Του Κων. Τσιρονίκου
Όταν τα μαλλιά μας μεγαλώσουν και δεν μπορούμε να τα κάνουμε κουμάντο πάμε στον κουρέα να μας κουρέψει. Για να ξαλαφρώσουμε. Το κούρεμα όμως αυτό πάντοτε το πληρώνουμε. Το πόσο; Αυτό εξαρτάται απ’ τον κουρέα.
Το ίδιο θα συμβεί και με το κούρεμα του μεγάλου ελληνικού χρέους. Κατά το μέρος εκείνο που αφορά τα ομόλογα που κατέχουν οι Τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Γιατί, όπως τονίζουν οι πάντες και ιδιαίτερα οι οικονομολόγοι, δεν είναι διαχειρίσιμο. Αδυνατούμε να το αποπληρώσουμε. Αφού το ετήσιο κόστος αποπληρωμής του ανέρχεται σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ. Το πόσο θα μας κοστίσει αυτό εξαρτάται από την αποσαφήνιση των γκρίζων σημείων της συμφωνίας.
Και το σημαντικότερο ποιος θα το πληρώσει. Ποιος θα αποκαταστήσει τις ζημιές στα ασφαλιστικά ταμεία. Αν το πράξει κάποιος κρατικός ή ευρωπαϊκός φορέας έχει καλώς. Αν όμως η κάλυψη αυτή γίνει με την περαιτέρω μείωση των μισθών και των συντάξεων; Τότε το πράγματα αλλάζουν προς το χειρότερο. Γιατί οι ασφαλισμένοι θα θυσιασθούν και πάλι στον βωμό της δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Εδώ, νομίζω χρειάζεται μεγάλη προσοχή από την κυβέρνηση που διαχειρίζεται αυτήν την κατάσταση. Να μην πληρώσει και πάλι ο λαός. Να μην υποστούν για πολλαπλή φορά ζημιά οι μισθοί και οι συντάξεις, μέσω των κουρεμένων ασφαλιστικών ταμείων. Γι΄ αυτό και πρέπει η ανακεφαλαιοποίηση των θιγόμενων φορέων να γίνει κατά τρόπο που να μην αγγίζει καθόλου τους ασφαλισμένους. Με ένα πρόγραμμα βοήθειας ευρωπαϊκής στήριξης και κυρίως γερμανικής. Γιατί αυτή η χώρα μας χρωστά πολλά και πρέπει να πληρώσει.
Για να έχουμε έτσι μια καλή και ασφαλή ευκαιρία να κάνουμε μια νέα αρχή. Που θα εγγυάται την όχι περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής μας. Η οποία, αν συμβεί θα σημάνει την πλήρη διάλυση του κοινωνικού κράτους και της εθνικής μας συνοχής. Αυτό νομίζω ότι είναι υπέρτατη ανάγκη να το διαφυλάξουμε. Να το προστατέψουμε από παράλογες υπερβολές. Που σκοτώνουν τη ζωή του λαού και το μέλλον των παιδιών μας.
Και αυτό θα αποτραπεί, όπως και παραπάνω τονίσαμε, αν το κούρεμα αυτό, δηλαδή το ξαλάφρωμα από το δυσβάσταχτο χρέος δεν μας στοιχίσει. Αν ο λαός μας δεν κληθεί και πάλι να πληρώσει τις όποιες ζημιές θα προκύψουν. Και δεν θα πληρώσει, αν ο κουρέας μας, η Ευρωπαϊκή Ένωση και κυρίως η Γερμανία, είναι καλός. Είναι μνήμων της μεγάλης προσφοράς της πατρίδας μας στους αγώνες υπέρ της ελευθερίας των λαών. Τους οποίους πλήρωσε με βαρύ φόρο αίματος και χρήματος. Γι΄ αυτό και πρέπει να αποδώσουν σε μας αυτά που μας χρωστάνε. Το δίκιο μας. Και όχι να γινόμαστε αντικείμενο χλεύης και υποτίμησης εκείνων που διέπραξαν τα μεγαλύτερα κακά σε βάρος της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα του λαού μας.
