χαρακτηρισθεί υποτιμητικά. Όλοι θυμόμαστε τους νέους ιδιοκτήτες των Αστικών Λεωφορείων της Αθήνας με την ιδιωτικοποίηση της τότε άκρως προβληματικής Ε.Α.Σ. Οι αστικές συγκοινωνίες είχαν δοθεί στους ίδιους τους εργαζόμενους με τη μορφή της ιδιοκτησίας των οχημάτων και η αλλαγή αυτή είχε προκαλέσει πρωτοφανείς αντιδράσεις συντεχνιακού χαρακτήρα με πρωταγωνιστές τότε τους Κολλά και Σταμούλο. Καθημερινή ένταση στην Αθήνα αστικές συγκοινωνίες με στρατιωτικά οχήματα και επεισόδια τριτοκοσμικού χαρακτήρα με κατάρες κατά των «νοικοκυραίων» μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες.
Η λέξη λοιπόν «νοικοκυραίοι» δαιμονοποιήθηκε ακόμη μέχρι και σήμερα από το λαϊκιστικό μπλοκ της ελληνικής κοινωνίας. Έγινε κάτι σαν βρισιά στα χείλη του αριστερίζοντα λαϊκισμού, κυρίαρχου ρεύματος στη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Ο νοικοκυραίος άνθρωπος, που έχει μια μετρημένη ζωή, προσπαθεί με καθημερινό μόχθο να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, έχει ένα σταθερό αξιακό άξονα και κώδικα ζωής, απεχθάνεται τις ακρότητες και γνωρίζει ότι για να μείνουν όλα ισορροπημένα και σταθερά πρέπει να πασχίζει καθημερινά με τη δουλειά του και τη στάση του.
Ο «νοικοκυραίος» λοιπόν, αυτή η λέξη που πιθανότατα δεν συναντάται σε άλλη γλώσσα, συναντάται στην Ελλάδα σε διάφορους πολιτικούς χώρους. Από τη δεξιά ως την αριστερά, σαν στάση ζωής αποτελώντας τη ραχοκοκαλιά του μεσαίου χώρου. Είναι ο κόσμος, ο οποίος επλήγη πιο πολύ από τα μνημόνια, που γονάτισε από τη φορολογία την περασμένη δεκαετία, που είδε μισθούς και συντάξεις να μειώνονται δραματικά και που παλεύει και σήμερα με «νύχια και με δόντια» να κρατηθεί ζωντανός στη λαίλαπα της πανδημίας.
Αυτός ο κόσμος που νιώθει αλλεργία στις εξελίξεις θυμώνοντας με τον αστυνομικό που ξυλοκόπησε έναν πολίτη, σοκαρίστηκε με την εικόνα του όχλου που προσπαθούσε μετά να δολοφονήσει τον πεσμένο στον δρόμο άλλον αστυνομικό. Ο κόσμος των νοικοκυραίων έχει κουραστεί από το συνεχές lockdown, αλλά ανατριχιάζει όταν βλέπει κόμματα εξουσίας να καλούν τους πολίτες σε διαδηλώσεις στις πλατείες επειδή τάχα «κινδυνεύει η δημοκρατία».
Αυτόν τον κόσμο των νοικοκυραίων επικαλέστηκε -αν μέτρησα καλά- τέσσερις φορές στην πρόσφατη παρουσία του στη Βουλή ο κ. Τσίπρας, λέγοντας ότι με την «αστυνομική αυθαιρεσία» που υποδαυλίζεται με την ανοχή της Κυβέρνησης ταράσσεται ο δημόσιος βίος και δη των ανθρώπων του μόχθου.
Το ότι ο αριστερίζων πόλος του ελληνικού πολιτικού συστήματος ανακάλυψε με την καλή έννοια πλέον τους νοικοκυραίους, έστω και μετά από τρεις δεκαετίες, το λες και πρόοδο. Μένει να δούμε εάν είναι μία σημαία ευκαιρίας για τον ημιθανή στις δημοσκοπήσεις ΣΥΡΙΖΑ, που αναζητά το δημοσκοπικό τίναγμα του απινιδωτή, ή μια πραγματική αλλαγή στάσης και έναρξη πορείας προς την κανονικότητα του μεσαίου χώρου. Θα δείξει. Μέχρι τότε, μπορούμε να πούμε όλοι μαζί. Καλώς ήρθατε στον χώρο των «νοικοκυραίων». Ποτέ δεν είναι αργά.

Από τον Σωκράτη Μποντζώρλο