Βρίσκω λοιπόν μεγάλη αλλαγή (και ίσως αποδειχθεί και χρήσιμη) στον τρόπο έναρξης λειτουργίας και οργάνωσης του έργου της νέας κυβέρνησης. Γιατί το λέω αυτό; Διότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις - και γνώρισα πολλές ως τώρα - μας είχαν συνηθίσει να λειτουργούν και να συμπεριφέρονται αμέσως με την εκλογή τους, περίπου ως ...«ταύροι σε υαλοπωλείο»!

ΣΗΚΩΝΑΝ δηλαδή τα ... μανίκια, πριν καλά καλά ορκιστούν και αποφάσιζαν ότι «άμεσα θα αλλάξουν ό,τι είχαν χαλάσει οι προηγούμενοι». Είχαν απολύσει κόσμο οι απερχόμενοι, υπόσχονταν πως θα τους επαναπροσλάμβαναν αυτοί. Έκοβαν επιδόματα οι προηγούμενοι, θα τα ξανάδιναν ετούτοι. Αδικούσαν κοινωνικές ομάδες οι άλλοι, θα τις αποκαθιστούσαν αυτοί. Ψήφιζαν νομοσχέδια στα μέτρα τους οι απερχόμενοι, θα τα καταργούσαν οι καινούργιοι. Άμεσα έλεγαν πως θα αποκαθιστούσαν όλες τις αδικίες των άλλων. Με απλά λόγια δηλαδή, θα έριχναν... νερό για να σβήσουν την «καμένη γη» που πάντα άφηναν οι προηγούμενοι.

ΔΥΟ βδομάδες τώρα από την εκλογή της νέας κυβέρνησης και την «τιμωρία» της απερχόμενης, δεν ακούστηκαν από υπουργούς ή βουλευτές, τέτοιες «παλικαριές». Όπερ σημαίνει ότι δύο τινά συμβαίνουν. Ή ότι τα θέματα που πρόκειται να διαχειριστεί η κυβέρνηση έχουν τεράστια δυσκολία, όποτε καλό είναι να κόψει τις υποσχέσεις, ή όλα τα κυβερνητικά στελέχη της Ν. Δημοκρατίας πειθάρχησαν στην εντολή του αρχηγού για τήρηση χαμηλών τόνων.

ΟΠΩΣ και να έχει, βρισκόμαστε σε μια αρχή διαφορετική και μακάρι να είναι έτσι, ώστε η νέα κυβέρνηση να καταφέρει να βγάλει τα ...κάστανα από τη φωτιά, να ξεδιπλώσει χωρίς φανφάρες το οικονομικό της πρόγραμμα για το καλό του τόπου και των πολιτών που ματώνουν δέκα χρόνια τώρα χωρίς ελπίδες δίχως προσδοκία. Ποιος δεν θέλει να πετύχει;

Από τον Χρήστο Τσαντήλα