Ότι, μετά την κατάρρευση της οικονομίας του 2009, τα πράγματα έβαιναν προς ομαλοποίηση το 2014 και πως οι ακραίες φωνές της ανευθυνότητας οδήγησαν στην κατάρρευση της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου με την ευκαιρία που δόθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ να ανατρέψει την Κυβέρνηση αυτή εξαιτίας της αδυναμίας εκλογής ΠτΔ. Μοιραία προσωπικότητα της στιγμής υπήρξε ο ιδιόρρυθμος Φώτης Κουβέλης.
Η πολιτική που ακολουθήθηκε μέχρι το φθινόπωρο του 2014 είχε δημιουργήσει την ελπίδα εξόδου από την κρίση. Προέκυψε όμως η έτοιμη από καιρό συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, που κατά την πλειοψηφία του περασμένου Ιουλίου και την εκτίμησή της άφησε πολύ αρνητικό αποτύπωμα.
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ελέγχεται για απολυταρχισμό, για πόλωση της κοινωνίας και για πρωτοφανή διείσδυση των δύο κομμάτων στη Δικαιοσύνη. Το εξαγγελθέν εξάλλου ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς κατάντησε για την ελληνική Κοινωνία ανέκδοτο, επειδή οι κύριοι Καμμένος, Τσίπρας και οι περί αυτούς, αφού ανατίναξαν την οικονομία το πρώτο εξάμηνο του 2015, και στη συνέχεια αποδέχθηκαν με σκυμμένη κεφαλή ένα τρομακτικής έντασης 3ο μνημόνιο, επιδόθηκαν σε μια πρωτοφανή πελατειακή πολιτική αρχίζοντας από τις τακτοποιήσεις των οικογενειών τους, των συντρόφων τους και στη συνέχεια των συγγενικών τους οικογενειών.
Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη που προέκυψε πριν 2 μήνες έδωσε στη μεσαία τάξη αίσθημα ανακούφισης και δημιουργικής πορείας με ταχύτατους ρυθμούς, όχι μόνο εξαγγελιών αλλά και πράξεων.
Είναι στα θετικά της Κυβέρνησης η μεγάλη μεν σε αριθμό αλλά με πολλά στελέχη της αγοράς, και εκτός του κομματικού σωλήνα προσωπικότητες. Οι τρεις πρώτοι και πολλαπλών διατάξεων νόμοι του Κράτους επιλύουν σοβαρά προβλήματα σε καίριους τομείς της διοίκησης και της οικονομίας.
Οι θετικές παρεμβάσεις στα εργασιακά και ασφαλιστικά θέματα κινούνται σε σωστή κατεύθυνση. Τα 5 υπουργεία που συμπράττουν στις μεγάλες επενδύσεις που εκκρεμούν (Ελληνικό, Αφάντου, Ιθάκης, COSCO) προχωρούν γρήγορα στην άρση των εμποδίων, που προέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ για την υλοποίησή τους.
ια να εμποδίσει τις επενδύσεις της COSCO κήρυξε όλον τον Πειραιά αρχαιολογικό χώρο. Στο Ελληνικό «αρχαιότητες», «δάση» και «νεότερα μνημεία» ξεφύτρωσαν από το πουθενά. Δεν αδράνησαν και οι οικολογούντες της συμφοράς. Ευτυχώς που... έφαγαν «πόρτα» από το ΣτΕ. Χρειάστηκαν όμως 4 χρόνια γι’ αυτό...
Καλά φαίνεται πως προχωρούν τώρα τα πράγματα με ορισμένες όμως ενστάσεις. Ενδεικτικά αναφέρω τον διορισμό του κ. Παπαθανασίου ως προέδρου των ΕΛΠΕ. Ο κ. Παπαθανασίου είναι ο υπουργός Οικονομικών που προωθούσε ψευδή στοιχεία για τα δημοσιονομικά της χώρας στην Κομισιόν μέσω της εποπτευόμενης τότε από αυτόν ΕΣΥ.
