Θέλησα να αποκτήσω γνώση της γνώσης μορφωμένων ανθρώπων για τα πιο κάτω σημαντικά πράγματα με δεδομένη τη μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση μας. Οι περισσότεροι απόφοιτοι ανωτάτων σχολών, σημαντικοί επιχειρηματίες, δύο τρεις ανώτατοι Δικαστές, και σε κάθε περίπτωση περί τα 30 περίπου πρόσωπα με σοβαρή μόρφωση.
Ρώτησα λοιπόν να μάθω όχι τι ακριβώς σημαίνουν οι όροι, αλλά πώς συζητούν οι Έλληνες για τη χρεοκοπία, τα ελλείμματα κ.ά., εφόσον και εάν τυχόν δεν γνωρίζουν θεμελιώδη πράγματα. Δεν συζήτησα με οικονομολόγο. Άλλωστε η κοινωνία δεν αποτελείται από οικονομολόγους. Έβγαλα δυστυχώς κάποια συμπεράσματα.
Μόνον ένας μου έδωσε σωστή απάντηση. Μου είπε και σωστά, πως το έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης είναι το έλλειμμα του στενού δημόσιου τομέα, δηλαδή η διαφορά μεταξύ μικρότερων εσόδων από το σύνολο των εξόδων των Υπουργείων, της Βουλής, της Προεδρίας της Κυβέρνησης και της Δημοκρατίας και των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων.
Έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης είναι το άθροισμα των παραπάνω ελλειμμάτων και των ελλειμμάτων των μη κεντρικών Κρατικών Υπηρεσιών, όπως είναι όλα τα ν.π.ι.δ., που ελέγχει το Δημόσιο, τα νοσοκομεία και οι μεγάλοι Οργανισμοί ή εταιρείες (π.χ. ΔΕΗ, ΕΛΤΑ κ.λ.), τα οποία έχουν νομική και διοικητική αυτοτέλεια.
Ωστόσο το συνηθισμένο θέμα των συζητήσεών μας με όλους τους πιο πάνω αξιόλογους ανθρώπους, (μετά τις επαγγελματικές μας απασχολήσεις) ήταν η χρεοκοπία, τα ελλείμματα, οι φταίχτες, τα υπερπλεονάσματα, και κάθε θέμα, που έχει σχέση με τη μεγάλη κρίση, που μας μαστίζει. Ακόμα και σε περιόδους μεγάλων πολέμων της χώρας -με εξαίρεση τη γερμανική Κατοχή και τον Εμφύλιο- το βάθος και η διάρκεια της κρίσης δεν υπήρξαν τόσο καταλυτικά για την κοινωνία. Στον μεγάλο πόλεμο όμως και τον Εμφύλιο υπήρξαν παγκόσμιες αναστατώσεις και καταστροφές.
Μου έμεινε λοιπόν η απορία: Πώς είναι δυνατόν, ένας ολόκληρος λαός να έχει κληθεί σε δημοψήφισμα το ‘15 για το πρόγραμμα διάσωσης της χώρας, όταν στο συντριπτικό του ποσοστό αγνοεί θεμελιώδεις έννοιες των δημόσιων οικονομικών. Όταν αγνοεί τι ακριβώς έκανε ο Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ. Όταν σύρεται από δημαγωγούς πολιτικούς σε δημοψήφισμα, να αποφασίσει για άγνωστα στον ίδιο πράγματα, συρόμενος δε να βροντοφωνάζει «όχι». Και αυτό δε, διότι το «ναι» ήταν νομοτελειακός μονόδρομος για την Ελλάδα.
Αυτόν τον λαό έχουν φορτώσει με χιλιάδες ψέματα, και μ' αυτά υπερψηφίζει τους καταστροφείς του. Και δεν είναι μόνο ο απλός πολίτης. Πρώτοι δραπέτες από την κανονικότητα ήταν αυτοί, που έπρεπε να γνωρίζουν τα στοιχειώδη. Δηλαδή μεγαλοστελέχη κομμάτων, βουλευτές και υπουργοί. Αυτό το τσούρμο κατέφυγε στο νεοκομμουνιστικό μόρφωμα, που ευαγγελίζεται τη μεταμόρφωση του οικονομικού και πολιτικού καθεστώτος, την κατάργηση της ιδιοκτησίας, την κοινωνικοποίηση των παραγωγικών μέσων, και όλο το σταλινικό και τραγικό στην ιστορία μοντέλο μιας παγκόσμιας και παταγώδους αποτυχίας.
