Μιας δράσης πρωτόγνωρης για τα στρώματατης Ελληνικής κοινωνίας που για πολλές δεκαετίες στήριζαν το συγκεκριμένο κόμμα. Η καταλυτική μείωση των εκλογικών δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ και το αντίστοιχο θέριεμα των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ με την ομαδική μετακίνηση ψηφοφόρων του, ήταν ακριβώς το αποτέλεσμα αυτής της δράσης.
Ήταν όμως αυτή η μετακίνηση των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ μια εν δυνάμει μετάλλαξη των Σοσιαλδημοκρατών σε Ριζοσπάστες αριστερούς ή απλά μια τιμωρία του ΠΑΣΟΚ για τις εφαρμοζόμενες από αυτό πολιτικές; Ασφαλώς και ισχύει το δεύτερο.
Αυτό όμως σημαίνει ότι οι δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της σοσιαλδημοκρατίας εξακολουθούν να υπάρχουν και να τελούν εν αναμονή ανασύνθεσης πολιτικού φορέα ο οποίος θα εκπροσωπεί επάξια τις αρχές,αξίες, όνειρα και επιδιώξεις τους. Πως όμως ένα τέτοιο εγχείρημα μπορεί να είναι επιτυχές;
Ανατρέχοντας στην ιστορία παρατηρούμε ότι σε εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις και προκειμένου η χώρα να μπορέσει να ανταποκριθεί στην επίλυση δύσκολων προβλημάτων και στην αντιμετώπιση πολύπλοκων καταστάσεων, παρατηρούμε ότι πάντα ανακαλούσε πρόσωπα εγνωσμένου κύρους, αδιαμφισβήτητης ιδεολογικής καθαρότητας και ήθους, κυβερνητικής εμπειρίας και ικανότητας προκειμένου να ηγηθούν μιας μεγάλης προσπάθειας. Κλεισθένης, Ελευθέριος Βενιζέλος, Γεώργιος Παπανδρέου, Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι μερικά από τα παραδείγματα στην ιστορική πορεία του λαού μας που κλήθηκαν σε πολύ δύσκολες καταστάσεις να αναλάβουν τα ηνία της διακυβέρνησης. Σήμερα ευτυχώς η πατρίδα δεν βιώνει μια τέτοια δύσκολη κατάσταση. Βιώνει όμως μια πολιτική στρέβλωση, καθότι ένας ισχυρός ιδεολογικοπολιτικός χώρος υποεκπροσωπείται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Η άρση αυτής ακριβώς της στρέβλωσης κρίνεται σκόπιμη και αναγκαία για την επίτευξη ισορροπίας αλλά και ομαλής λειτουργίας στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Στα πλαίσια των διαδικασιών στη Δημοκρατική Συμπαράταξη μέχρι σήμερα αρκετά πολιτικά πρόσωπα εκδήλωσαν την επιθυμία να είναι υποψήφιοι αρχηγοί. Πρόσωπα αδιαμφισβήτητου ήθους, κύρους και προθέσεων. Πέραν όμως των ανωτέρω, εξαιρετικής σπουδαιότητας παράγοντας θεωρείται η πολιτική εμβέλεια ενός εκάστου των υποψηφίων, επειδή ακριβώς αυτό που διακυβεύεται στην όλη διαδικασία θεωρείται πολύ μεγάλο. Χωρίς καμιά διάθεση αρνητικής κριτικής των μέχρι τώρα υποψηφιοτήτων και αμφισβήτησης των ικανοτήτων τους, νομίζω ότι στην όλη προσπάθεια απαιτείται να είναι ηγέτης πρόσωπο αναγνωρίσιμο, ιδεολογικά καθαρό, με κυβερνητική εμπειρία, έργο και προσφορά στο κοινωνικό σύνολο και ασφαλώς αδιαμφισβήτητου ήθους.
Μόνο ένα τέτοιο στέλεχος θα μπορέσει να ανταποκριθεί στα ζητούμενα της μεγάλης προσπάθειας που είναι ο καθαρός ιδεολογικός αυτοπροσδιορισμός, η κομματική αναδιοργάνωση, και τελικά ο κυβερνητικός προγραμματισμός που θα περιέχει το όραμα, το σχεδιασμό και την υλοποίηση πολιτικών για ένα καλύτερο αύριο του λαού. Πρόσωπο που θα μπορεί με επιτυχία να αντιμετωπίσει την κάθε είδους αμφισβήτηση που είναι βέβαιο ότι θα εκδηλωθεί από στελέχη από το εσωτερικό του νέου κόμματος, και ασφαλώς από το σύνολο του αντιπολιτευόμενου τύπου στον συγκεκριμένο ιδεολογικό χώρο.
Από την μεγάλη δεξαμενή στελεχών του ΠΑΣΟΚ που έδρασαν στην ιστορική διαδρομή του κόμματος, αρκετά θα μπορούσαν να θεωρηθούν ισχυρές υποψηφιότητες για ένα τέτοιο ρόλο. Το πρόσωπο όμως που συγκεντρώνει τα περισσότερα από τα παραπάνω χαρακτηριστικά είναι ο Κώστας Λαλιώτης. Το πνευματικό παιδί του μεγάλου ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου, ο πετυχημένος Γραμματέας στις χρυσές εποχές του ΠΑΣΟΚ, ο υπουργός των μεγάλων έργων σαν ΥΠΕΧΩΔΕ, ο κύριος παράγοντας συνεχών νικηφόρων εκλογικών αναμετρήσεων. Είναι αυτός που μπορεί να συσπειρώσει το σύνολο των δημοκρατικών δυνάμεων της κοινωνίας και να δώσει ορμή, όραμα και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο για την πατρίδα και τον λαό.
Θανάσης Μπρισίμης
σμήναρχος ε.α.
