σκέψεις - προτάσεις μας σχετικά με τον επετειακό χαρακτήρα της εθνεγερσίας του 1821.
Και εν πρώτοις θα πρέπει να παραδεχτούμε όλοι μας μια πικρή αλήθεια, η οποία καλώς ή κακώς μας χαρακτηρίζει ως έθνος. Μάθαμε δυστυχώς την ιστορία μας αρκετά θολή. Φρόντισαν όλα τα χρόνια οι ιθύνοντες να μας τη μεταδώσουν υβριδικά μεταλλαγμένη στον κορμό της και ποτισμένη με του κόσμου τις προκαταλήψεις, με επακόλουθο οι Έλληνες στη συντριπτική τους πλειοψηφία να θεωρούν ιστορικά αληθές μόνο εκείνο που οι ίδιοι παραδέχονται ως σωστό! Οτιδήποτε, όμως, είναι αντίθετο προς το “γνωστικό” μας αντικείμενο, όχι μόνο το απορρίπτουμε μετά βδελυγμίας, αλλά φτάνουμε ακόμη και με εκδηλώσεις φανατισμένου ποδοσφαιρόφιλου ν’ ανοίγουμε φανερή διαμάχη απέναντι σε ‘κείνους που θέλουν να μας πουν την ωμή ιστορική αλήθεια. Και για του λόγου το αληθές, ας δοκιμάσει κάποιος ν’ αποδείξει στη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων ότι το “κρυφό σκολειό” είναι μύθος!
Εμείς, ως ομάδα ιστορικής έρευνας, και με την πίστη μας ότι από μέρους του Δήμου Αγιάς και όλων των υπεύθυνων φορέων του τόπου μας θα έχουμε και την πλήρη συμπαράσταση και τη συνεργασία στην προσπάθειά μας να αποδώσουμε τα του Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ, όσον αφορά στη ροή των γεγονότων της ελληνικής επανάστασης, θέλουμε να εκθέσουμε αρχικά ορισμένες σκέψεις - προτάσεις μας:
1. Βεβαίως καλό θα ήταν, τόσο σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, σε κάθε Δήμο της χώρας, αλλά και σε κεντρικό πανεθνικό επίπεδο, να λάβουν χώρα συντονισμένες εκδηλώσεις, ενημερωτικού πρωτίστως χαρακτήρα, διευθυνόμενες από ειδικούς ιστορικούς επιστήμονες κυρίως με τη διοργάνωση ημερίδων. Απώτερος στόχος να είναι η ενημέρωση του κοινού γύρω απ’ την αλήθεια των γεγονότων.
2. Να πάψει κάθε προσπάθεια κούφιας ωραιοποίησης, επιδεικτικές παρελάσεις, τυμπανοκρουσίες, λόγοι επιδεικτικοί ή και στυγνή ψιμυθίωση προσώπων, συμβάντων και καταστάσεων, που αμαύρωσαν μεν τον τιτάνιο απελευθερωτικό αγώνα των πατριωτών, τιμήθηκαν δε από τη χαλκευμένη ιστορία μας οι ίδιοι ως εθνοσωτήρες και οι προδοτικές τους ενέργειες ως ιερές και εθνοσωτήριες. Αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι αν και φέτος επιμείνουμε στο θεαθήναι και στους τύπους, τότε όχι μονάχα δεν προσφέρουμε τίποτα στην εθνική μας ιστορία και υπόθεση, αλλά συνειδητά γινόμαστε και εμείς ενεργούμενα όλων εκείνων που χρόνια τώρα πασχίζουν με νύχια και με δόντια να πραγματώσουν τον αφελληνισμό! “Θες να εξαφανίσεις τους Έλληνες; Άλλαξέ τους την ιστορία και τη γλώσσα!”. Κι αυτό δεν το πίστευε μονάχα ο στυγνός μισέλληνας Αυστριακός Καγκελάριος Μέττερνιχ! Το πρέσβευε μόλις πριν λίγες δεκαετίες ένας ξακουστός υπουργός των Η.Π.Α. Πρέπει λοιπόν να τους κάνουμε το κέφι;
3. Σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, τόσο με πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας, όσο και της τοπικής αυτοδιοίκησης, να γίνει σφαιρική ενημέρωση πάνω στα γεγονότα της επανάστασης και να δοθεί η δυνατότητα στους μαθητές και τους σπουδαστές να γιορτάσουν την παλιγγενεσία με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Ας μην ξεχνάμε ότι οι μαθητές και οι σπουδαστές μπορούν να κάνουν θαύματα. Φτάνει μόνο να τους μεταδώσεις μηνύματα αλήθειας και να τους αφήσεις πρωτοβουλία στις κινήσεις. Συν τοις άλλοις, έχουμε ως κοινωνία χρέος να πούμε επιτέλους στις γενιές που έρχονται την Αλήθεια γυμνή. Καθαρή από σκιές και πλάνες! Το πού μάς έχουν οδηγήσει ως τώρα αυτές οι πλάνες, μπορούμε να το δούμε, εάν δεν θέλουμε να εθελοτυφλούμε.
