Οι τιμές σε όλα τα είδη πλατιάς κατανάλωσης έχουν πάρει «φωτιά». Οι λαϊκές οικογένειες το ζουν καθημερινά, με τα φουσκωμένα μπιλιετάκια που φτάνουν στο σπίτι τους, με τα καύσιμα, που τα πληρώνουν χρυσάφι, με τους λογαριασμούς από τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ, που ζαλίζουν.
Ο οικογενειακός προϋπολογισμός, που βρισκόταν έτσι κι αλλιώς στα όριά του, έχει αρχίσει να μπατάρει, πριν ακόμη «βαρύνει» ο χειμώνας και προστεθεί το έξοδο της θέρμανσης. Σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία, ο πληθωρισμός αυξήθηκε κατά επιπλέον 3,4% τον Οκτώβρη, μετά από αύξηση 2,2% τον προηγούμενο μήνα. Το ράλι των ανατιμήσεων συνεχίζεται αμείωτο και προκαλεί ίλιγγο η σύγκριση με έναν χρόνο πριν: Το φυσικό αέριο αυξήθηκε κατά 132% σε ετήσια βάση, κατά 45,9% το πετρέλαιο θέρμανσης και κατά 18,9% το ηλεκτρικό ρεύμα. Αντίστοιχα αυξήθηκαν και τα είδη διατροφής.
Οι ανατιμήσεις αυτές μεταφράζονται σε επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού κατά 200 περίπου ευρώ τον μήνα -σύμφωνα με εκτιμήσεις- για μια τετραμελή οικογένεια που δουλεύουν και οι δύο γονείς, χωρίς να υπολογίζονται άλλα «ανελαστικά» έξοδα, όπως το ενοίκιο. Στην περίπτωση που στο σπίτι μπαίνει ένας ή και κανένας μισθός, οι αυξήσεις στις τιμές κάνουν κυριολεκτικά τον βίο αβίωτο για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.
Για να πετάξει από πάνω της την ευθύνη, η Κυβέρνηση καλλιεργεί εφησυχασμό ότι η έκρηξη της ακρίβειας είναι παροδικό φαινόμενο και «νίπτει τας χείρας της», με τη δικαιολογία ότι πρόκειται για παγκόσμιο πρόβλημα. Πετάει την μπάλα στην εξέδρα, αλλά η πραγματικότητα τη γυρνάει ξανά στο γήπεδο της δικής της αντιλαϊκής πολιτικής, που οξύνει συνολικά τα αδιέξοδα για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Ενέργεια, όπου η στρατηγική της «πράσινης μετάβασης» και της απελευθέρωσης της ηλεκτρικής ενέργειας για τα κέρδη του κεφαλαίου αποτελεί βασική αιτία για την αύξηση των τιμών.
Ακόμη κι αν τους επόμενους μήνες υπάρξει μια σχετική υποχώρηση, μετά το ράλι των ανατιμήσεων, το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης θα παραμείνει και θα αποτελεί μόνιμο βραχνά για το λαϊκό εισόδημα, επειδή η «πράσινη» ηλεκτρική ενέργεια είναι πιο ακριβή και το κόστος της μετακυλίεται σε όλα τα προϊόντα που καταναλώνει η λαϊκή οικογένεια.
Τα μέτρα που ανακοινώνει η Κυβέρνηση για τη στήριξη τάχα των λαϊκών οικογενειών από την ακρίβεια, κυρίως από τις αυξήσεις στο ρεύμα, είναι αστεία. Στην πλειοψηφία τους, στόχο έχουν να μην καταρρεύσουν οι εισπράξεις των εταιρειών - παρόχων στην απελευθερωμένη αγορά Ενέργειας. Την ίδια ώρα, η κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής συνεχίζεται ακάθεκτα στην Υγεία, στην Παιδεία, στους μισθούς, στις εργασιακές σχέσεις, πολλαπλασιάζοντας την πληγές απ’ όπου αιμορραγεί το λαϊκό εισόδημα.
Η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που πυροδοτεί και την ακρίβεια, είναι κοινός τόπος για την Κυβέρνηση και όλα τα άλλα αστικά κόμματα.
Όλοι μαζί στηρίζουν τη στρατηγική της «πράσινης ανάπτυξης» και την απελευθερωμένη αγορά της Ενέργειας - εμπόρευμα. Ενώ πριν από μερικές εβδομάδες απέρριψαν στη Βουλή την τροπολογία του ΚΚΕ για ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης του λαού από τις ανατιμήσεις, όπως να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα και οι άλλοι φόροι στην Ενέργεια. Στον αντίποδα, με τον νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, η Κυβέρνηση ετοιμάζεται να «αυξήσει» κατά ...0,50 ευρώ τον κατώτερο μισθό!
Ο λαός δεν πρέπει να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι κάθε μέρα θα περιορίζει κι άλλο τις ανάγκες του, θα παραιτείται ακόμη κι από τα στοιχειώδη, για χάρη των κερδών του κεφαλαίου. Απάντηση είναι ο αγώνας για άμεσα μέτρα ανακούφισης από την ακρίβεια, για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, για μέτρα ουσιαστικής στήριξης των βιοπαλαιστών αγροτών και ΕΒΕ. Απάντηση είναι η αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ, η πάλη για να ζει ο λαός με αξιοπρέπεια, με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες του.