Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης

ΤΗΝ περασμένη Τετάρτη, η ΑΔΕΔΥ κάλεσε τους δημοσίους υπαλλήλους ν’ απεργήσουν... Η απεργία είχε ένα και μοναδικό αίτημα: να μην προχωρήσει η αξιολόγηση... Απήργησαν λίγοι... Διαδήλωσαν ελάχιστοι... Παρ’ ολ’ αυτά πραγματοποιήθηκαν ΔΥΟ συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας... Μπορεί να εξηγήσει κανείς, γιατί χρειάζονται δύο διαφορετικές διαδηλώσεις για να εναντιωθεί κάποιος στην ίδια πολιτική πρωτοβουλία; Αφού, όλοι οι θιγόμενοι από την κυβερνητική απόφαση συμφωνούν ότι «δεν χρειάζεται η αξιολόγηση», γιατί πάνε σε διαφορετικές πλατείες για να το φωνάξουν; Η εξήγηση είναι απλή: γιατί αυτοί που διοργανώνουν τις εκδηλώσεις κάνουν πολιτική και όχι διαμαρτυρία!... Γιατί δεν ενδιαφέρονται τόσο για την κατάργηση της αξιολόγησης όσο για το πώς θα εκμεταλλευθούν τη δυσαρέσκεια που προκαλεί αυτή στους δημοσίους υπαλλήλους για να μαζέψουν ψήφους... Τόσο απλά!...

ΑΚΟΜΗ χειρότερα είναι όσα συνέβησαν σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο με τη «μικρή ΔΕΗ»... Όπου, έξι διαφορετικές προτάσεις συντάχθηκαν για να ζητήσουν το ίδιο πράγμα (η έβδομη του ΚΚΕ ζήτησε κάτι επιπλέον, άρα είναι διαφορετική): σύγκληση της Ολομέλειας της Βουλής και διεξαγωγή δημοψηφίσματος... Γιατί να ζητηθεί άραγε με ΕΠΤΑ διαφορετικές προτάσεις το ΙΔΙΟ πράγμα; Όλοι μπορούμε να το καταλάβουμε... Γιατί, αν έβαζαν όλοι την υπογραφή τους κάτω απ’ το κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε την αρχική ιδέα, η μεν κυβέρνηση θα «έσπαζε τα μούτρα της» αλλά παράλληλα, το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα πετύχαινε τους πολιτικούς του στόχους... Κι αυτό δεν το ‘θελε κανείς, από τους υπολοίπους ακόμη κι αν το τίμημα ήταν να περάσει το επίμαχο νομοσχέδιο...

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ μεθόδευε από την άνοιξη το πώς θ’ αποφύγει τα δύσκολα: θερινό τμήμα, υποβάθμιση του θέματος, μουντιάλ, διακοπές, χαλάρωση... Δεν μπήκε καν στον κόπο ν’ αρθρώσει μεταρρυθμιστικό λόγο... Με την πρότασή του για δημοψήφισμα πήγε να της «χαλάσει τα σχέδια» ο ΣΥΡΙΖΑ... Αλλά στο τέλος, η κυβέρνηση τα κατάφερε να αποφύγει το φιάσκο... Όχι, γιατί αποδείχθηκε προνοητική, αλλά γιατί της πρόσφερε την ευκαιρία η αντιπολίτευση... Η οποία, αν καιγόταν πραγματικά για το «ξεπούλημα» της ΔΕΗ θα παραμέριζε τις ανύπαρκτες επί του θέματος διαφορές της και θα κατέβαινε με ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ πρόταση που θ’ ακύρωνε κάθε κυβερνητική μεθόδευση!... Δεν έγινε ούτε τώρα που το σύνθημα για «ξεπούλημα της περιουσίας του ελληνικού λαού» πήρε δραματικούς τόνους!... Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έβαλαν πάνω από τη ματαίωση των κυβερνητικών σχεδίων για «ξεπούλημα της ΔΕΗ», το μαγαζάκι τους... Βοήθησαν να πουληθεί η ΔΕΗ για να μη παραμερίσουν τις διαφορές τους!... Κι αντί να απολογούνται που δεν συνεργάστηκαν ούτε σ’ ένα διαδικαστικού χαρακτήρα θέμα, εγκαλούν την κυβέρνηση που εκμεταλλεύτηκε το δώρο που της έκαναν, κατηγορώντας την, πως δεν δέχεται ότι το «επτά ισούται με το ένα»!... Επικαλούνται ως προς αυτό, την προσωπική άποψη του κ. Μεϊμαράκη, που ως «Βαγγέλης» πήρε θέση υπέρ της ισότητας του ένα με το επτά... Θέση με την οποία πάντως, δεν συμφώνησε ως πρόεδρος της Βουλής!...

ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ; Ίσως... Ετυμολογικά η λέξη σημαίνει «σχίσιμο του μυαλού» και προέρχεται από δύο λέξεις με ελληνική ρίζα: η πρώτη είναι η λέξη «σχίζειν» (σκίζω) και η δεύτερη είναι η λέξη «φρένα» (μυαλό): η λέξη επινοήθηκε από τον Eugen Bleuter το 1908 για να περιγράψει το πώς βασικές νοητικές λειτουργίες όπως η προσωπικότητα, η σκέψη, η μνήμη και η αντίληψη χάνουν τη μεταξύ τους επικοινωνία... Χωρίς γνώσεις ιατρικής, αλλά με μεγάλη πολιτική εμπειρία ο μακαρίτης ο Καραμανλής είχε διαγνώσει εγκαίρως ότι η χώρα (η οποία τον ετίμησε με την ψήφο της όσο κανέναν άλλο πολιτικό και συνεπώς, είχε κάθε λόγο να τη βλέπει με συμπάθεια) είναι «ένα απέραντο φρενοκομείο»...Πολύ πριν κληθεί ν’ απαντήσει αν «το επτά ισούται με το ένα» και πολύ πριν αποκαλυφθεί ότι ο Βαγγέλης (Μεϊμαράκης) κι ο πρόεδρος της Βουλής ενίοτε δεν συμφωνούν απόλυτα μεταξύ τους...