Είναι λοιπόν ο λαός αυτός και οι πολιτικοί αυτοί, που συνέβαλαν στα εξής δραματικά: α) Έλλειμμα Γενικής Κυβέρνησης 2018: 183% του ΑΕΠ, πάνω από 330 δισ. ευρώ. β) Η Ελλάδα κατέχει την 135η μεταξύ 140 χωρών θέση στην ποιότητα διαχείρισης της οικονομίας. γ) Την 137η στη διαθεσιμότητα κεφαλαίων. δ) Την 120ή στις καινοτόμες επιχειρήσεις. ε) Την τελευταία θέση στην Ε.Ε. στον χρόνο απονομής της δικαιοσύνης. Στ) Η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες σειρές παγκοσμίως στην ανταγωνιστικότητα. ζ) Κατέχει την τελευταία θέση στην Ευρώπη και όχι μόνο στην Ένωση στις επιλύσεις διαφορών ιδιωτών και Δημοσίου. η) Το εκκωφαντικό δείγμα γραφής είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση παρέλαβε το ’14 ΑΕΠ 237 δισ. δολάρια. Το έφτασε τέλος του ’18 στα 184 δισ. δολάρια. Ραγδαία καταβύθιση. Ελλείψει χώρου θα παραλείψω πολλά άλλα.
Ποιος είναι σήμερα ο Έλληνας και η Ελληνίδα; Τι γνωρίζει για τα «πιστεύω» του Σύριζα και τους υπεύθυνους της χρεοκοπίας; Πώς δικαιολογεί την κοινοπραξία αυτού που πτώχευσε τη χώρα, με τον άνθρωπο, που ολοκλήρωσε την καταστροφή υποθηκεύοντας την περιουσία του κράτους για έναν αιώνα δημιουργώντας άλλα δύο αχρείαστα μνημόνια, εργαλειοποιώντας τη Δικαιοσύνη, λέγοντας τις αρλούμπες του αιώνα και συνεργαζόμενος με κάθε ανυπόληπτο εισοδιστή. Δύο μοιραίοι άνθρωποι τα τελευταία 10 χρόνια πέταξαν στα σκουπίδια το μέλλον
οκτώ σχεδόν εκατομμυρίων Ελλήνων. Είναι αυτοί που, - ο ένας κρυπτόμενος, και ο άλλος προβαλλόμενος -ζητούν ο πρώτος εξιλέωση διά χειρός του δευτέρου από τον ίδιο λαό, και ο δεύτερος την επιβράβευση των τραγικών αποτυχιών του. Και άντε ο δεύτερος «καθάρισε» με ένα «αυτοεξαπατήθηκαμε». Και άντε τον συγκεκριμένο Πινόκιο ξαναψήφισε ο ίδιος λαός. Ο πρώτος όμως; Αιδημόνως κρύπτεται, επιτηδείως καλύπτεται και προφανέστατα μέσω Παπαγγελόπουλου, Πάκη και των …Ανεξαρτήτων Ελλήνων στήριξε και στηρίζει τη συγκεκριμένη κυβέρνηση, προκειμένου κραυγαλέα η τελευταία να τον καλύπτει. Αυτό μάλιστα συμβαίνει την ώρα, που το αποκαλούμενο αστικό πολιτικό σύστημα δεν λειτουργεί όπως πρέπει, προκειμένου να μάθει – καθώς δεν γνωρίζει – ο λαός το μέγεθος της οικονομικής καταστροφής, που υπέστη η χώρα τη διετία 2007-2009 , όταν το πρωτογενές έλλειμμα έφτασε στο 15,6% του ΑΕΠ, το δημόσιο χρέος ξεπέρασε τα 300 δισ., και όταν μόνο για τους εννιά πρώτους μήνες του 2009 η τότε κυβέρνηση δανείστηκε (όχι για να πληρώσει χρεολύσια των δανείων, αλλά για προεκλογικές σπατάλες και απίστευτες εξοικονομήσεις συμφερόντων) 34 δισ. ευρώ.
Θα ευχόμουν οι Έλληνες να έμαθαν από τα παθήματα. Φοβάμαι όμως, πως το μέγεθος της άγνοιας μαζί με την ιδιοτέλεια των πολλών, θα οδηγήσει τον τόπο αυτόν στο κοιμητήριο της ιστορίας. Εκεί όπου θα ταφούν "εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός" οι.. υπαίτιοι αυτόχειρες συνέλληνες μετά του σιωπηλού και εκ των εκλογών απέχοντος (49% πάλι;) πλήθους των συνυπαίτιων και άβουλων νεκρών.
Γράφει ο «Όμηρος»
(omhros_el@gmail.com, fb: Ομηρος Ελευθερία)
