ΑΝΑΣΕΣ στα ευρωπαϊκά σαλόνια και αποκούμπι στους συναδέλφους του Ευρωπαίους ηγέτες, αναζήτησε ο Έλληνας πρωθυπουργός, σε μια σύντομη στάση του προσωπικού του μαραθώνιου για την έξοδο της χώρας από την κρίση, προκειμένου να επιστρέψει έχοντας στις αποσκευές του νέα όπλα στην προσπάθεια να πείσει τον λαό ότι οι θυσίες του παίρνουν πολύ γρήγορα ένα τέλος...
Η ΠΙΚΡΗ αλήθεια για τον Αντώνη Σαμαρά όμως είναι άλλη. Έχει να κάνει με τον καταφανέστατο πλέον φόβο, μη δεν κρατήσει άλλο η ανοχή και η αντοχή των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων, των αδίκως και αγρίως φορολογηθέντων και από μια (καθόλου απρόβλεπτη) σπίθα, ανάψει το φιτίλι της «κοινωνικής έκρηξης» που όλοι καλομελετούν...
ΝΟΜΙΖΩ ότι αυτήν την πιθανότητα ανάφλεξης της «βουβής οργής» του κόσμου στη χώρα του, μετέφερε αυτή τη φορά στους Ευρωπαίους αρχηγούς ο πρωθυπουργός, μαζί με τις προβλέψεις του για τα επακόλουθα... Η εικασία αυτή δεν θα είχε βάση, αν δεν «τσιμπούσαμε» ως χώρα κονδύλι 15 δισ. για τη μείωση του τρομακτικού ποσοστού ανεργίας. Αλλά ακόμα και αυτά τα «κόλπα» της διεθνούς διπλωματίας, δεν πιάνουν πια. Σχεδόν πάντα, κάποιο... κόκαλο πέφτει την τελευταία στιγμή, στο παρά πέντε κυριολεκτικά και κάθε που το πράγμα μπορεί να ξεφύγει από έλεγχο και το «συμφωνητικό» με τους δανειστές μας πάει να χαλάσει...
ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ τοπίο μοιάζει να είναι πολύ εύφλεκτο. Η περίεργη σιωπή του κόσμου, κρύβεται μέσα στα στοιχεία της έρευνας της ΓΣΕΒΕΕ που μοιάζει ως... προσκλητήριο νεκρών μετά τη μάχη:
«Σαράντα στα εκατό νοικοκυριά, γονάτισαν», «η αγορά βρίσκεται σε χειμερία νάρκη», «το οικογενειακό εισόδημα μειώθηκε στο 93%», «σαράντα στους εκατό Ελληνες καθυστερούν τις οφειλές τους στο δημόσιο», «τέσσερις στις δέκα οικογένειες έχουν τουλάχιστον έναν άνεργο», «ο μισός πληθυσμός χρωστάει δάνειο», «το 70% του πληθυσμού έχει κάνει περικοπές στις δαπάνες ειδών διατροφής ενώ το 92% περιόρισε τις δαπάνες για ένδυση – υπόδηση» και άλλα τραγικά...
ΔΥΣΤΥΧΩΣ τα στοιχεία δείχνουν ότι τα ελληνικά νοικοκυριά βρίσκονται σε απόγνωση. Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Το χειρότερο για τα ελληνικά νοικοκυριά είναι ότι και οι κυβερνώντες πρέπει να βρίσκονται, ασχέτως αν δεν το ομολογούν, σε απελπισία! Αν πουν ότι δεν φοβούνται τις πρόωρες εκλογές λόγω επερχόμενης κοινωνικής αναταραχής, δεν θα λένε την αλήθεια. Εκτός από κάποιους που προσπαθούν να ...θολώσουν το τοπίο, να διώξουν τα φώτα της δημοσιότητας από τα πραγματικά προβλήματα και να υποβαθμίσουν κάθε αντίδραση...
ΟΣΟ ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ οι ζητιάνοι στον δρόμο και οι άνεργοι στα καφέ, οι άστεγοι στις γέφυρες και στα παγκάκια και οι πεινασμένοι στα συσσίτια των δήμων και των ναών, όσο οι σπουδές των νέων μας υποβαθμίζονται και οι ελπίδες τους εξανεμίζονται, άλλο τόσο πιο γρήγορα πλησιάζει ο φόβος για μια κοινωνική αναστάτωση που μπορεί να λύσει (ή και το αντίθετο...) τα προβλήματα...
Χρήστος Τσαντήλας
