Του Χρήστου Τσαντήλα

ΥΠΑΡΧΕΙ μια λαϊκή παροιμία, που προσδιορίζει επακριβώς, το …«πότε σκάει ο διάβολος». Οι περισσότεροι τη γνωρίζουμε. Εκείνοι που δεν τη γνωρίζουν, είναι αυτοί που επιμένουν να νομίζουν ότι, ως λαός, θα εξακολουθούμε να τρώμε κουτόχορτο! Σαν κι αυτό που μας πρόσφεραν προσφάτως, εκμεταλλευόμενοι την Πρωταπριλιά, (αλίμονο, την ημέρα της γιορτής τους!), τα δύο κόμματα εξουσίας, ή καλύτερα οι επιτελείς τους, που θαμπωμένοι από κομματική ομίχλη, συνεχίζουν με περίσσιο θράσος να προκαλούν…

«ΟΙ μεν και οι δε»… που λέμε, ή καλύτερα οι «ΔΕΝ» (με κεφαλαία κιόλας), αλλά… στην ουσία της κριτικής τώρα… (Τα γνωστά «10 ψέματα» τα σχολιάζουν ειρωνικά οι αντίπαλοι):

-«Καταργούμε τον ΕΝΦΙΑ!». Οι μεν, το υποσχέθηκαν, οι δε, τον επέβαλαν!

-«Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη!». Και για τους μεν και για τους δε, οι τραπεζίτες δεν έπαψαν ποτέ να …τρίβουν τα χέρια τους!

-«Θα δώσουμε 13η σύνταξη!». Οποία ειρωνεία… Κοροϊδεύουν εκείνοι που την άρπαξαν από τους συνταξιούχους μας! Και κοροϊδεύουν εκείνους που υποσχέθηκαν να τη γυρίσουν πίσω και ύστερα …κωλοτούμπα!

- «Θα επαναφέρουμε τον βασικό μισθό στα 751 ευρώ!». Λες και πιστεύουν ότι μπορούν να το κάνουν σήμερα, εκείνοι που το κοροϊδεύουν! Ενώ οι άλλοι …πιπέρι έπρεπε τότε να βάλουν στη γλώσσα!

-«Καμιά αύξηση στον ΦΠΑ!» Να γελούν, οι πρώτοι διδάξαντες; Και με τον ΦΠΑ στα νησιά; Να μην ενθυμούνται ούτε οι μεν ούτε οι δε, τη δική τους κυβίστηση!

-«Θα υπερασπιστούμε τον δημόσιο χαρακτήρα των περιφερειακών αεροδρομίων!». Το …«πωλείται όπως είναι επιπλωμένο» το γνωρίζουν αμφότεροι!

-«Καταργούμε το Μνημόνιο με ένα νόμο και ένα άρθρο. Αυτή η Βουλή δεν υπογράφει νέο μνημόνιο!».

ΥΣΤΕΡΑ ήρθε η απάντηση περί «ανέξοδων υπερασπιστών των λαϊκών στρωμάτων που καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες να αποδείξει ότι έχει χιούμορ, ειδικά όταν η συζήτηση δεν περιλαμβάνει τις λέξεις «διαπλοκή», «Siemens», «τιμολόγια», «εκβιαστές», «λίστες», «Παπασταύρου» κλπ. Ακολούθως, αλληλοσυγχαίρονται (!) με παιδιάστικη ειρωνεία για τις πρωταπριλιάτικες «πολιτικές εξυπνάδες» τους και μάλιστα εκφράζουν και την ευχή «να μην στεναχωρηθούν οι αντίπαλοί τους, ανήμερα της γιορτής τους!».

ΤΗΝ Πρωταπριλιά, αυτή η Βουλή, άντε τα κόμματα εξουσίας, τη γιορτάζουν κοντά πέντε χρόνια τώρα! Κάθε μέρα! Οι επιπτώσεις του εορτασμού αυτού, φαίνονται στην τσέπη του Έλληνα φορολογούμενου, στη σύνταξη των απομάχων της δουλειάς, στην κουτσουρεμένη εργασία όσων επέζησαν του εργασιακού μεσαίωνα, με την κατάργηση όλων των κατακτήσεων των εργαζομένων, τα αποτελέσματα της πολιτικής τους φαίνονται στις στρατιές των νέων ελληνόπουλων, που έχασαν την ελπίδα για δουλειά και μεταναστεύουν στο εξωτερικό! Το θλιβερό όμως είναι άλλο. Ότι πλέον δεν υπάρχει πολιτικός (πρόσωπο ή) σχηματισμός, που να εμπιστεύεται ο λαός. Ένας λαός ο οποίος, γνωρίζει πολύ καλά από ποιον (εκ των εμπνευστών των πρωταπριλιάτικων αστείων), έχει εξαπατηθεί…