Του Χρήστου Τσαντήλα

ΝΟΜΙΖΩ ότι η κυβέρνηση πήρε λίγο τα πάνω της μετά το αβλαβές (ως φαίνεται) αποτέλεσμα για την ίδια, του τελευταίου eurogroup, το οποίο πολύ φοβηθήκαμε ότι θα ήταν ένα βήμα πριν την ολική καταστροφή. Από το πρωί της Τετάρτης άρχισαν να βγαίνουν ξανά πιο συχνά στα τηλεπαράθυρα, με άλλον αέρα οι υπουργοί, για να ισιώσουν το στραβό και βαρύ κλίμα που δημιούργησαν τελευταία οι κωλοτούμπες από τα υπεσχημένα και η αθέτηση των προεκλογικών εξαγγελιών.

ΑΛΛΑ, δικαιούται, νομίζω, να αναφωνήσει κανείς: Τι θα γίνει ρε μάγκες εκεί πάνω στα κυβερνεία; Έτσι θα τη βγάλουμε πάλι μέχρι τις επόμενες εκλογές; Με την ψυχή στο στόμα; Πότε θα ανακάμψουμε που να πάρει; Από μαγκιές χορτάσαμε κόψτε τις …βαρουφακείες και δώστε προοπτική στον κόσμο. Δεν σας ψηφίσαμε για να μας οδηγήσετε στην αβεβαιότητα.

ΚΙ ΕΣΕΙΣ, οι άλλοι; Τι γίνεται αγαπητέ Αντώνη; Αφού θα έβγαινες από τα μνημόνια, πώς γίνεται τώρα να λες ότι δεν έχουν λεφτά στην κυβέρνηση; Πού είναι το success story που πανηγύριζες; Να τα πέταξαν τα τόσα διαθέσιμα πλεονάσματα που δημιούργησες, μέσα σε μόλις δύο μήνες, τούτα εδώ τα συριζόπαιδα; Τι στο καλό συνέβη και δεν έχουν φράγκο τσακιστό τα δημόσια ταμεία; Πώς έγινε Αντώνη και αφήσατε (μαζί με τον άλλο της συγκυβέρνησης τον άφαντο τελευταίως, Ευάγγελο, στην περίοδο της κρίσης, από τότε που ο κόσμος συνεχίζει να στενάζει κάτω από τα μνημόνια των τροϊκανών), να φύγουν από την Ελλάδα σε τράπεζες του εξωτερικού 100 δισεκατομμύρια ευρώπουλα, από Έλληνες καταθέτες (σαν και τον υπουργό σας τον Γκίκα Χαρδούβελη), επειδή φοβήθηκαν την έξοδο από την Ευρωζώνη;

ΤΩΡΑ, τα παιδιά της ήττας, ψάχνουν τα αίτια της συντριβής τους. Και ιδιαίτερα τα πράσινα παιδιά, που ψάχνουν απελπισμένα και την ανασυγκρότηση. Τα λάθη όμως αυτά, είναι ανεπανόρθωτα. Στην πολιτική, μοιάζουν με θανάσιμα αμαρτήματα. Διότι ακόμη κι αν πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ να ανακάμψει η χώρα και να ξαναδώσει πνοή στους ασφυκτικά στριμωγμένους πολίτες της, τα χαμένα χρόνια της ζωής τους από την κρίση, δεν επιστρέφονται με κανένα τρόπο. Τα παιδιά δεν θα αφήσουν εύκολα στρωμένες δουλειές στην αλλοδαπή. Τα χιλιάδες μαγαζιά που έκλεισαν και οι χιλιάδες επιχειρήσεις που έβαλαν λουκέτο και στην καλύτερη περίπτωση άφησαν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους δίχως δουλειά για να επιβιώσουν, δεν ανοίγουν ξανά. Πέθαναν οριστικά εξαιτίας των πολιτικών που ακολουθήθηκαν από τη μεταπολίτευση και μετά. Και το χειρότερο δεν φαίνεται να υπάρχουν ούτε και τώρα σοβαρές ελπίδες. Με Βούλτεψη, Γιακουμάτο, Άδωνι, Βορίδη, Άκη, Μάκη, Σάκη, Τάκη και άλλους δεν γίνεται κράτος! Όχι, γίνεται;