4. Νομίζουμε πως η διακοσιοστή επέτειος της εθνεγερσίας μπορεί ν’ αποτελέσει ένα γενναίο εθνικό μας κρησάρισμα. Φτάνει να υπάρχει η βούληση. Είναι πια καιρός να δοθεί στους αγνούς αγωνιστές η καθολική ηθική αναγνώριση, όπως ακριβώς επιβάλλεται να πεταχτούν στον Καιάδα της Ιστορίας όλοι οι εθνικοί μας προδότες που ως τώρα το κατεστημένο τους προβάλλει σε θέσεις ξεχωριστές στο πάνθεον των ηρώων! Ας κρατήσουμε προς αποφυγή μονάχα το Άγος των πράξεών τους.
5. Και ας μη βρεθούμε στο εξής στη δυσάρεστη θέση να διαβάζουμε δημοσιεύματα “ειδικών” και “υψηλά ισταμένων” που θέλουν τον Καποδίστρια τύραννο (ευτυχώς οι σύγχρονοι εχθροί του δεν πολυγνώριζαν το τι σημαίνει η λέξη “δικτάτορας” αλλά και δεν είχε ακόμη επινοηθεί η λέξη “φασίστας”. Αλλιώς ήξεραν αυτοί). Επίσης, όταν αναφερόμαστε στα ονόματα Κολοκοτρώνης, Ανδρούτσος, Καραϊσκάκης, Υψηλάντης, κ.ά., ας μάθουμε επιτέλους ότι κάποιες ανθρώπινες αδυναμίες τους δεν είναι δυνατόν να σκιάσουν τη θυσία τους για την πατρίδα. Λ.χ. το αν ο Καραϊσκάκης ήταν βωμολόχος, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί η ιδιότητά του αυτή να του αφαιρέσει τον πατριωτισμό και να του κολλήσει την ετικέτα του προδότη του έθνους. Ή αν ο Ανδρούτσος έκαμε “καπάκια” με τους Τούρκους, ας μάθουμε πρώτα τι ήταν αυτά τα “καπάκια” για το οποία ας όψονται οι Κοτζαμπάσηδες!
Και κλείνουμε με μια φράση του ανυπέρβλητου ψυχογράφου της ανθρωπότητας: «πεφύκασί τε ἅπαντες καί ἰδίᾳ καί δημοσίᾳ ᾁμαρτάνειν, καί οὐκ ἔστι νόμος ὃστις ἀπείρξει τούτου...», Θουκυδίδου, Γ’, 45,3.Υ.Γ. Εμείς, ως ομάδα, σε καμιά περίπτωση δεν θα αποκρύψουμε την αλήθεια. Άλλωστε το έχουμε πει αρκετές φορές, προτιμούμε να γινόμαστε χρήσιμοι, έστω κι αν δυσαρεστούμε κάποιες φορές ορισμένους.

Για την ομάδα Ιστορικής Έρευνας «Δημήτρης Αγραφιώτης»
Οδυσσέας Β. Τσιντζιράκος