Θα ήταν πολιτικό λάθος, αν επιρρίπταμε την ευθύνη της άνομης δραστηριότητας στην Κύπρο... μόνο στον σουλτάνο και στον υποτακτικό «πρόεδρο» του ψευδοκράτους. Γιατί αυτή δεν χαρακτηρίζει μόνον την αφεντιά τους, αλλά τη συνολική και διαχρονική πολιτική της χώρας αυτής. Αυταπόδεικτη μαρτυρία περί αυτού αποτελούν οι, πριν από καιρό, δηλώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί καταλήψεως εντός μίας νυκτός των 28 αμφισβητουμένων, κατά την άποψή του, νησιών του Αιγαίου.
Επομένως, είναι ελλιπής η θέση να επικεντρώνουμε την αρπακτική πολιτική της γειτονικής χώρας σε ένα μόνο πρόσωπο. Είναι εσφαλμένη η σκέψη να πιστεύουμε ότι αν εκλείψει ο τωρινός της πρόεδρος θα σταματήσει και η σημερινή της φιλοσοφία στη σχέση με τους λαούς της περιοχής. Ότι θα απαγκιστρωθεί απ’ την αρρωστημένη πολιτική της αρπαγής. Της καταναγκαστικής και παθολογικής της εμμονής σε νεο-οθωμανικές παραμυθίες. Σε νεκρούς και απολιθωμένους μεγαλοϊδεατισμούς. Σε λογικές δημιουργίας μιας μεγάλης περιφερειακής δύναμης, που θα αναχθεί σε δερβέναγα και σε απόλυτο κυρίαρχο της Ν.Α. Μεσογείου.
Έχω την πεποίθηση ότι το μέγεθος και η ηχηρότητα της καταδίκης της Τουρκίας, που για πρώτη φορά επεβλήθη με πρωτοβουλία των Η.Π.Α., έγινε όχι για να μείνει στα χαρτιά, αλλά για να υλοποιηθεί. Σε αντίθετη περίπτωση θα πριονισθεί το γόητρό τους κι αυτό δεν θα το επιτρέψουν, αφού και τα συμφέροντά τους δεν διακυβεύονται... Γι’ αυτό και η υποστηρικτική τους θέση είναι σαφώς υπέρ των δικαίων των κρατών της Ν.Α. Μεσογείου.
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι το μήνυμα που εστάλη στην Τουρκία είναι σαφές. Να σταματήσει να σκέπτεται κατά το νεο-οθωμανικό της όνειρο. Αυτό που την ωθεί, διά της παρανομίας, να υλοποιήσει το ποθούμενο. Αλλά να νοιάζεται και να ενεργεί μέσα στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου, της δημοκρατίας, της ειρήνης και του πολιτισμού.
Σ’ αυτήν την πολιτική οι Η.Π.Α. επιμένουν, γιατί αυτό επιβάλλουν τα συμφέροντά τους και διότι έτσι θα φαίνεται καθαρά και έμπρακτα η εναντίωσή τους σε κάθε παράνομη ενέργεια. Κι αυτό μπορούν να το πετύχουν με τους τρόπους που γνωρίζουν καλά...
Άρα, η απόφαση του συμβουλίου ασφαλείας, η εμμένουσα σταθερά στα παλαιά ψηφίσματα και κυρίως η κραταιά στάση της Αμερικανικής πολιτικής υπέρ των δικαίων της Κυπριακής Δημοκρατίας, αποτελούν προς το παρόν το καλύτερο που θα μπορούσαμε να πάρουμε από μια τέτοια σύγκλιση.
Εμείς, πάντως, δεν πρέπει να εφησυχάζουμε μένοντας μόνο στα λόγια, αλλά να προχωρούμε πιέζοντας προς την κατεύθυνση της έμπρακτης εφαρμογής τους. Διευρύνοντας και εδραιώνοντας συμμαχίες με βάση τα κοινά συμφέροντα, η βαρύτητα των οποίων θα κατοχυρώνει τις αξίες της αλήθειας και του δικαίου. Θα το πετύχουμε αυτό αναβαθμίζοντας τη διπλωματία μας στο ανώτατο δυνατό επίπεδο με την επιλογή των αρίστων και συντονιστή τον σημερινό, δυναμικό και άξιο υπουργό Εξωτερικών... Μια τέτοια ομάδα μάχιμης διπλωματίας με σύμμαχό της το δίκιο τής πατρίδας θα συντρίψει και θα κονιορτοποιήσει τα αβάσιμα και αστήρικτα τουρκικά επιχειρήματα και θα καταχωρήσει με το θετικό της αποτέλεσμα τα εθνικά μας συμφέροντα στα κατάστιχα των βιβλίων του διεθνούς δικαίου. Και αυτό το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι άλλο, παρά μονάχα αυτό που θα προκύψει από την επίλυση του προβλήματος της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών και της υφαλοκρηπίδας με τη γειτονική μας χώρα, με βάση το δίκαιο της θάλασσας.

Από τον Κων/νο Τσιρονίκο