Το ίδιο συμβαίνει και με το παιδί. Έχει το δικό του "κλειδί". Σαν το ανακαλύψεις, μπορείς να το μελετήσεις και να το γνωρίσεις καλύτερα. Κερδίζεις την εμπιστοσύνη του και άνετα ερευνάς κάθε πνευματική, ψυχική και σωματική γωνιά του.

Γνωρίζεις τις δεξιότητές του, τις ικανότητές του, τις επιθυμίες του, τις σκέψεις του, τις φοβίες του και τα προβλήματά του στις σχέσεις του με τους συμμαθητές του.

Γνωρίζεις και τις αντοχές του αλλά και τις αδυναμίες του. Έτσι βοηθάς με επιτυχία να θέσει στόχους ανάλογα με τις δυνατότητές του.

Ο αδύναμος, χωρίς στόχους, δεν απολαμβάνει ποτέ τους καρπούς των προσδοκιών του.

Δεν τον φορτώνεις με πολλές δραστηριότητες γιατί μπορεί να προκαλέσεις την άρνηση και να "σπάσει" όπως η ρόδα του ποδηλάτου από υπερφόρτωση. Ούτε και θα επιδιώξεις να πραγματοποιήσεις ή να ζήσεις στόχους και επιτυχίες μέσα από το παιδί σου.

Σαν κάνεις καλή χρήση του "κλειδιού" γνωρίζεις καλύτερα το παιδί σου.

Έτσι μπορείς να γίνεις περισσότερο φιλικός μαζί του, να σου εμπιστεύεται τις σκέψεις του και τους προβληματισμούς του, να γίνεις εμψυχωτής, αγαπητός, σύμβουλός του και καθοδηγητής. Στήριγμά του.

Αυτό, όμως, απαιτεί να ζεις τις αλήθειες που διδάσκεις στο παιδί σου. Διαφορετικά έρχεται σύγκρουση.

Στόχος σου ας είναι να αγαπήσει το παιδί τη ζωή. Να το βοηθήσεις να ανακαλύψει τις χαρές της. Να αγαπήσει το σχολείο, τη γνώση και τη σχολική ζωή. Να αναγνωρίζει πως κάθε παιδί έχει τα ίδια δικαιώματα με τα δικά του. Να είναι αλληλέγγυο και παιδί της προσφοράς. Και πως το σχολείο είναι με τη ζωή και για τη ζωή.

Δύσκολο το έργο της αγωγής. Προσοχή μη χάσεις το "κλειδί" του παιδιού σου και παραβιάσεις τη θύρα του ψυχικού του κόσμου.

Η πόρτα θα είναι για πάντα κλειστή και θα είσαι πάντα εσύ ζητιάνος της αγάπης του!

Είναι, όμως, και ευχάριστο έργο.

Θείο έργο θα λέγαμε, "μετάληψις αγιότητας" όπως έλεγε ο Ιερός Χρυσόστομος με την οποία τα παιδιά καθίστανται "υιοί φωτός" όπως εύχεται και προσεύχεται η εκκλησία με τον αγιασμό της κατά την έναρξη των μαθημάτων του σχολείου.

Είναι ο δρόμος του Θεού που κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο.

Καλό, όμως, είναι ως συνοδοιπόρος με το παιδί, να θυμίσω πάντοτε πως συνταγές δεν υπάρχουν, γιατί απλά, όπως είπαμε, το κάθε παιδί έχει το δικό του "κλειδί".

Καλή σχολική χρονιά

Του Δημ. Νταφούλη