Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com)

Προβληματισμό προκαλεί η συνεχής μετάθεση της ημερομηνίας διεξαγωγής των εκλογών στη χώρα. Από Φλεβάρη που είχαν αρχικά οριστεί μετατέθηκαν τον Απρίλη και σιγά - σιγά οι φωνές πληθαίνουν για παράτασή της μέχρι, λέει, την περάτωση των συμφωνιών με την τρόικα.

Η κυβέρνηση, πάντως, ενώ χαίρει της στήριξης των τριών κομμάτων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ δεν δείχνει να κάνει θεαματικά άλματα, προκειμένου να δικαιολογήσει την περαιτέρω ύπαρξή της. Θα έλεγε κανείς ότι στο μεν ΠΑΣΟΚ δίνει την ευκαιρία να ξεκαθαρίσει με τις εσωκομματικές του διαδικασίες, στη ΝΔ το χρονικό περιθώριο για να αποσαφηνίσει επιτέλους αν είναι υπέρ ή κατά του μνημονίου, και στο ΛΑΟΣ να απολαύσει έστω και για λίγο την παραμονή στελεχών του σε υπουργικές θέσεις.

Η κυβέρνηση Παπαδήμου προχωρά με βήματα αργά αλλά σταθερά, πλην όμως χωρίς να μπορεί να υλοποιήσει μέτρα που θα βοηθήσουν προς την κατεύθυνση της οικονομικής εξυγίανσης. Αυτή η κυβέρνηση που ήρθε για να παραμείνει για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, μην μπορώντας να πάρει οριστικές αποφάσεις, σε τελική ανάλυση το μόνο που κάνει είναι να καθησυχάζει προσωρινά τους πολίτες προβάλλοντας την πολυκομματική της ταυτότητα και παράλληλα να παρατείνει την εκλογή της νέας κυβέρνησης, υπό τον φόβο της μη λήψης κατάλληλων αποφάσεων λόγω της έλλειψης προφανούς συναίνεσης. Τα βήματα όμως που κάνει προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης, είναι πολύ αργά, και πέρα από τις όποιες φραστικές υποσχέσεις δεν αναμένεται να προβεί σε κοσμογονικές αλλαγές που θα αλλάξουν άρδην το τοπίο στη χώρα.

Τα τρία κόμματα που την απαρτίζουν, όπως είπα, κερδίζουν χρόνο, το καθένα ξεχωριστά για λογαριασμό του. Ο Γιώργος Παπανδρέου επιδιώκει να αποδείξει πως τελικά το κόμμα του δεν ήταν υπεύθυνο για τις επιλογές που έφεραν τη χώρα στη δύσκολη θέση που βρίσκεται εδώ και καιρό, και πως δεν υπήρχε άλλη λύση από το μνημόνιο.

Ο Αντώνης Σαμαράς προσπαθεί να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη από τη συμμετοχή του κόμματός του στην κυβέρνηση και να αφουγκραστεί ως πρόβα - τζενεράλε για την αυριανή διακυβέρνση της χώρας από το κόμμα του τις αντιδράσεις από το κοινωνικό σώμα, που αγωνιά ολοένα και περισσότερο για το αύριο. Με τον αέρα του επικεφαλής στις δημοσκοπήσεις αλλά και την εμπειρία από τη συμμετοχή στην κυβέρνηση Παπαδήμου, σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις που θα δώσουν στη ΝΔ την πρωτοπορία, όχι μόνο στα ποσοστά αλλά και στη δυνατότητα να μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα χωρίς πολλές αντιδράσεις. Όμως το τελευταίο μου φαίνεται ακατόρθωτο, το ίδιο όπως και η αυτοδυναμία. Έτσι, με δεδομένο ότι στο ΠΑΣΟΚ δύσκολα θα βρουν λύσεις, η παράταση της κυβέρνησης Παπαδήμου πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Πώς όμως πιστεύουν πως η παράταση αυτή θα επιφέρει την ποθητή νηνεμία; Με ποιο τρόπο θα «εδραιώσουν» στη συνείδηση του Έλληνα πολίτη πως άλλη λύση πέραν της παράτασης της θητείας της δεν υπήρχε; Οι πολίτες βρίσκονται ήδη σε σοβαρό αδιέξοδο αναφορικά με την επιλογή τους στις επικείμενες εκλογές. Το αδιέξοδο αυτό μεγαλώνει, καθώς βλέπουν πως κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας όχι μόνο δεν είναι σε θέση να κυβερνήσει, αλλά να πάρει την παραμικρή απόφαση για τη συνέχεια. Μέχρι την ψήφιση του μνημονίου όλοι ήταν λαλίστατοι, είτε διαφωνούσαν είτε όχι. Μετά από αυτό, επήλθε αυτή η εκκωφαντική σιωπή μαζί με όλες τις συζητήσεις για νέα μέτρα και περικοπές, τη μια στον Δημόσιο και την άλλη στον Ιδιωτικό τομέα. Μήπως τελικά ποντάρουν στην εξαφάνιση των διαμαρτυριών λόγω της σχετικής ησυχίας που επικρατεί εδώ και κάποιους μήνες από τον σχηματισμό της κυβέρνησης «συναίνεσης», «εθνικής σωτηρίας» ή όπως θέλετε πέστε την; Αυτό και αν είναι ατυχής διαπίστωση, αποτυχημένη πρόβλεψη λόγω της κατά της γνώμης τους εικονικής πλειοψηφίας. Γιατί περί αυτού πρόκειται, για πλασματικές εικασίες και μυθοπλαστικές υποθέσεις, για εκλογικά σενάρια και επιθυμητά ποσοστά που απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα.

Ο χρόνος λοιπόν που κερδίζουν από την παράταση της κυβέρνησης Παπαδήμου δεν ωφελεί σε τίποτα. Τουναντίον, βάζει σε περίεργες σκέψεις τους πολίτες που βλέπουν να παίζονται και άλλα παιχνίδια στις πλάτες τους. Οι αντιδράσεις –εδώ είμαστε και θα το δείτε – θα κορυφωθούν πολύ σύντομα. Ήδη τα συνδικάτα προετοιμάζονται πυρετωδώς και στο παιχνίδι μπαίνουν σιγά-σιγά και οι αγρότες. Το όλο κλίμα δεν είναι καθόλου θετικό για την παρούσα κυβέρνηση, που παραμένει με τις ευλογίες των τριών κομμάτων. Αφήστε που τα δημοσκοπικά δεδομένα, που ανεβάζουν θεαματικά τα ποσοστό των αριστερών κομμάτων – με πρώτο και καλύτερο τη ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη – δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για τα ποσοστά τους.

Η μετάθεση λοιπόν των εκλογών, το μόνο που κάνει είναι να φθείρει τα τρία κόμματα που συμμετέχουν, αλλά και να εκνευρίσει τους πολίτες. Γιατί σε τελική ανάλυση, για προσωρινή κυβέρνηση είχαν κάνει λόγο και όχι για μόνιμη. Γιατί αν τα δεδομένα τώρα δεν τους βολεύουν, αυτό δεν ενδιαφέρει καθόλου τον πολίτη. Που δικαίως εξανίσταται όχι μόνο για τις συνεχιζόμενες περικοπές αλλά και την αδικαιολόγητη παράταση μιας κυβέρνησης, που από διαχειριστική των αποφάσεων του μνημονίου γίνεται κυβέρνηση που ήρθε για να μείνει, παρά τις ρήσεις περί του αντιθέτου.