Υδρογόνο δύο οξυγόνο

Από τον κ. Αλέξανδρο Ν. Λαζαρίδη, τ. καθηγητή ΤΕΙ Θεσσαλίας

Ξεκινώ από τα τραγικά πρόσφατα γεγονότα των Τεμπών. Δεν είμαι αρμόδιος να καθορίσω διευθύνσεις που λειτούργησαν πλημμελώς και κατέληξαν στην τραγικότητα αυτή. Σκοπός μου είναι να ατενίσουμε τα επερχόμενα γεγονότα με την αναγκαία σημασία και αξία τους.
Κάθε έργο χαρακτηρίζεται πέρα από τη σκοπιμότητά του και τη σχετική ωφελιμότητα και από την ποιοτική του κατάσταση και την αξιοπιστία του. Τονίζω το θέμα της αξιοπιστίας.
Ας πάρουμε ένα αεροπλάνο, π.χ. το Airbus A380, με βάρος περίπου 500 τόνων κατά την κίνησή του. Έχει τέσσερις κινητήρες. Θα μπορούσε να κινηθεί με έναν μόνο κινητήρα, τετραπλάσιας ισχύος από τον καθένα από τους 4 κινητήρες. Η αξιοπιστία του καθορίζεται από την ύπαρξη 4 κινητήρων (έχουμε δει περιπτώσεις, όπου εξερράγη ένας ή δύο κινητήρες και δεν θρηνήσαμε νεκρούς ή τραυματίες). Οι αλεξιπτωτιστές έχουν και δεύτερο (εφεδρικό) αλεξίπτωτο, για να το χρησιμοποιήσουν, αν δεν ανοίξει το πρώτο. Να μην ξεχάσουμε τον εφεδρικό τροχό αυτοκινήτου…
Γενικά η αξιοπιστία περιγράφεται από μια καμπύλη, που έχει τη μορφή μιας διαμήκους τομής της μπανιέρας (καμπύλη μπανιέρας). Στην αρχή της οποιασδήποτε κατασκευής, που αντιστοιχεί στην πλευρά της κεφαλής της μπανιέρας, παρουσιάζονται σφάλματα, που δεν προβλέφθηκαν κατά τον σχεδιασμό της.
Επομένως, στην περίπτωση αυτή (αρχικό στάδιο κατασκευής) είναι λίαν αναγκαία η συστηματική παρακολούθηση και επέμβαση (παρεμπιπτόντως, αυτό πρέπει να συμβαίνει και για οποιοδήποτε ιατρικό σκεύασμα).
Το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών έλαβε χώρα σε χρονική περίοδο που ανήκει στην περιοχή της κεφαλής της «μπανιέρας».
Ανάλογα θέματα μπορεί να προκύψουν και στην περίπτωση νέων κατασκευών και διαδικασιών, όπως π.χ. οι νέες ρυθμίσεις του πόσιμου νερού. Όλοι οι οργανισμοί, φυτικοί και ζωικοί, συνίστανται σε ποσοστό από 65% μέχρι 95% από υδρογόνο δύο οξυγόνο (Η2Ο), δηλαδή από το νερό. Η χλωρίδα αναπτύσσεται εκεί που υπάρχει το στοιχείο του ύδατος, ενώ η πανίδα χαρακτηρίζεται από κινητικότητα υποκινούμενη από τον σκοπό της εύρεσης πηγών ύδατος. Στους άγριους τόπους, τα άγρια ζώα κινούνται περιοδικά κατά ομάδες προς τις περιοχές που χρονικά προσφέρουν νερό. Στον πολιτισμένο χώρο η ανάπτυξη γεννήθηκε και μεγαλούργησε στις περιοχές ρέοντος ύδατος.
Άρα, το ύδωρ, το γλυκό νερό, είναι υπέρτατο αγαθό και αυτό το αγαθό περιέρχεται στα χέρια του ιδιώτη. Δηλαδή το 65% με 75% του ανθρώπινου σώματος (αλλά και του οικόσιτο ζώου, μη αποκλειομένου και του καλλωπιστικού φυτού) θα το διαχειρίζεται ο αλλότριος ιδιώτης (που μην το λησμονούμε ότι έχει απώτερο στόχο το κέρδος).
Εκείνο που έχει σημασία και είναι ουσιαστικό πρόβλημα είναι το αν θα τηρηθούν οι συνθήκες ποιοτικής, αξιόπιστης και προσιτής για τον καταναλωτή διαχείρισης του νερού. Κάτι που θα απαιτεί τεράστια επαγρύπνηση, γιατί σε περίπτωση που δεν πληρούνται οι προηγούμενες συνθήκες, τα θύματα δεν θα περιορισθούν απλά σε μερικές δεκάδες.