ΠΑΣΟΚικά διλήμματα και προβληματισμοί

Ο πρώτος γύρος των εκλογών για την ανάδειξη του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έληξε αφού πρώτα διεξήχθη με απόλυτη τάξη και ηρεμία με διεκδικητές στον δεύτερο γύρο τον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Γιώργο Παπανδρέου και ασφαλώς με μεγάλο

ηττημένο τον Ανδρέα Λοβέρδο.
Ασφαλή είναι τα συμπεράσματα που αβίαστα βγαίνουν από την όλη διαδικασία.
Τεράστια η συμμετοχή των πολιτών στην όλη διαδικασία που καταδεικνύει με σαφήνεια ότι το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν πέθανε όπως πολλοί ευχόντουσαν και προσδοκούσαν, αλλά τουναντίον υπάρχει και κατά πως φαίνεται θα εξακολουθεί να υπάρχει για πολύ ακόμη.
Οι διασκορπισμένες για περισσότερο από μια δεκαετία πολιτικές δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας διαφαίνεται ότι άρχισαν να ξαναγυρίζουν στον παραδοσιακό τους χώρο.
Η εμπειρία από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της σημερινής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, δημιουργούν αίσθημα μεγάλης δυσαρέσκειας αλλά και ανασφάλειας για το μέλλον ωθώντας δυναμικά ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ στον δρόμο της επιστροφής. Είναι φυσικό η διαχείριση της πανδημίας, οι χιλιάδες νεκροί, το κύμα της ακρίβειας, οι καθηλωμένοι μισθοί να έχουν επιπτώσεις στις επιλογές των πολιτών.
Για άλλη μία φορά καταδείχτηκε με τον πιο επίσημο τρόπο πως οι εταιρείες δημοσκοπήσεων ή δεν ξέρουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους ή είναι στρατευμένες σε αγώνα επηρεασμού της κοινής γνώμης σε όφελος κάποιων συμφερόντων. Διότι δεν δικαιολογείται αλλιώς το να πέσουν τόσο έξω σε ό,τι αφορά συγκεκριμένο υποψήφιο.
Το τελικό όμως αποτέλεσμα δημιουργεί και μεγάλα διλήμματα στους ψηφοφόρους της επόμενης Κυριακής για την τελική επιλογή του νέου προέδρου.
Ο νικητής Νίκος Ανδρουλάκης είναι ένας νέος πολιτικός που επαγγέλλεται το καινούργιο, την ανανέωση, άφθαρτος και πολλά υποσχόμενος. Είναι όμως σήμερα Ευρωβουλευτής, θέση που όπως δήλωσε προτίθεται να κρατήσει και η οποία ασφαλώς δημιουργεί λειτουργικά προβλήματα στην όλη δράση του κόμματος στο εγγύς και απώτερο μέλλον. Η μη παρουσία του όμως στην βουλή των Ελλήνων για όλο το υπόλοιπο διάστημα διακυβέρνησης από τη ΝΔ και η λειτουργία της κοινοβουλευτικής ομάδας διά ορισμού αντιπροσώπου, πέρα του ότι είναι μία πρωτόγνωρη για το ΠΑΣΟΚ κατάσταση, κανείς δεν γνωρίζει τι είδους προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει.
Μπορεί άραγε ένα κόμμα που βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη προσπάθεια αναδιοργάνωσης και ανασύνταξης των πολιτικών του δυνάμεων να εκπληρώσει με επιτυχία την αποστολή του με μία εκ του μακρόθεν διοίκηση και προεδρία; Μπορεί ο ψηφοφόρος να εμπιστευθεί την προεδρία σε ένα νέο στέλεχος, αλλά απολύτως κυβερνητικά άπειρο; Πραγματικά πιστεύει ότι είναι έτοιμος να αναλάβει την προεδρία του ΠΑΣΟΚ και να το κάνει μεγάλο; Είναι όμως και έτοιμος να αναλάβει στο κοντινό μέλλον τις τύχες της χώρας μας σαν αυριανός πρωθυπουργός; Πραγματικά δεν γνωρίζω.
Σε ό,τι αφορά τον Γιώργο Παπανδρέου αναμφίβολα πρόκειται για έναν αμφιλεγόμενο πολιτικό. Κλήθηκε να διαχειριστεί ως πρωθυπουργός τη χειρότερη οικονομική κρίση που πέρασε μεταπολεμικά η χώρα, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Δέχθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση το πρώτο και απεχθές μνημόνιο με εξοντωτικές συνέπειες για τα μεσαία και φτωχά στρώματα του λαού. Παράτησε την πρωθυπουργία χωρίς να χάσει τη δεδηλωμένη στη Βουλή και χωρίς να εξηγήσει στον λαό γιατί το κάνει, περιφρονώντας έμμεσα το 44% του λαού που του έδωσε την εντολή διακυβέρνησης για μία τετραετία.
Κατηγορήθηκε για ψεύτικα συνθήματα και εξαπάτηση με αυτά, του λαού. Κατηγορήθηκε ότι με τη συμπεριφορά του διέλυσε το ΠΑΣΟΚ.
Οφείλουμε όμως να παραδεχθούμε πως διακρίνεται και για μία μεγάλη κυβερνητική εμπειρία σε σημαντικά Υπουργεία, όπως το Παιδείας και το Εξωτερικών και πρωτίστως από μία τεράστια αναγνώριση στο παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό, πράγμα που βοηθά η θέση του προέδρου της Σοσιαλιστικής διεθνούς που κατέχει ακόμη και σήμερα.
Αναγνωρίζουμε ότι οι πόρτες στο παγκόσμιο σύστημα εξουσίας είναι όλες ανοιχτές για αυτόν. Στο σύντομο διάστημα της πρωθυπουργίας του και μόνον η καθιέρωση το open government τον καθιστά πρωτοπόρο. Η ιδεολογική του καθαρότητα ως σοσιαλδημοκράτης και ο αντιδεξιός του προσανατολισμός είναι πράγματα μη αμφισβητούμενα.
Μπορεί να ηγηθεί της μεγάλης πορείας; Δικαιούται μία δεύτερη ευκαιρία; Η επιλογή του θα αποτελέσει άραγε ενίσχυση της οικογενειοκρατίας με τα τόσα αρνητικά που αυτή συνεπάγεται; Δεν γνωρίζω.
Αυτά αποτελούν προβληματισμούς και διλήμματα που απασχολούν μέλη και φίλους του ΠΑΣΟΚ που καλούνται να αποφασίσουν την επόμενη Κυριακή για το πρόσωπο του νέου προέδρου. Η όποια απόφαση ασφαλώς θα συνοδεύεται από τις ευχές όλων.
Θανάσης Μπρισίμης
Σμήναρχος ε.α