του έρωτα επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την ηλικία, την χρονική στιγμή, την ψυχική κατάσταση και τον χώρο που βρισκόμαστε.

Συνέντευξη στη Γεωργία Κωστακοπούλου