Από τον Κων/νο Ι. Παπακωνσταντίνου
Λάθος ο τίτλος: Ήμαρτον Θεέ μου. Ποτέ δεν είναι καλός ο ιός με τις εκατόμβες των θυμάτων του, ανά τον κόσμο. Όμως από κάποια άποψη ο κορονοϊός μάς οδήγησε σε ανατροπές, σ’ όλη μας τη ζωή. Όλοι το διακηρύσσουν, πως ο ιός, όταν ξεκουμπιστεί, θα έχει κάνει τη ζωή μας πολύ διαφορετική. Άλλωστε το διακηρύσσουν οι Έλληνες θυμόσοφοι. «Σα φύγει το κακό, η καλοσύνη θα ’ρθει». ή «Καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τα παραπούλια». Και η ρήση του φιλοσόφου μας «Ουδέν κακόν αμιγές καλού». Το φτερούγισμα του χάρου δίπλα μας.
Το ανατριχιαστικό θέαμα χιλιάδες καθημερινά θύματα του ιού, να θάπτονται σωρηδόν σε λάκκους. Η αναθεώρηση πολλών σκέψεων και πιστεύω μας.
Η αφύπνισή μας από το ανόητο κυνηγητό του πλούτου, ενώ η ζωή έχει τόσο ωραία πράγματα να κάνουμε. Με τα όσα πάθαμε θα καθαρίσει ο νους μας και θα δούμε καθαρά, δίχως πολιτικές μουτσούνες, τους άξιους και τους ανάξιους. Τους ικανούς από τους σκάρτους. Τους λαϊκιστές από τους υπεύθυνους. Σωστά ο δισεκατομμυριούχος Byffer λέγει: «Νόμιζα πως τάχα τα είχα δει όλα στη ζωή μου. Μέχρι που εμφανίστηκε ο ιός».
Κατά τη διάρκεια της κρίσης, ακούστηκαν πολλά και απίθανα. Πως τάχα οι Αμερικανοί σκόρπισαν τον ιό στην Κίνα, για να την καθυποτάξουν. Έπειτα το ξαναγύρισαν πως οι Κινέζοι έκαναν τη λαδιά για να εξαγοράσουν την Αμερική. Έλεγαν πως ο κορονοϊός θα εξανεμίσει τις Εθνικές Οικονομίες και πως τούτο σήμαινε τον θάνατο του καπιταλισμού. «Ο ιός με τα χιλιάδες θύματά του σκότωσε και τον καπιταλισμό» (Τσίπρας). Δυστυχώς όμως αποδεικνύεται πως ο καπιταλισμός ζει και βασιλεύει.
Μετά τον ιό, θα δούμε ποιες είναι και ποιες δεν είναι οι λαϊκιστικές ηγεσίες. Είναι αυτοί οι ανεύθυνοι και προκλητικά αγενείς τύπου Πολάκη (Είδαμε το χάλι του, ως Υπουργού Υγείας). Ο αριστερός των Podemos στην ισπανία, πολέμησε τη λήψη περιοριστικών μέτρων, ώστε να γίνει πρόξενος χιλιάδων θυμάτων και να τον πνίγει το αίμα τους. Και μας τον έδειχναν σαν ηγέτη για μίμηση. Να πάμε στην Ιταλία; Μια κυβέρνηση πολύχρωμη και παλαβή (παιδί της απλής Αναλογικής). Άρχισαν τις πάρλες. Βαβέλ ασυνεννοησίας και αδράνειας. Ξύπνησαν, όταν ήταν πολύ αργά.
Οι αρετές του λαού μας, διαχρονικά φυλετικά γνωρίσματά μας. Ξύπνησαν έγκαιρα και ανέδειξαν το καταπιεσμένο φρόνημά μας. Καταπιεσμένο από ιδεοληψίες, λαϊκισμούς και πεθαμένες θεωρίες. Ξαναβρήκαν την αίγλη τους. Τη σύμπνοια και αυτοθυσία. Το λαβωμένο πατριωτικό μας τσαγανό. Το δοτικό απλωμένο χέρι, για τον συνάνθρωπο, που παλεύει με τον χάρο. Αυτά και πολλά άλλα, έκαναν την Ελλάδα από κακομαθημένο παιδί της Ευρώπης, σεβαστή παγκόσμια, για ένα καινούριο θαύμα, της ελληνικής φυλής.
Ο κλόουν της Αγγλίας, ο Τζόνσον, με τη βλακεία του περί «της ανο(η)σίας της αγέλης», απέδειξε την ηγετική του ανικανότητα, γλιτώνοντας παρά τρίχα από το θανατερό δρεπάνι. Για τον Τράμπ, ας μη μιλήσουμε. Δυστυχώς η Αμερικανική Δημοκρατία επέλεξε για πρώτη φορά τον έσχατον των αισχίστων για αρχηγό τους. Ο άνθρωπος είναι παλαβός.
Πόσα σωστά αποτελέσματα θα βγάλουμε για τις επιλογές μας; Στην Ελλάδα μετά τον κορονοϊό θα έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Μια τεράστια ανατροπή δημιουργήθηκε από συλλογική προσπάθεια. Γιατροί και νοσηλευτές, επί μήνες κονταροχτυπιούνται με τον χάρο. Άνθρωποι με αίσθημα ευθύνης, θάρρους, επιμονής και αγάπης. Μια επιστημονική ομάδα, αφανής, αλλά δημιουργική. Πρωτοπόροι οι Τσιόδρας και Χαρδαλιάς. Οι άνθρωποι της ημέρας. Απόδειξη πως ο κόσμος ζητά αλήθεια και ας είναι σκληρή. Θα ήταν δε παράλειψη αν δεν απονείμουμε, έπαινο και στον Μητσοτάκη. Διορατικός, σοβαρός και αποφασιστικός. Άφθαστος ηγέτης στις επιλογές των κατάλληλων συνεργατών. Αλλά υπέρ όλων θαυμαστός ο Ελληνικός λαός. Ανέδειξε το μεγαλείο του, να υποταχθεί επί δύο μήνες, σ’ έναν βαρύ εγκλεισμό, με τις οδηγίες της Επιστήμης και της ηγεσίας του. Ο μεγαλύτερος παράγων της επιτυχίας μας.
Η Εκκλησία πάντα χέρι-χέρι με την Πατρίδα. Οι ανεδαφικές και αστήρικτες αντιδράσεις της στην αρχή του κακού, γρήγορα ξεπεράστηκαν και έκανε αυτό που όλοι οι Αρχηγοί Εκκλησιών εξ αρχής συναίνεσαν στην καταπολέμηση του ιού. Ελπιδοφόρος Αμερικής, Βαρθολομαίος, Αναστάσιος Αλβανίας. Σίγουρα πήρε κι αυτή τα μηνύματα της μεγάλης καραντίνας. Το κλείσιμο των Εκκλησιών δεν υπονομεύει την πίστη. Προστατεύει τους πιστούς.
Θα μπορούσα να πω και άλλα πολλά, για το πόσο ο κορονοϊός ανέτρεψε ριζικά τη νοοτροπία μας. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Και πιο πολύ. Να αναδείξουμε όλοι μας ότι το φυλετικό μας κύτταρο, που για αιώνες τώρα κρυφοκαίει στο βάθος της ψυχής μας, θα μας σώζει ως Έθνος, σε κρίσιμες ώρες.
