*Του κ. Αχιλλέα Παπαγεωργίου, δ/ντή του «ΡΑΔΙΟ 89.0 στα FΜ»
Πολλά έχουν γραφτεί για τον αείμνηστο «Μαύρο Καβαλάρη» στρατηγό Νικόλαο Πλαστήρα. Εγώ δεν είμαι ικανός να κρίνω το στρατιωτικό και πολιτικό ανάστημα αυτού του ανδρός, ούτε τις πράξεις, το ήθος, την εντιμότητα και την ακτινοβολία του Θεσσαλού πρωθυπουργού. Γι’ αυτόν μίλησε η Ιστορία μόνο. Θ' αναφέρω ένα γεγονός στο οποίο υπήρξα μάρτυς.
Ένα πρωινό, όταν εργαζόμουν στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Λάρισας εμφανίστηκε ένας ψηλός άνδρας με άσπρα μαλλιά, με φθαρμένο αρκετά σκούρο κουστούμι, αλλά καθαρό και σιδερωμένο.
- Τον κ. Παπαγεωργίου παρακαλώ;
- Ναι εγώ είμαι.
- Με έστειλε ο κύριος δήμαρχος. (Δήμαρχος ήταν ο Δημήτριος
Χατζηγιάννης).
- Παρακαλώ καθίστε.
- Με έστειλε να με βάλετε σε μια εργατική δουλειά, να κολλήσω ένσημα
δύο μηνών για να συμπληρώσω και να πάρω τη σύνταξη από το ΙΚΑ.
(Τότε ο Δήμος είχε πολλά έργα σε κράσπεδα, πεζοδρόμια, ρείθρα, όλα κάτω από την Τεχνική οδηγία του δημομηχανικού μας Λάκη Σακελλαρίου και των υπέροχων συνεργατών του Τάσου-Τεράνη και Μενέλαου Μήλιου. Ο δήμαρχος είχε εξασφαλίσει ένα μεγάλο κονδύλι από τον ΟΑΕΔ και χτύπησε την ανεργία στην πόλη της Λάρισας.
- Έχετε το βιβλιάριο των ενσήμων παρακαλώ;
- Βεβαίως, μου απαντά και μου το δίνει.
Ανοίγω το βιβλιάριο και διαβάζω το επίθετο του ανδρός που κάθεται απέναντι μου. Πλαστήρας!
- Είστε από την Καρδίτσα, του λέω.
- Ναι, μου απαντά.
- Με τον αείμνηστο πρωθυπουργό Νικόλαο Πλαστήρα, είχατε κάποια
συγγένεια;
- Ναι, μου απαντά.
- Αδελφός μου.
Ένιωσα μια ηλεκτρική εκκένωση να διαπερνάει το σώμα μου. Για λίγο έχασα τη μιλιά μου. Μόλις συνήλθα, είπα στον σοβαρό συνομιλητή μου.
- Αφήστε το βιβλιάριο σας και ένα τηλέφωνο.
- Θα σας τηλεφωνήσω να έρθετε να το πάρετε.
- Δεν θα βάλω εγώ τον αδελφό του Νικόλαου Πλαστήρα να σκάψει τους
δρόμους της Λάρισας.
- Θα σας κολλήσω τα ένσημα και θα σας τηλεφωνήσω.
Μου έσφιξε το χέρι και έφυγε συγκινημένος. Κόλλησα τα ένσημα, του τηλεφώνησα και ήρθε και το πήρε.
Δεν το είπα στον προϊστάμενό μου. Μετά από αρκετό καιρό, το είπα στο δήμαρχο.
Η απάντηση ήταν:
- Καλά έκανες.
Τι μπορώ να πω για τον Πλαστήρα!
Τι να θαυμάσω σ' αυτόν που υπηρέτησε την πατρίδα! Με τι να συγκρίνω τις πράξεις του και τι παραλληλισμό να κάνω με τους σημερινούς κυβερνώντες τη δύστυχη Ελλάδα μας.
Ένα μόνο θα πω:
Νίκο Πλαστήρα, είσαι ο ήλιος που καίει τις καρδιές των Ελλήνων και ο φάρος που φωτίζει τις νέες γενιές στο δύσκολο μονοπάτι της ανεξαρτησίας, της ελευθερίας και της προκοπής.