Ανακοίνωνε επίσης δημόσια ψευδώς τον Σεπτέμβριο του 2009, ότι το έλλειμμα κινείται στο 5%, ενώ γνώριζε ότι είχε ήδη υπερβεί μέχρι τότε το 10%. Ένα δεύτερο σοβαρό ατόπημα είναι η διατήρηση του γραφείου του Πρωθυπουργού της Θεσσαλονίκης, που όχι μόνο υπήρξε πελατειακή ρύθμιση του κ. Τσίπρα, αλλά και που ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης είχε υποσχεθεί πως θα καταργήσει. Εκεί τοποθέτησε την κ. Αντωνίου. Για να κάνει τι ακριβώς; Τίποτα απολύτως εθνικά ωφέλιμο, παρά μόνο κομματικά χρήσιμο. Δεν είναι καλή αρχή και δημιουργείται η εντύπωση ότι ο πελατειασμός, που μας κατέστρεψε, δεν λέει να κοπάσει.
Και πάμε στην ιστορία της Σαμοθράκης. Εκεί για 10 24ωρα η Ελλάδα ως Κράτος εξαφανίστηκε. Χιλιάδες επισκέπτες Έλληνες και αλλοδαποί εγκλωβίστηκαν, γιατί το πλοίο της γραμμής έπαθε βλάβη.
Η τροφοδοσία σταμάτησε κι ένα μεγάλο νησί λες και δεν υπήρξε στον ελληνικό χάρτη. Περιφέρεια, Δήμος, Λιμενικό Σώμα και Υπουργείο Ναυτιλίας δεν έδωσαν σημεία ζωής, με αποτέλεσμα να μαζευτούν και να στήσουν ράντζα και σκηνές στα δύο μικρά και εγκαταλειμμένα λιμάνια χιλιάδες άνθρωποι με το διαδίκτυο να κατακλύζεται από δυσάρεστες για την εικόνα της χώρας αρνητικές αναρτήσεις. Η Κυβέρνηση ξύπνησε μετά 11 ολόκληρες μέρες. Η εικόνα όμως της χώρας μας ως οργανωμένου Κράτος υπήρξε απολύτως αρνητική.
Λίγες μέρες μετά το «μπλακ άουτ» της Σαμοθράκης άκουσα τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας να απαντά στη δημοσιογράφο του ΣΚΑΪ, ότι τα σκάφη του λιμενικού και του ναυτικού δεν είναι για μεταφορά επιβατών. Δεν πίστευα στ’ αυτιά μου.
Είναι δυνατόν να ισχυρίζεται κάποιος ότι σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης δεν μπορούν να επιστρατευτούν δημόσια μέσα άλλου σκοπού για να αποτρέψουν μεγάλες εθνικές βλάβες; Ο ψαράς του Ματιού, που έφυγε από τη ζωή εδώ και δύο μήνες, κηδεύτηκε με δημόσια δαπάνη και πολύ σωστά, επειδή ο άνθρωπος έσωσε 100 περίπου συνανθρώπους από το μικρό λιμανάκι του Ματιού.
Το μικρό ψαροκάικο δεν είναι μέσο μεταφοράς επιβατών, όταν όμως χρειάστηκε, ο ιδιοκτήτης του δεν δίστασε να το γεμίσει με κινδυνεύοντες συνανθρώπους του.
Εάν ο κ. υπουργός Ναυτιλίας συνειδητά απέφυγε να χρησιμοποιήσει σκάφη του λιμενικού στη Σαμοθράκη, έκανε σοβαρό μέγα λάθος, αν και νομίζω ότι υπήρξε κάτι χειρότερο. Έλλειψη γνώσης, άγνοια ή αδιαφορία.
Αυτές είναι ελάχιστες παρατηρήσεις που δημιουργούν κακές εντυπώσεις. Ευχής έργον να μην υπάρξει συνέχεια.